با سلام واحترام پرسشگر گرامی: باید بدانید هنوز روح ايمان در شما وجود دارد و نور خداوند هنوز در دل شما روشن است. با تمام احوالاتی که نوشتید ولي اميد است که خداي متعال شما را با خودش بيشتر آشنا کند و روزي برسد که عاشق او شويد, آنگاه از چنان لذت و بهجتي برخوردار خواهيد شد که حتي نمي توانيد براي لحظه اي ياد او را فراموش کنيد. اين نكته را نيز نبايد فراموش كرد كه شيطان همواره از فرصت هاي مختلف براي غافل كردن انسان و جدا نمودن وي از حالات خوش معنوي استفاده مي نمايد، لذا براي اينكه بتوانيد اين حالات خوش را حفظ نمائيد چند توصيه خدمت شما ارائه مي نمائيم . 1- ارتباط خود را با مجالس معنوي همچون مجالس وعظ و ادعيه حفظ نموده و حداقل هفته اي يك بار در مجالس سخنراني علماء وارسته ديني شركت نمائيد. 2- مراقب باشيد كه گرفتار گناه نگرديد و در صورت دچار شدن به گناهي سريع توبه كنيد. پيامبر خدا ( صل الله عليه و آله ) فرموده‏اند: «مؤمن هر گاه مرتكب گناهى مى‏شود، نقطه سياهى در دلش پديد مى‏آيد. اگر توبه و استغفار كند و از گناه دست بدارد، آن نقطه از ميان مى‏رود و قلبش صيقل مى‏خورد و اگر بر گناه بيفزايد، آن نقطه هم افزوده مى‏شود و اين همان زنگى است كه خداوند در كتاب خود آن را ياد كرده و فرموده است «نه چنين است كه آنچه كسب كرده‏اند بر دلهايشان زنگار بسته است.» (روضة الواعظين و بصيرة المتعظين ج‏2ص 414 ) 3- براي حفظ نورانيت خود از قرائت قرآن غافل نگرديد 4- براي كنترل اعمال و رفتار روز خود از سيستم مشارصه ، مراقبه ، محاسبه و معاقبه استفاده نمائيد . - مشارطه : يعني ابتدا با خود شرط نمائيد اعمالي كه موجب از بين رفتن حالات معنوي شما مي شود را انجام ندهيد - مراقبه : در طي روز مراقب باشيد كه به عهدي كه با خود بسته ايد پايبند باشيد . - محاسبه : در پايان روز اعمال و رفتار خود را محاسبه و ارزيابي نمائيد تا معلوم شود به چه مقدار توانسته ايد به عهد خود پايبند باشيد - معاقبه : در صورت عدم پايبندي به آنچه كه با خود شرط نموده ايد ؛ خود را معاقبه نمائيد كه اين معاقبه مي تواند به صورت سرزنش هواي نفستان باشد و به همراه آن مي تواند در ازاء هر خطايي كه انجام داده ايد مثلا يك جزء قرآن بخوانيد و يا فرداي همان روز روزه بگيريد . ( كه اين دسته از اقدامات بايد متناسب با شرايط روحي و حالات معنوي صورت پذيرد) . ما معتقديم که اغلب جوانان ما دين باورند و مشکل آنان بيشتر از ناحيه غفلت از خدا و نقش خداوند در زندگي انسان و تنبلي و ندانستن اهميت موضوع است. مردم ما مشکل ايماني ندارند, ولي متاسفانه در جامعه و فرهنگ ما عوامل غفلت فراوان است, مانند برنامه هايي که تا نيمه شب ادامه دارد و باعث مي شود شخص نماز صبح مثلا خواب بماند و يا توجه روزافزون به لذت طلبي هاي افراطي و گرايش به دنيا است که زمينه اصلي غفلت انسان از حرکت به سوي کمال و خداي متعال را فراهم کرده است. در اين راستا بايد توجه كرد كه حب افسار گسيخته به دنيا و علاقه ي قلبي به تمايلات نفساني , قوي ترين عاملي است که انسان را دچار غفلت نموده و نيز ريشه ي بسياري از خطاها و گناهان مي شود. مومن واقعي کسي است که فکر و ذکرش خدا است و خدا محور تمام زندگي او است. اگر کسي فکر و ذکرش دنيا شد, از نظر معنوي ضعيف خواهد شد و نمي تواند به سمت قرب الهي حرکت کند. با امید موفقیت و سربلندی حضرت عالی