ناشناس
محدوديت زياد
باسلام،همسرم وكيل دادكستري هستند،اعتقادي به مشاورندارند،چون ميگه همه ميان ازمن مشاوره ميگيرن،من ميگم تومشاورحقوقي هستي قبول نميكنه،غيرازخودش حرف هيج كس روقبول نميكنه ،پسر ودختر دارم ،ازصبح تاشب توخونه هستيم كسي بيادخونه مون ميگه نامحرمه،مسافرت نميبره،اينترنت حق نداريم داشته باشيم ولي خودش تودفترش داره هروقت بهش ميگيم ميگه نه من اينترنت وتلگرام ندارم،پسرم حق نداره تاسركوچه هم بره،دخترم حق نداره كلاسي چيزي ثبت نام كنه،ميگه مابچگي كلاس نرفتيم آدم نشديم،٣تاماشين داره ولي نه من نه پسرم حق رانندگي نداريم اصلانذاشته آموزش ببينيم،چندين آپارتمان دربهترين جاهاي تهران داره،اجاره داده ولي خسيسه پولي به مانميده ميگه شماپول ميخواين چيكار،كجاميرين مگه،چن روزپيش من بابچه هارفتم شهرستان پيش مادرم خودش برده گذاشته ترمينال ١٠٠تومن فقط بهم پول داده درحالي كه بليط رفت وبرگشتمون ٣٠٠ميشد،بعدكه اعتراض كردم ميگه باشه ميريزم به حسابت،بعدچندروزنه زنگي زده نه پولي ريخته بهش زنگ زدم دوباربهونه آورده موكل دارم دادگاهم جواب نداده،پيام دادم كه پول چي شد٥٠٠ريخته به حسابم،ديگه ازش خبري نشده،خودم مامانم برادرام،برادرخودش هركس زنگ زده پيام داده جوابي نداده،حتي بهش پيام دادم دوباركه درموردانتخاب رشته پسرمون ميخواستم نظرت روبدونم،اصلاخبري نشده ازش،نگران شدم برگشتم خونه ديدم نيست بابچه هارفتيم دفترش چقدرزنگ زديم دروبازنميكرد،آيفون تصويري داره،اينقدربالگدزدم به دركه اومده درروبازكرده ميگه حموم بودم اونجاهم تاريك بوده من شماروتشخيص ندادم بالاخره وكيله. يگه نميشه محكومش كرد،ازش ميپرسم چرابه تلفن هاجواب ندادي ميگه توچرارفتي خونه مادرت اونجامردنيست،چون بابام فوت كرده وداداشم راننده شب روهست،به نظرتون همچين فردي اختلال رواني نداره؟؟؟خسته شدم آخه چيكاركنم
مشاور: طیبه قاسمی
با عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی خواهر عزیزم ، با توجه به تمامی مواردی که اشاره کردید ، نمیتوان به راحتی بر چسب اختلال را به ایشان گذاشت ،چرا که علت اینگونه رفتارهها نیز مهم است و اینکه از چه زمانی شروع شده ؟ آیا از همان ابتدا رابطه اینگونه بوده اند یا بعد از فرزند دارشدن ؟ آیا به تازگی مشکل خاصی در روابطتان ایجاد شده یا نه ؟ آیا شخصیت همسرتان در روابط زندگیش به شدت اختلال ایجاد کرده یا نه ؟ و بر روی عملکردش تاثیربسیار زیادی گذاشته ؟آیا رابطه جنسی شما کیفیت خوبی دارد یا نه و یا تغییر کرده یا نه ؟ همه اینها در تشخیص بسیار کمک کننده خواهد بود و لی در هرحال ایشان میتواند مشکوک به اختلال پارانویا یا اختلال سو ظن شدید همراه باشند که البته اگر هم داشته باشند بسیار خفیف میباشد چرا که اگر ایشان اختلال پارانویا داشتند هرگز اجازه رفتن شما به شهرستان را نمیدادند ولی در برخی مواقع شما را آزاد گذاشته اند ...