با سلام به شما دوست عزیز خواهر محترم و عزیزم؛ پدرو مادر دلسوزترین و مهربان ترین افراد به فرزندانشان هستند. قطعا پدر و مادر شما از نیازهای جنسی و عاطفی فرزند خود مطلع هستند. لذا از آنجایی که تشکیل خانواده بزرگ ترین تصمیم زندگیه هر انسانی است در صورت انتخاب نادرست لطمات و آثار جدی آن بر زندگی دور از چشم نیست. خدمت شما خواهر گرامی عرض نمایم که علاقه دو نفر به یکدیگر تنها شرط ازدواج نیست. البته که شرط لازم است ولی شرط کافی نمی باشد. ازدواج شرایط خاصی دارد که میتوان بلوغ جنسی، بلوغ عاطفی و بلوغ اقتصادی و اجتماعی را از جمله شرایط لازم و کافی برای طرفین دانست. اگر حتی در یکی از این موارد صلاحیت نباشد فرد آماده به ازدواج نمی باشد و در صورتی که این ازدواج صورت بگیرد ریسک بسیار بالایی خواهد داشت. شما و نامزدتان در اوج عاطفه و احساس اصرار بر اتفاقی دارید که والدین شما به جهت تجربه زیاد و از سر دلسوزی مخالفت دارند که البته نگرانی آنها بجا و منطقی است. چه بسا با ازدواج پس از آرام شدن شعله عشق و تمایلات جنسی شما و نامزدتان با شروع مشکلات دیگر به والدین خود خرده بگیرید که چرا شما به عنوان پدر و مادر که تجربه کافی داشتید اجازه این عمل ناپخته را به ما دادید و آنجاست که برگشت به گذشته دیگر غیرممکن است و متاسفانه با پشیمانی شما هیچ چیز تغییر نخواهد کرد. پس به صلاح شماست که از صلاحدید والدین خود ناراحت نشده و منتظر زمان بمانید تا ان شاءالله پس از حصول شرایط لازم در زمان خود بزرگ ترین و شیرین ترین اتفاق زندگیتان رقم بخورد و ازدواجی مطمئن، با طیب خاطر و همراه با سعادت و خوشبختی را جشن بگیرید. با بهترین آرزوها برای شما دوست عزیز