ناشناس

در دوران دبستانم میتوانستم به خوبی درس هایم را بخوانم. چون نمره هایم در این ترم کم شده دیگر علاقه به درس خوندن ندارم.چیکار کنم؟

من در دوران دبستانم میتوانستم به خوبی درس هایم را بخوانم. به خوبی برای درس هایم برنامه ریزی کنم و نمره خوب بگیرم اما بعد از تحویل کارنامه ترم یک هفتم ام چون همه درس هایم بیست بود و علوم 10 کارنامه ام بد شد و دیگر علاقه به درس خوندن ندارم.این نفرتم به درس آنقدر زیاد شد که دیگه هر وقت میخواستم درس بخوانم،فرار میگردم و احساس خیلی بدی نسبت به درس داشتم.ی احساسی که هر وقت اسم درس میومد. فرار میکردم . چی کار کنم . تو رو خدا بگو . تورو قرآن بگو. میخواهم کارنامه ام بیست بشه چی کار کنم همه راه های برنامه ریزی رو رفتم ولی نمیتونم
سه‌شنبه، 1 اسفند 1396
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: سیده نرجس رضایی
موارد بیشتر برای شما

ناشناس

در دوران دبستانم میتوانستم به خوبی درس هایم را بخوانم. چون نمره هایم در این ترم کم شده دیگر علاقه به درس خوندن ندارم.چیکار کنم؟

ناشناس ( تحصیلات : دبیرستان ، 13 ساله )

من در دوران دبستانم میتوانستم به خوبی درس هایم را بخوانم. به خوبی
برای درس هایم برنامه ریزی کنم و نمره خوب بگیرم اما بعد از تحویل کارنامه ترم یک هفتم ام چون همه درس هایم بیست بود و علوم 10 کارنامه ام بد شد و دیگر علاقه به درس خوندن ندارم.این نفرتم به درس آنقدر زیاد شد که دیگه هر وقت میخواستم درس بخوانم،فرار میگردم و احساس خیلی بدی نسبت به درس داشتم.ی احساسی که هر وقت اسم درس میومد. فرار میکردم . چی کار کنم . تو رو خدا بگو . تورو قرآن بگو. میخواهم کارنامه ام بیست بشه چی کار کنم همه راه های برنامه ریزی رو رفتم ولی نمیتونم


مشاور: آقای احسان فدایی

با سلام و تشکر از ارتباطتان با ما، درست است که روش های برنامه ریزی را رفته اید ولی شاید دقیق به آنها عمل ننموده اید و برای همین ممکن است با مشکلاتی روبرو شده اید و ناامید شده باشید. در ابتدا توجه داشته باشید اینکه فقط کارنامه شما 20 شود نیز نوعی کمال خواهی و صفر و صد فکر کردن است. پس سعی کنید تلاش خود را داشته باشید و نتیجه را به خدا واگذار کنید.
آنچه در برابر سختیها به ما آرامش و ظرفیت می دهد، بینش صحیح به زندگی و اعتماد کامل به خدای مهربان و حکیمی است که تمام برنامه ها و قضا و قدری که برای ما به وجود می آورد، از روی دلسوزی و مهربانی او از یک طرف، و حکمت و مصلحت  اندیشی او از طرف دیگر است. در صورتی که به این بینش رسیدیم و فهمیدیم که هرچه اتفاق می  افتد، در آن برای ما خیری هست، آن موقع صبور خواهیم بود و روحیه را از دست نخواهیم داد. در این صورت نگران از دست رفته ها نیستیم و غصه تاریکی های زندگی را نمی خوریم. به امکانات موجود نگاه می کنیم و سعی داریم از فرصتها استفاده کنیم و از امتیازات زندگی بهره ببریم. همانطور که پدر و مادر مهربان، گاهی فرزند دلبند خویش را از امکانات و بازیهایی محروم می کنند تا غافل نشود و امتحان و درس و موفقیت را از دست ندهد، خداوند مهربانترین نیز که دنیا را نیافریده برای ماندن، که آن را پلی برای موفقیت و تکامل و سعادت حقیقی قرار داده، گاهی محرومیت‌ها و رنج‌هایی در زندگی به وجود می‌آورد تا ما غافل نشویم و از دست نرویم. تا به دنیا دل نبندیم و از هدف نهایی و سعادت حقیقی فاصله نگیریم. بنابراین ما باید به بلاها و مصیبتها به چشم رحمت و محبت نگاه کنیم و آنها را فرصتهایی بدانیم برای رشد و بالابردن ظرفیت و قدرت روحی؛ نه اینکه روحیه خود را ازدست بدهیم. وقتی خدایی به این بزرگی و با این همه رحمت و مهربانی هست، این بی‌انصافی است که خود را تنها احساس کنیم و از دریای رحمت بیکران او مأیوس شویم.
پس توصیه می کنیم بار دیگر از جا بلند شوید و با اراده برای این درس برنامه ریزی کنید و مطمئنیم با استعدادی که دارید موفق خواهید شد.
سربلند باشید.



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مشاوره مرتبط