ناشناس
من دخترم با مردم کوچه و خیابان چگونه برخورد کنم ؟
سلام و خسته نباشید ... من دانشجو هستم ولی قبل از آن دختری بودم که زیاد در زندگی ام با پسر مواجه نشدم... ولی برای من چند سوال ایجاد شده که ممنون میشم اگه اونهارو پاسخ بدید :میخوام بدونم وقتی وارد جایی مثل مغازه یا محل کاری میشویم که پدرم و مادرم آنها را می شناسند و به آنها سلام میکنند و ولی آن ها پسرهای جوانی هستند که من دفعه اول یا دوم است که آنها را میبینم و این رابطه،یک رابطه فامیلی نیست بلکه پدرم به آنها کمکی کرده است و آنها به خاطر این کمک احوال پرسی گرمی با پدر و مادرم میکنندآیا من باید هنگام ورود به آنها سلام کنم یا نه؛راستش را بخواهید من یادم می آید جایی خواندم که دخترها باید نسبت به پسرها مغرور باشند آیا این حرف درست است؟ من دوست دارم طوری رفتار کنم که آدم متشخصی باشم البته دوست ندارم با پسرهای دانشکده رفتاری صمیمی مثل دخترها داشته باشم.... ولی میخواهم رفتار متشخصانه ای داشته باشم که شخصیتم را بالا بدانندنمیخواهم فکر کنند که من امل هستم ... من حتی دوست ندارم لبخندم را ببینند که خدای نکرده فکری کنند ... من حتی از این که با آن ها چشم تو چشم نشوم سعی میکنم به آن ها نگاه نکنم... من نه میخواهم امل تلقی شوم نه میخواهم دختر سبکی تلقی شوم که با پسرها بگو و بخند داشته باشد ... اما کلا هر وقت حتی اگر پسری از من جزوه بخواهد و کوچکترین صحبتی با هم داشته باشیم آنقدر اسنرس میگیرم که به سختی آن را قورت میدهم تا بتوانم صحبت کنم.... لطفا در این خصوص راهنمایی بفرمایید و بفرمایید کی و کجا باید به پسرها سلام کنم آیا همیشه فقط باید جواب سلام را بدهم یا باید پیشقدم شوم .... درباره ی پسری که نمیدانم ازدواج کرده یا نه هم باید همین طور رفتارکنم؟... آیا اگر در جمع شوخی کرد،بخندم یا نه ... در اولین برخورد با کسی که نمیشناسم دقیقا چه طور برخورد کنم؟ با تشکر
مشاور: طیبه قاسمی
با عرض سلام و احترام به شما خواهر گرامی؛
از این که دغدغه شما نحوه ارتباط با نامحرم و رعایت حدود شرعی است، مشخص است که دارای تربیت دینی بوده اید و حیا و عفت و در وجود شما وجود دارد. پس قدر این موهبت الهی را بدانید و مراقب گوهر وجود خود باشید. در پاسخ به پرسش های شما ابتدا سه نکته را از قرآن کریم در این خصوص برایتان بیان می کنیم :
قرآن سه توصیه مهم به خانم ها دارد:
نخستین توصیه، رعایت حجاب است که در چند آیه مطرح شده است . و قل للمؤمنات یغضضن من ابصارهن و یحفظن فروجهن و لا یبدین زینتهن الا ما ظهر منها و لیضربن بخمورهن علی جیوبهن و لا یبدین زینتهن الا لبعولتهن او ابائهن او اباء بعولتهن او ابنائهن او ابناء بعولتهن او اخوانهن او بنی اخوانهن او بنی اخواتهن او نسائهن او ما ملکت ایمانهن او التابعین غیر اولی الاربة من الرجال او الطفل الذین لم یظهروا علی عورات النساء و لا یضربن بارجلهن لیعلم ما یخفین من زینتهن و توبوا الی الله جمیعا ایها المؤمنون لعلکم تفلحون ،و به زنان مؤمن بگو: چشمهایشان را فرو اندازند و دامنهایشان را حفظ کنند و زینتهاشان را جز آنچه ظاهر است، در دید دیگران آشکار نسازند. سینه و بر و دوش خود را با مقنعه بپوشانند و زینتهاشان را جز برای شوهرانشان یا پدرانشان یا پدر شوهر هاشان یا پسرانشان یا پسر شوهرانشان یا برادرشان یا پسر برادرانشان یا خواهرانشان یا زنانشان (زنان مسلمان) یا کنیزهاشان یا مردانی که از تبعه خانواده و بی رغبت به زن هستند. یا کودکی که هنوز بر عورت و محارم زنان آگاه نیست (آری زینتهاشان را جز برای اینان که نام بردیم) آشکار نسازند و پاهاشان را طوری به زمین نزنند که خلخال و زیورهای پنهانشان معلوم شود. و همگی به درگاه خدا توبه کنید. ای مؤمنین، باشد که رستگار شوید.