به احتمال زیاد ایشان در نگرش و نحوه مواجهه با مسائل درونفکنی میکنند وحتی افرادی که به ایشان مراجعه میکنند را مشکلاتشان را در زندگی خود تعمیم میدهند و شواهد موجود را بررسی میکنند که همگی اینها قابل اصلاح میباشد ، بنابراین شما باید با استفاده از تجربه زندگی چندین ساله با این آقا و دانستن رگ خواب ایشان ، ایشان را متقاعد کنید که به صورت حضوری به نزد مشاور بروند چرا که هرگز تا وقتی که خودشان نخواهند نمیتوانید تاثیر به سزایی در ایشان داشته باشید .و قطعا مشاور با گرفتن تاریخچه و مصاحبه بالینی تشخیص تخصصی خود را نسبت به همسرتان خواهد داشت . در صورتیكه وی بدون دلیل، امور را با بدبینی تفسیر می‌كند و نه تنها نسبت به شما و بلكه نسبت به دیگران نیز قضاوتی خصمانه و تهدید آمیز داشته باشد و... می‌توان گفت ایشان دچار بدبینی مرضی (پارانویا) هستند كه نیازمند درمان است. اما مواظب باشید ایشان را به چنین اتهامی متهم نكنید بلكه در صدد فراهم آوردن زمینه مراجعه به یك روانشناس باشید. با رفتار و گفتار خود وانمود كنید كه ایشان را درك می‌كنید و احساسات او برای شما اهمیت دارد. شادی او شما را شاد و ناراحتی او شما را ناراحت می‌كند تا به مرور بتوانید او را متقاعد کنید . چیزهایی هستند که او به آنها علاقه دارد. شاید سینما، موسیقی، کتاب، طبیعت یا هرچیز دیگری باشد که شما به عنوان همخانه او از آنها مطلعید. شاید هم چیزهای دیگری باشند که باید از او بپرسید. سعی کنید آنچه را دوست دارد، برایش تهیه کنید؛ زیرا با داشتن آنها میتواند حس مثبتی را تجربه کند و انگیزه بیشتری برای تغییر پیدا خواهد کرد ، خصوصیات مثبت ایشان را یاد آور شوید تا بهتر بتواند حس دوست داشتنی بودن خود را درک کند و برای رضایت شما کارهای درستی را انجام دهد . ایشان اصرار دارد از خود دفاع و دیگران را محکوم کند. یکی از اصلی‌ترین دلایل این مساله آن است که او به دلیل شرایط روحی‌اش از دیگران زیاد انتقاد شنیده و تصور ذهنی بدی از خود دارد. برای همین اصراردارد از خود دفاع کند و دیگران را آماج اتهامات قرار دهد. شما باید صفات مثبت اخلاقی او را برایش گوشزد کنید و برای کوچک‌ترین کار خوب، تشویقش کنید. کارهای خوبی را که او تاکنون انجام داده برایش مرور کنید، اما دقت داشته باشید که همسر شما باهوشند و اگر ادعاهای شما، ظاهری فریبنده و دروغین داشته باشد، ایشان زود می‌فهمند و تشویق شما فایده‌ای نخواهد داشت. سعی کنید فضای زندگی را تا حدامکان از هر نوع تنش و تشنج خالی کنید. ایشان به اندازه کافی از همه چیز واهمه دارد. او تاب تحمل فشارهای زندگی را ندارد و در اثر وحشت‌زدگی، بدترین عکس‌العمل‌ها را از خود نشان می‌دهد.با فراهم کردن آرامش در خانه ، فضا را برای فرزندان و خودتان آرام کنید ،شرایطی که تحت کنترل شما هست را مدیریت کنید و بقیه را با ایجاد انگیزه برای ایشان به رفتن نزد مشاور ، بهبود ببخشید .هیچگاه با بی صبری شرایط خود را سخت تر نسازید . با بی‌توجهی و غلبه بر افکار منفی و بی‌اساس، می‌توانید خودتان به عنوان شروع ،حلال مشکلات زندگی مشترکتان باشید. بهتر است شروع کننده حرکت اول برای حل تعارض، خودتان باشید. سعی کنید همیشه در این امر از همسرتان پیشی بگیرید. با کنار گذاشتن خشم و عصبانیت موقت در لحظه تعارض، تلاش کنید آرامش را به زندگی خود و همسرتان برگردانید تا به واسطه آن بتوانید با حفظ ارزش خود و کسی که بسیار او را دوست می‌دارید، پایداری زندگی مشترکتان را تضمین کنید.