ناشناس
چرا دعا هایمان مستجاب نمی شود؟
با سلام ..من سوالم اینه مگه ادم چند تا چیز از خدا باید بخاد و خدا ضایعش کنه من هزارتا از خدا جیز خواستم عین هزارتاش دست رد ب سینم زده از یه ور مبگه بخوانید تا اجابت کنم میگم اما خبری از اجابت نیست از طرف دیگه میگن حکمت خداست اگه نداد مگه ادم چقد تحمل داره چقد میتونع التماس کنه خسته شدم خسته ...اما از این ببعد یه تصمیمی دارم من خدا رو دوس دارم ائمه رو خیلی دوس دارم احترامشون واحبه برام ولی از این ببعد دوس دارم مال خودم باشم هیچی از هیچکی نمیخوام اگه حرم هر امامی هم رفتم فقط ادای احترام میکنم و هیچی نمیخام ازشون فقط میخوام بگم خدا رو دوس دارم ائمه هم دوس دارم ولی چیزی ازشون نمیخام از امام زضا هم دلم گرفته خیلی ..بنظرتون چکار کنم
مشاور: محمد علی رضایی
با سلام و احترام
پرسشگر گرامی: خوشا به سعادت حضرت عالی که خداوند متعال آن قدر شما را دوست دارد که به این زودی خواسته های (ظاهری شما را که چه بسا خیر شما در ان نیست) را براورده نمی کند تا حضرت عالی را دائما در درکاه عبودیت الهی نگاه دارد، دست از دعا کردن برندارید زیرا به فرموده پیامبر دعا مغز عبودیت است«الدعا مخ العباده»و در حالات خوش معنوی ما را نیز از دعای خیر خود محروم نفرمائید اما اینکه اشاره فرمودید خداوند متعال اجابت دعا را ضمانت کرده است کاملا درست است، ولی خداوند متعال دعا هایی که به صلاح بنده نیست را با جایگزین های اخروی والاتر پاسخ مثبت داده و به هدف اجابت می رساند و همیشه این آیه را مد نظر داشته باشید که«عَسَىٰ أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئًا وَهُوَ خَیْرٌ لَکُمْ ۖ وَعَسَىٰ أَنْ تُحِبُّوا شَیْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَکُمْ ۗ وَاللَّهُ یَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ[بقره / 216]چه بسا چیزی را خوش نداشته باشید ،حال آن که خیر شما در آن است ؛ویا چیزی را دوست داشته باشید ،حال آن که شر شما در آن است.»
در حدیث قدسى آمده است: برخى از بندگانم، اصلاح نمىشوند و ایمانشان را حفظ نمىکند مگر غنا و ثروت به گونهاى که اگر وضع دیگرى براى آنها رخ دهد، نابودى آنها را به دنبال دارد و برخى دیگر، فقر و تنگدستى به صلاح آنهاست و اگر غیر از آن برایشان مقدّر شود، عامل هلاکت براى آنها خواهد بود. [شرح اسماء الحسنى، ص 32] اما هرگز این تصور را نکنید که چون: خداوند مصلحت ما را بهتر مىداند و آنچه بخواهد مقدّر مىکند و قطعاً واقع خواهد شد و دیگر نیازى نیست که من دعا کنم و از خدا بخواهم؟ زیرا تحقق برخى مقدرّات الهى با دعاى بنده و مشروط به دعا کردن است، بدین معنا که اگر بنده دعا کند و بخواهد، مصلحت الهى به عطا کردن تعلق مىگیرد و اگر دعا نکند مصلحتى در کار نیست و براى او مقدور نمىشود. [دعاها و تهلیلات قرآن، ص 43]
لذا، خداوند دعاهایى را که بر خلاف نظام احسن عالم و قضاى قطعى او باشد رد مى کند و مستجاب نمى گرداند. مثلاً کسى از خدا بخواهد که همیشه زنده بماند و هرگز نمیرد، زیرا این دعا با قضاى الهى که در سوره آل عمران، آیهى 185 آمده منافات دارد. (کل نفس ذائقة الموت) و یا اینکه از خدا بخواهد که او را هرگز محتاج هیچکدام از مخلوقین نکند، هرگز مستجاب نمىشود. در روایت آمده، على علیه السلام شنید که مردى براى دوستش دعا مىکند و مىگوید: خداوند برایت ناملایم و مکروهى را پیش نیاورد و روا مدارد، على علیه السلام فرمود: تو مرگ دوستت را از خداوند خواستى. [شرح دعاى مکارم الاخلاق، ج 1، ص 7] یعنى در واقع تا انسان زنده است، طبق نظام طبیعت و عالم آفرینش در معرض ناملایمات و بلایاست مگر اینکه در دنیا نباشد.
