سلام خسته نباشید من حدود 2 سال است که دوچار اضطراب هستم و خیلی مطالعه کردم و احساس اضطراب خودم رو ناشی از عدم اعتماد به نفس می دانم احساس من به جایی رسیده که واقعا زندگی رو برای من سخت کرده است و در جمع این حس من که من با بقیه فرق دارم و بقیه از اضطراب من مطلع نشوند احساس من را بیشتر می کند و من دوچار ترس فراوان با احساسات منفی زیاد مثل الان تعادلم را از دست می دهم یا سکته می کنم یا قلبم می ایستد و... شده علت های اضطراب را شناسایی کردم و اعتماد به نفسم بیشتر شده اما این حس در من باقی مانده که اگر دوچار آن اضطراب شوم چکار کنم و من رو از آمدن در اجتماع باز می دارد و اضطراب من با لرزش دست، سستی سنگینی ، احساس درد در ناحیه پشت سر و سنگینی پاها و دلشوره فراوان و گیجی و نداشتن تعادل حاکم است که در این مواقع معمولا نمی توانم یکجا بنشینم چون تمام احساسات منفی به سراغم می آید که قبلا گفتم به متخصص اعصاب و روان مراجعه کردم و قرص های پروپرانول و فلوکستین و چند قرص دیگر را برایم تجویز کردند اما من همیشه در حال امید دادن به خودم هستم و حدود دو سال است که روزهایی را خیلی بد و با امید دادن به خودم روزهایی خیلی خوب را تجربه کردم اما بعضی اوقات کم می اورم و دوباره بیماری به سراغم می آید نماز خواندن سر وقت رو تجربه کردم موثر بود اما بعضی اوقات حتی همین استرس هم در نماز با خشوع خواندن را از من می گیرد و توکلم را به خدااز دست می دهم من شاغلم و سرکار می روم و روزهایی که سرکار میروم دوچار استرس که نه حمله استرسی می شوم و با حال بد به خانه بر می گردم و فک می کنم که لحظه ای نمی توانم مستقل و بدون بقیه زندگی کنم و توکلم را به خدا از دست می دهم و ترس از این را دارم که بقیه از بیماری من مطلع شوند شوهرم از بیماری من مطلع است و چون او حال مرا می فهد در کنار او آرامش دارم .تا به حال پیش روانشناس نرفتم و قرص ها رو به طور مداوم استفاده نکرده ام چون وقتی قرص می خورم احساس میکنم بیمارم و حالم بدتر می شود . وقتی اضطراب به من دست می دهد واقعا فک می کنم از روی زمین دارم جدا می شوم و احساس سنگینی پاهام که نمی توانم راه بروم مرا عذاب می دهد ...... چه کنم؟ من آدم درون گرایی هستم و نمی خواهم بقیه در مورد مشکل من چیزی بدانند به همین دلیل به سراغ سایت شما آمدم کمکم کنید .