ناشناس
گریه قبل از خواب در کودکان
سلام پسری 20 ماهه دارم که وقت خواب حدود دو ماه است که بهانه گیری و گریه میکند که نخوابد تا دو و سه نصفه شب تا بخوابه، من و همسرم شاغلیم پسرم به شدت به پدرش وابسته است چون هرچه میخواهد در اختیارش میذاره البته من خیلی باهاش صحبت کردم ولی میگه نمیتونم بچمه دوسش دارم، شوهرم کارش شیفتی هست و سه شب پیش ما نیست وقتی نیست پسرم راحت میاد میخوابه حتی دست منو مییگیره میگه لالا ولی الان دو هفته هست که با من هم اینکارو میکنه البته من محلش نمیذارم بعد پنج دقیقه گریه تسلیم میشه، خواهشا راهنماییم کنید، من تا یکسالگی پیش بچه ام بودم.
مشاور: احسان فدایی
پرسشگر محترم! با سلام و سپاس از ارتباط شما با ما، اساساً تربیت فرزندان کار نسبتاً طاقت فرسایی است و نیاز به تلاش و کوشش مضاعف دارد. کودکان در هر سن رشدی خویش که قرار می گیرند، بعضاً مشکلاتی برای والدین ایجاد می کنند و این صبر و حوصله و استقامت زیادی می طلبد تا والدین بتوانند این مشکلات را از سر بگذرانند؛ بنابراین توصیه اول ما به شما این است که آستانه تحمل خود را بالا ببرید تا در تربیت فرزندتان موفق عمل کنید.
مهمترین مشکلی که شما و همسرتان در تربیت فرزندتان با آن روبرو هستید وابسته کردن او به خودتان است. مخصوصا پدرش به دلیل گذاشتن وقت زیاد برای او و وابسته کردن فرزند به خودش، دچار افراط شده و هم به خودش و هم به رشد فرزندش با دیر خوابیدن لطمه می زند یا همینکه پدرش هر آنچه می خواهد را در اختیار او قرار می دهد قابل توجیه و مورد پسند نیست. لذا توصیه می شود حتما برای او برنامه ریزی داشته باشید تا از این وابستگی جدا نشود و سعی کنید با همسرتان مجددا صحبت نمایید و شیوه محبت کردن و بازی کردن او را تغییر دهید.
چند نکته تکمیلی
1. نیازهای کودک را به صورت منظم ارضاء کنید. به این نکته مهم توجه داشته باشید که رابطه عاطفی و سرشار از عشق و محبت با کودک است که به ما امکان می دهد او را در جهت رفتار معقول هدایت کنیم. شما وقتی نیازهای اولیه کودکان را برآورده می سازید، اعتماد و اطمینانی برای آنان ایجاد می کنید؛ رابطه ای مبتنی بر اعتماد و اطمینان که کودک را به این نتیجه می رساند که شما صلاح او را می خواهید.
2. به یاد داشته باشید کودک یک بزرگسال کوچک نیست؛ بلکه نیازهای روانی کودک از زمین تا آسمان با بزرگسال تفاوت دارد؛ به کودک خود اجازه دهید تا بچگی کند و انتظارات خود را در حد توانایی او تنظیم کنید.
3. سعی کنید با همسر خود زمانی را برای بازی با فرزندتان معین کنید(حداقل روزی 45دقیقه) این برنامه باید هر روز و به صورت مداوم انجام شود تا نتیجه دلخواه را به همراه داشته باشد. نقش پدر و ارتباط صمیمی او با کودک نقش مهمی در تغییر این رفتار کودک دارد. وقتی در طول روز خسته شود در شب نیز راحت تر خوابش میگیرد.
4. سعی کنید کم کم او را به رختخواب دعوت کنید و با کاهش نور حالت خواب را در ساعت مناسب خواب هر شب مشخص کنید و نگذارید با وجود همسرتان این ساعت تغییر کند.
5. برای اینکه در تربیت فرزند خود موفق باشید لازم است ویژگی های روانی کودک را به طور کامل شناسایی کنید. مطالعه کتاب هایی که در زمینه روان شناسی رشد نگاشته شده است در این مورد بسیار مفید است.
موفق باشید.
