سارا
نمیدونم چیکار کنم
باسلام و وقت بخیر من شاغلم از آبان ماه سال گذشته هم عقد کردم با یک مرد مطلقه که در یک شهرستان دیگه زندگی میکنه خونه ما تو روستاست من وقتی باهاش ازدواج کردم قرار بود انتقالیمو بدن و ما عید عروسی بگیریم و بریم خونمون ولی تو اداره زیر حرفشون زدونو شوهرم میگه یا باید من اونجا کار پیداکنم که باهم رفت وآمد کنیم یا اینکه باید کارمو ول کنمو تو رو بیارمو ببرم شوهرم غیرتیه راضی نیست با ماشین مردم رفت و آمد کنم منم این رفتارشو دوست دارم ولی ما میتونیم ازدواج کنیم و اون خودش ببره و بیاره منو چون اون شبکاره و صبح 7 که میاد میتونه منو بیاره سرکارم و بعد از ظهر قبل از اینکه بره سرکارش منو ببره خونه ولی اینکارو نمیکنه میگه اگه نزدیک بودیم میتونستم درحالی که کل مسافت کارم با خونه اونا همش 45 دقیقه هستش از طرفی هی میگه باید پولاتو جمع کنی منم یه ذره بذارم روش برات طلا بخرم نباید بدی به خونوادت منم که فعلا با خونوادم زندگی میکنم واقعا روم نمیشه بهشون بگم زحمتمو شما میکشین من بهتون پول نمیدم نگر میدارم برا آیندم .خلاصه اینکه شوهرم منتظره تا انتقالیمو بدن به شهرستان خودشون و خیلی راحت صاحب همه چی بشه وقتی بهش میگم اینکار شدنی نیست که خونوادم زحمتمو بکشن و من پولو برا آیندمون پس انداز کنم میگه من شوهرتم باید هرچی من میگم بشه واقعا موندم چیکار کنم ؟درضمن اون چون قبلا ازدواج کرده بود بهش وام ازدواج ندادن من واممو دادم بهش چون نیازی نداشتم قسطای اونو هم خودم پرداخت میکنم بدون اینکه خونواده هامون بفهمن ولی بازم قانع نیست. اگه راهنمایی بفرمایید که تو این وضعیت من چیکار کنم خیلی ممنون میشم
مشاور: خانم طیبه قاسمی
با عرض سلام خدمت شما خواهر گرامی خواهر عزیزم ،تعارضات ،یک جنبه ی اجتناب ناپذیر ارتباطات انسانی مخصوصا در ازدواج ، هست. هنگامی که دو نفر با یک دیگر صمیمی می شوند، احتمال بیش تری وجود دارد که تعارض را تجربه کنند؛ چراکه در خلال یک ارتباط خصوصی، عادت ها یا تفاوت ها بارزتر می شوند و می توانند آزاردهنده باشند. هرچند تعارض، برای رابطه ی زناشویی خطرناک نیست، چگونگی مواجهه ی همسران با آن می تواند خطرساز باشد.وقتی برای یکی از همسران، انجام کار، گفتن حرف و یا داشتن فکر و احساس در زمینه ی مسأله ای خاص، مهم و ارزش مند باشد و برای دیگری چنین نباشد، همسران دچار اختلاف سلیقه یا اختلاف نظر می شوند .ناتوانی در تحمل نظر یا سلیقه ی مخالف، می تواند پیامدی فراتر از مشاجره ی ساده و گذرا داشته باشد و مجموعه ای از الگوهای رفتاری بین زن و شوهر ایجاد کند که نتیجه ی آن خصومت و روابط آشفته باشد. اسلام مردان و زنان را به فعالیت اقتصادی و اشتغال دعوت و هر دو را مالک درآمد خویش محسوب کرده است و زنان همچون مردان حق مالکیت بر اموالشان را دارند؛ همچنین زنان مانند مردان بر اموال خود مسلط بوده و همانند مردان مجاز به همه گونه تصرفات مباح در اموال خود می باشند.همه مراجع محترم تقلید: زن می تواند هرگونه تصرفی در اموال خود انجام دهد و اجازه شوهر لازم نیست. (هرچند اجازه بگیرد بهتر است).البته این سخنان همه به لحاظ حقوقی و شرعی است، و گرنه سزاوار نیست که زن و شوهر مؤمن و مسلمان در زندگی مشترک ادعای حق و حقوق خویش را داشته باشد، بلکه با توجه به آموزه‌های اسلامی و الگو پذیری از بزرگان دین مان چنین به دست می‌آید که در زندگی زناشویی جوّ حاکم در منزل باید، صفا و صمیمیت و دوستی و رفاقت باشد، نه منیت و خودخواهی و خود بزرگ بینی. اگر زن و شوهر با هم رفیق باشند بسیاری از امور که به صورت مشکل، خود را نشان میدهد به سادگی قابل حلّ است. البته قابل ذکر است که مدیریت و سرپرستی منزل با مرد است (نه به عنوان امتیازی خاص) که باید همۀ اعضای خانواده با توجه به این نکته، موجبات استحکام و قوام زندگی را فراهم آورند.خواهر عزیزم سعی کنید از همین ابتدای زندگی قواعد زندگی خودتان را مشخص کنید با احترام و بدور از لجبازی از همین ابتدا با مهربانی شرایط کاری خود را برای ایشان بگویید و اگر پدر و مادر شما وضعیت مالی خوبی ندارند شما باید به آنها کمک کنید حتی بعد از ازدواج و مراسم عروسی چون آنها واجب النفقه شما هستند البته اگر فقیر باشند ولی شوهر شما باید به شما نفقه بدهد ،پس با دانستن این مسئله سعی کنید با همسر خود صحبت کنید و شفاف سازی کنید از همین ابتدا باید تکلیف حقوق خود را تعیین کنید ،باید در این مسئله توجه داشته باشید که جانب تعادل را حفظ کنید و همسر خود را بد عادت نکنید ،باید گاهی از ایشان پول بگیرید که فراموش نکند که خرجی خانه با ایشان است نباید یک مرد جوهره کار کردن خود را از دست بدهد و خود را وابسته زن بداند ،خواهر عزیزم این رفتارهای شما باعث میشود که از اقتدار مردتان کاسته شود و شما را فقط برای درآمد زایی بخواهد ،پس احسان وملاحظه بی مورد ،به ضرر زندگی شماست ،به طور خیلی ظریف سعی کنید بدون لجبازی و جر وبحث سر حقوق ها و اینکه خدایی نکرده حقوق من و تویی کنید ،حقوق خود را بخشی را فقط برای زندگی مشترک خود خرج کنید لازم نیست اصرار داشته باشید که با لجبازی کار خود را پیش ببرید و یا ایشان را قانع کنید . به هر حال همسر شما هم صبوری میکند و زمان هایی که میتوانید در کنارش باشید را ترجیح میدهد برای بهبود شرایط زندگیتان شما به سر کار بروید به هر حال او نیز با شما مدارا میکند پس نمیتوان توقع داشت که از درآمدتان اصلا خرج زندگی خودتان نکنید .سعی کنید پس اندازی برای زندگی خود داشته باشید .همیشه در زندگی اعتدال بهترین روش میباشد و هیچ گونه پشیمانی را دربرنخواهد داشت . با آرزوی خوشبختی و آرامش در زندگی در کنار همسرتان
