ناشناس

با عرض سلام و خداقوتراستش دقیقا نمیدونم سوالم رو...

با عرض سلام و خداقوت راستش دقیقا نمیدونم سوالم رو باید اینجا مطرح میکردم یا در بخش روانشناسی اما اول از شما می پرسم شاید بتونید کمکم کنید. من تا همین چند ماه پیش آدمی مذهبی بودم. اهل رعایت حجاب و نماز و روزه و محرم و نامحرم، اما به دنبال مشکلاتی که حدودا 10 ساله دامنگیرم شده و هر چقدر خدا رو صدا میزنم بی فایدس به این نتیجه رسیدم که اصلا تصور ما از خدا اشتباست یعنی این جور نیست که خدا موجودی خارج از وجود ما و جدا از ما باشه بلکه به این نتیجه رسیدم که خدا صرفا قدرت مطلق و یا شعور برتره که ما و تمام و کائنات جزیی از اون هستیم این شعور برتر از ما میخواد که خوب باشیم و معیار این خوب بودن همان خدایی است که همه ما در درون خودمون داریم از وقتی به این نتیجه رسیدم دیگه نماز نمیخونم و خیلی چیزا برام مهم نیست چون به این نتیجه رسیدم که اسلام یا سایر ادیان صرفا راههایی برای رسیدن به خداست و صرف خوب بودن هم کافیست و ما را به خدا می رساند و فکر میکنم که همه چیز در عالم صرف قانون علت و معلوله نه اینکه خدایی اون بالا هست که منتظره ما دست از پا خطا کنیم تا عذابمون کنه. البته بگم من سالهاست بیماری وسواس فکری و افسردگی دارم و با وجودیکه تحت درمانم بطور کامل خوب نشدم و بعید نیست که این عقاید اخیر تحت تاثیر بیماریم باشه لطفا به من بگید چیکار کنم یا لااقل کتابهایی به من معرفی کنید تا آگاهی بیشتری بدست بیارم. با تشکر فراوان
جمعه، 15 بهمن 1395
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: حسن نجفی
موارد بیشتر برای شما

ناشناس

با عرض سلام و خداقوتراستش دقیقا نمیدونم سوالم رو...

ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 31 ساله )

با عرض سلام و خداقوت
راستش دقیقا نمیدونم سوالم رو باید اینجا مطرح میکردم یا در بخش روانشناسی اما اول از شما می پرسم شاید بتونید کمکم کنید. من تا همین چند ماه پیش آدمی مذهبی بودم. اهل رعایت حجاب و نماز و روزه و محرم و نامحرم، اما به دنبال مشکلاتی که حدودا 10 ساله دامنگیرم شده و هر چقدر خدا رو صدا میزنم بی فایدس به این نتیجه رسیدم که اصلا تصور ما از خدا اشتباست یعنی این جور نیست که خدا موجودی خارج از وجود ما و جدا از ما باشه بلکه به این نتیجه رسیدم که خدا صرفا قدرت مطلق و یا شعور برتره که ما و تمام و کائنات جزیی از اون هستیم این شعور برتر از ما میخواد که خوب باشیم و معیار این خوب بودن همان خدایی است که همه ما در درون خودمون داریم از وقتی به این نتیجه رسیدم دیگه نماز نمیخونم و خیلی چیزا برام مهم نیست چون به این نتیجه رسیدم که اسلام یا سایر ادیان صرفا راههایی برای رسیدن به خداست و صرف خوب بودن هم کافیست و ما را به خدا می رساند و فکر میکنم که همه چیز در عالم صرف قانون علت و معلوله نه اینکه خدایی اون بالا هست که منتظره ما دست از پا خطا کنیم تا عذابمون کنه. البته بگم من سالهاست بیماری وسواس فکری و افسردگی دارم و با وجودیکه تحت درمانم بطور کامل خوب نشدم و بعید نیست که این عقاید اخیر تحت تاثیر بیماریم باشه لطفا به من بگید چیکار کنم یا لااقل کتابهایی به من معرفی کنید تا آگاهی بیشتری بدست بیارم.
با تشکر فراوان


مشاور: حسن نجفی

دوست گرامی سلام . خیلی خوشحالیم که توانستید دغدغه ذهنی خودتونو به راحتی با ما درمیان بگذارید. خواهرم شما تصور خوبی از خدا بدست آورید پس چرا ارتباط با این خدا را ترک کردید ؟. این ذهنیت خوبیه که شما از خدا پیدا کردید مطمئنا فکر شما سالم است که میتوانید از قبول کردن خدایی که بسیار دور و بی روح است خودداری کنید . مگر در قرآن ندیدید که دائما می فرماید ربکم : یعنی پروردگار شما . یا ربک که به معنای پروردگار تو . خدای ما به هیچ وجه از ما دور نیست و همان است که ما آن را حس میکنیم . دائما در درون ما غوغا ایجاد میکند و در درون ما با ما گفتگو میکند. خب این با خدایی که با ما فاصله ها دارد و باید با فریاد از او درخواست کنیم متفاوت است . خود خدا به پیامبرش فرمود : زمانی این بندگان من درمانده و خسته میشوند و از من از تو سوال میکنند هنگامی که سوال کردند که خدا کجاست به آنها بگو من نزدیک شما هر کس مرا صدا بزند او را اجابت میکنم. خب بله جنس خدا به عنوان حقیقتی که نقص و ضعفی در او نیست و منشا هر کمال و برتری است به گونه ای است که با چشم و دست و گوش قابل لمس و رویت نیست اما اثر هر چیزی رهنمون به صاحب اثر آن می برد . همینی که شما می فرمایید علت و معلول . خب خدا هم می فرماید از اینها سوال کن آسمان ها و زمین و آفرینش را چه کسی خلق کرده آیا جز قدرتی بی انتها میتواند خلق کند ؟ ما از اثر وجودی پی می بریم که قدرتی ما فوق قدرت بشری وجود دارد همو که انسان را هم خلق کرده است و انسان بیچاره در نگاه به این آفرینش سرگردان و حیران است چه برسد به اینکه دخل و تصرفی داشته باشد . لذا با دل خودتان مرحله مرحله بچشید و با تفکر خودتون بالا بروید. خداروشکر ما بر سر سفره قرآن هستیم پس میتوانید به اندازه ظرف وجودی خودمان شناخت پیدا کنیم . منتها باید بدانیم که جایگاه ما کجاست و جایگاه خالق ما کجاست ما به چه وسیله او را میخوانیم و او چگونه به ما نظر دارد و جواب ما را میدهد . نکته دیگر اینکه در خلقت و آفرینش خودتون تدبر کنید ببینید چه جایگاهی دارید ؟ ببنید کیستید ؟ چه کار میکنید در دنیا این سیر حرکتی انسان به چه دلیل است به میزانی که شناخت از خود پیدا کردید میتوانید پروردگار خودتان را هم دریابید . که فرمود من عرف نفسه فقد عرف ربه . هر کس به مرحله خودشناسی افتاد و این سیر حرکتی انسانی خودش را دریافت خدای خودش را خواهد شناخت . حرف بسیار است در این زمینه ان شاء الله مقداری تامل کنید و نتیجه را بفرمایید .



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.