و با کم کردن حساسیت ها ،زمینه ترغیب ایشان برای افزایش عملکرهای بهنجار را ایجاد کنید . وقتی شما از درون تغییر كنید پیرامون‌شما هم تغییر می‌كند. من مراجعانی داشتم كه وقتی خودشان را تغییر دادند، اظهار كردند كه احساس می‌كنند دنیای‌شان عوض شده و حتی رفتارهای همسرشان نیز تغییر كرده است، چون تغییر رفتارهای آنها به‌طور ناخودآگاه روی همسرشان هم اثر گذاشته و در او انگیزه ایجاد كرده و تشویق به تغییر كرده است و در نتیجه رفتارهایش هم عوض می‌شود. ما نباید انتظار داشته باشید كه طرف مقابل را تغییر دهیم چون هیچ‌كس تغییر نمی‌كند مگر اینكه خودش بخواهد. اگر شما همسرتان را همانگونه كه هست نپذیرید، دچار مشكل خواهید شد. اگر مدام بخواهید یكدیگر را تغییر دهید تمام زندگی تبدیل بحث و جدل و دعوا می‌شود.فعلا طرف مقابل را با تمام ویژگی‌هایی كه دارد بپذیرید، یعنی دیگر نباید برای بیان خواسته‌های‌تان مدام او را زیر سوال ببرید و محكومش كنید، چون مسلما او در این صورت نسبت به شما گارد می‌گیرد و در مقابل تغییر مقاومت می‌كند. یعنی اول همسرتان را بپذیرید و خواسته‌های‌تان را تنها در قالب خواسته و خواهش بیان كنید نه دستور و....اجازه دهید او خودش تصمیم بگیرد كه چگونه تغییر كند، باید خواسته‌های‌تان را به‌گونه‌ای بیان كنید كه او ترغیب به تغییر شود، مثلا اگر روابط اجتماعی همسرتان خوب نیست به جای اینكه او را سرزنش كنید، می‌توانید به او بگویید من ویژگی‌های رفتاری تو را دوست دارم ولی فكر می‌كنم می‌توانی روی دیگران اثرگذاری بیشتر داشته‌باشی. وقتی روی ویژگی‌های مثبت آدم‌ها تاكید می‌شود آنها سعی می‌كنند آن ویژگی‌ها را تقویت كنند، درصورتی كه وقتی روی نقاط ضعف آنها تاكید می‌شود دچار احساس بدی می‌شوند و به همین دلیل خود را تغییر نمی‌دهند. آدم‌ها با تشویق تغییر می‌كنند نه با سرزنش و عیب‌جویی. چقدر خوب است هرازچند گاهی از همسرتان بپرسید: آیا چیزهایی در دلت وجود دارد كه بخواهی به من بگویی؟ من آماده شنیدن هستم یا تو برای تغییر شرایط چه انتظاراتی از من داری؟ البته در این مواقع باید واقعا آماده شنیدن باشید. چون یكی از مسائل زوج‌ها گوش‌ندادن آنها به هم است. وقتی شما از او بخواهید با شما صحبت كند، او دلگرم می‌شود، از اینكه می‌بیند شما نسبت به درخواست‌های او پذیرا هستید. علاوه‌بر اینها هر دو با هم فكر كنید هر روز و در هر مرحله‌ای برای بهبود زندگی چه كارهایی می‌توانید برای هم انجام دهید تا هردو احساس بهتری داشته باشید و فقط به فكر كارهای فرزندانتان نباشید. نكته دیگر اینكه همانند روزهای اول زندگی مدام به‌دنبال یافتن حرف‌های تازه باشید، لبا‌س‌های تازه برای هم بپوشید، با هم به جاهای جدید بروید، چه مسافرت، چه روابط اجتماعی جدید و... مهم این است كه هر دو با هم به‌دنبال یافتن راه‌حل برای حل مشكلات و بهبود زندگی باشید. با آرزوی خوشبختی و آرامش در زندگی درکنار همسر و فرزندان دلبندتان .