دومین توصیه به خانم ها این است که با مرد اجنبی، کمتر اختلاط داشته باشند. البته اگر زن با رعایت حدود حجاب شرعی رفت و آمد کرد، از نظر اسلام پذیرفته است ، و از نظر قانونی، قابل تعقیب نیست، مگر این که به فساد و فحشا کشیده شود؛
سومین توصیه به خانم ها، رعایت حیاء است. حیا به این معنا است که انسان به خاطر ترس از آلوده شدن به گناه، خود را از مظان آلودگی به گناه دور بدارد. بنا بر این، هر گونه کم رویی یا ضعف نفس را نمی توان حیا نامید. قرآن کریم، در داستان دختران شعیب می گوید: فجائته احداهما تمشی علی استحیاء ، پس یکی از آن دو (دختران شعیب) آمد نزد او (موسی) در حالی که همراه با شرم و حیا گام بر می داشت.از این آیه، استفاده می شود که حیا برای زن، دارای ارزش اخلاقی ویژه است ولی مانع برقراری ارتباط در حدود شرعی نیست و مانع کمک رسانی به جنس مخالف در حدود معقول و شرعی نخواهد بود .
توصیه چهارم به خانم ها آن است که در هنگام سخن گفتن با مردان، وقار و متانت را رعایت کنند و کیفیت سخن گفتنشان به گونه ای نباشد که هوس آنان را بر انگیزد. خداوند در این باره می فرماید: فلا تخضعن بالقول فیطمع الذی فی قلبه مرض و قلن قولا معروفا،پس در گفتار خود، آن چنان با نرمی و لطافت سخن نگویید تا آنان که دل بیماری دارند، در شما طمع نکنند.
مسلماً این یک توصیه اخلاقی است که رعایت آن برای هر زن مسلمان رجحان اخلاقی دارد.
اگر صحبت زن با نامحرم و یا صدای زن معمولی باشد و با لذت و شهوت همراه نباشد, اشکالی ندارد, اما اگر با لذت و شهوت توأم باشد, هم صحبت زن حرام می شود و هم استماع صدای او حرام است . با بیان این نکات قرآنی، شما نحوه برخورد با نامحرمان و رفتار زنان در جامعه را از منظر قرآن متوجه شدید، همانطور که در منابع اسلامی و توصیه های ائمه معصومین (ع) هم بیان شده است. زن باید در مقابل نامحرمان تکبر داشته باشد و برای شوهر و همسر خود تواضع کند. لذا باتوجه به توصیفاتی که شما از رفتار خود با نامحرمان و در محیط های اجتماعی داشتید، به نظر می رسد که رفتار شما مناسب و مطابق با توصیه های اسلامی و رعایت احکام شرعی است. شما لازم نیست که در مواجه با نامحرم در سلام کردن پیش قدم شوید. حتی در جاهایی که مثال زدید که به همراه پدرتان می روید، نیاز به سلام کردن هم نیست. البته جواب سلام دادن واجب است. اگر چنانچه آنها به شما سلام کردند با یک جواب ساده و بدون لبخند و احوالپرسی، جواب آنها را می دهید. پس در این خصوص سعی کنید طبق دستورات اسلامی عمل کنید و نگران برداشت های دیگران در مورد خودتان نباشید. اگر در جمع بین دختران و پسران، شوخی مطرح شد مانند کلاس درس ، ایرادی بر خنده خانم نیست البته اگر به صورت بلند و توجه برانگیز صورت نگیرد؛ برای دریافت پاسخ های بیشتر با این موضوع و اینکه در موقعیت های مختلف چگونه باید برخورد کنید، می توانید در قسمت پاسخ به استفتائات سایت های مراجع تقلید مختلف و مرجع تقلید خودتان سوالات زیادی به همراه پاسخ شان در این رابطه پیدا کنید و مطالعه کنید. به یاد داشته باشید که عفاف و حجاب زن که دربرخورد های اجتماعی او در قالب حیا جلوه می کند ، ولی دلیل آن خجالت نیست بلکه تکبر آمیخته با قدرت نفس است ، سرمایه بزرگی است که نباید به خاطر مسائل جزئی و یا غفلت آن را به حراج بگذارد ، پس قدر گوهر وجودی خود را بدانید.
با آرزوی خوشبختی و آرامش در زندگی برای شما
