سلام دختری بیست ساله ام ک به یک پسر بیستو پنج ساله علاقه دارم علاقه من نسبت به ایشون یهویی نبوده و ذره ذره من بهشون جذب شدم میدونم ک اون شخصم کس دیگه ای رو میخواد و چن باری هم تو جمع دوستان زمانی من نبودم مطرح کرده این قضیه رو و یبار حتی به خود من گفت ک شخصی رو میخواد ک خیلی دوستش داره این اقا خیلی زیبا مهربان پرابهت و مردم دوست و مغروره اما من عاشق زیباییش نشدم عاشق رفتار و افکارش شدم اما این اقا با این اوصاف رفتارش خیلی عجیبه و سردرگمم میکنه گاهی وقتا بسیاااار مهربان و صمیمی باهام صحبت میکنه و گاهی وقتا خیلی عصبانی میشه از اونجایی ک باهم همکاریم توی جمع به همه توجه میکنه الامن اما متوجه میشم ک از دور حواسش به منه و چن باری دیدم ک عمیقا بهم خیره شده زمانی ک تو جمعیم خیلی خودشو با ابهت نشون میده اما وقتی تنها میشیم خیلی مهربون و صمیمی باهام صحبت میکنه من از این تعجب میکنم ک چرا گاهی وقتا از دستم عصبانی میشه درحالی ک کاری نکردم فقط زیاد بهش محل نمیذارم البته عصبانیتش اینه ک انگار مثلا من عضوی از خانوادشم و داره منو با نگاه و لحن بیانش تنبیه میکنه خیلی راحت از خانوادش باهلم حرف میزنه و کارامو تکرار میکنه من واقعا نمیدونم چشه از طرفی هم دوسش دارم و دوست دارم باهم زندگی کنیم اما اون از علاقه ی من نسبت به خودش خبر نداره و من نمیخوام تو این سن سر این قضایا اذیت بشم واقعا نمیدونم چیکار کنم حتی فکر اینک کس دیگه ای رو دوس داشته باشه اذیتم میکنه لطفا راهنماییم کنید ممنونم ازتون