لذا در کتاب اصول کافى چهار معنا براى اجابت بیان شده که عبارتند از: 1. خداوند مطلوبِ دعاکننده را فوراً عطا مىکند. 2. خداوند درخواست او را اجابت مىکند و مىپذیرد ولى به خاطر اینکه دوست دارد صداى او را بشنود، مطلوب او را تا مدتى تأخیر مىاندازد. 3. دعاى او را مىپذیرد و مستجاب مىکند ولى اثرش، پاک کردن و کفارهى گناهان او قرار مىگیرد. 4. دعایش را مىپذیرد و آن را، ذخیره و توشه قرار مىدهد براى آخرت. [الکافى، ج 1، ص 330]
بنابر این معناى اجابت دعا این نیست که دعا فوراً مستجاب شود و آثار آن سریعاً ظاهر گردد و دعاکننده به مطلوب خود برسد چرا که در آیهى 89 از سورهى "یونس" یادآور مىشود که خداوند دعاى موسى علیه السلام را مستجاب نمود، و به خاطر مصالحى اثر آن را که نابودى فرعون بود بعد از چهل سال ظاهر و آشکار گردانید.
و گاهى اثر اجابت دعا اینگونه ظاهر مىشود که خداوند چند برابر خواسته ى دعاکننده را در آخرت به او مى دهد - به کسى که صلاح خود را نمىدانسته - به طورى که وقتى در آخرت عوض مطلوب و خواستهى خود را مشاهده مىکند، تمنا مىکند که اى کاش هیچ حاجتى از من در دنیا مستجاب نمىشد. (تصدیق مىکند که دعایش به طور کامل مستجاب شده است). [مرآة العقول، ج 12، صص 5 - 1]
لازم به ذکر است دانشمندان و مفسران اسلامى با استفاده از آیات الهى و روایات معصومین علیهم السلام شرایط و آدابى را براى دعا و دعا کننده بر شمرده اند که با رعایت آنها، دعا مؤثر واقع شده و مستجاب خواهد گردید. در کتاب "دعاها و تهلیلات قرآن" به هفده شرط و آداب دعا اشاره شده است، مانند: معرفت و شناسایى خداوند، هماهنگى بین قلب و زبان دعا کننده، انجام واجبات و ترک محرمات، استغفار از گناهان و صلوات بر محمد صلى الله علیه وآله و آل محمد صلى الله علیه وآله و... مىباشد. [دعا و تهلیلات قرآن، ص 15] و نیز مرحوم فیض کاشانى در محجة البیضاء ده شرط را نام برده است؛ و نیز ده شرط دیگر را از کتاب "عدّة الداعى" (علامّه حلى رحمهم الله) نقل کرده است که برخى از آن شرایط عبارتند از: تصمیم در دعا، اجتماع در دعا، اقبال با قلب به سوى خدا، عدم اعتماد بر غیر خدا در حوایج خود و... . [محجة البیضا، ج 1، صص 380 - 301] در مورد روایات مربوط به استجابت قطعى دعا تعابیرى به کار رفته است که ذکر آن خالى از فائده نیست. امام صادق علیه السلام مىفرماید: "میشه دعاها در پشت پرده است؛ یعنى نمىتواند آزادانه به پیشگاه الهى راه پیدا کند تا وقتى که مشتمل بر درود بر پیغمبر باشد. [کافى، ج 2، ص 491]
از امام صادق علیه السلام در روایت دیگرى نقل شده که فرمودند: هر گاه کسى از شما خواست دعا کند ابتدا درود بر پیامبر بفرستد زیرا درود بر پیامبر مقبول الهى واقع مىشود و خداوند این طور نیست که بعضى از دعا را بپذیرد و بخش دیگر آن را رد کند. [امالى شیخ طوسى، ج 1، ص 157] و در روایت دیگر فرموده است: "علاوه بر آنکه در آغاز، صلوات بفرستد، در پایان دعا بر محمد و آل محمد صلى الله علیه وآله درود بفرستد". [شرح دعاى مکارم الاخلاق، ج 1، ص 9] امام مجتبى علیه السلام مىفرماید: اگر کسى مواظب قلبش باشد تا وسوسه ها و خاطراتى که مورد رضاى خدا نیست در آن خطور نکند، من ضامنم که او مستجاب الدّعوة باشد. [کافى، ج 2، ص 67، ح 11]امام صادق علیه السلام فرموده: "قطع امید از غیر خدا کنید تا دلتان به هیچ قدرتى جز خدا تکیه نکند، آنگاه دعا کنید، یقیناً آن مستجاب است". [بحار، ج 72، ص 107] نیز روایت شده که: مظلومى که هیچ پناهگاهى جز خدا ندارد، دعاى او یقیناً مستجاب است. [ حکمت عبادات، صص 220]
موفق و پیروز باشید
