با سلام خدمت شما
خواهر عزیزم؛ با توجه به متن ارسالی شما به نظر می رسد که شما دارای دو فرزند پسر می باشید که البته از سن دقیق هر یک از آنها صحبتی به میان نیاورده ولی آنچه مشخص است اینکه مراقبت و تربیت فرزندان دلبند شما خارج از تحمل شما گردیده و فشار وارده شما را دچار حساسیت های زیاد نموده است که البته خودتان از آن به عصبانیت(خشونت های فیزیکی با خود) و افسردگی نام بردید. دوست عزیزم مسلماً که مراقبت از فرزند کوچک امری است که نیاز به صبر زیاد داشته و بخصوص که تعداد فرزندان کوچک از یک نفر نیز فراتر رفته و این مسئله، مشکلات تربیت و مراقبت را نیز دو چندان خواهد ساخت. ولی آنچه مسلم است اینکه نوع رفتار شما و خشونت های ناشی از عدم تحمل شما، در فرزندانتان تأثیر مستقیم داشته و تربیت آنها را در مسیری نادرست هدایت می نماید. امر و نهی های مکرر شماست که باعث ایجاد لجاجت در فرزندانتان گردیده و رفتار خشونت آمیز شما باعث بروز بدخُلقی های آنها گردیده است. پیش از هر چیز شما دوست عزیز بایستی توسط یک روانشناس مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته و در صورت لزوم مورد تجویز داروهای آرامش بخش توسط روانپزشک قرار گیرید(در صورت تشخیص روانشناس) . شروع دارو درمانی باعث می گردد که تا حدود زیادی عصبانیت شما که البته ممکن است به دنبال افسردگی(پس از زایمان) در شما ایجاد گردیده باشد، درمان گردیده و ضمن آرام سازی شما از طریق دارو، روشهای تعامل، مراقبت و تربیت فرزند توسط روانشناس و مشاور به شما آموزش داده شود. برخورداری از مهارت های لازم در تربیت فرزندان ، از مشکلات موجود در روابط شما با آنها کاسته، ضمن اینکه رفتار آنها (لجبازی و بداخلاقی) که مستقیماً تحت تأثیر خُلق و رفتار شما می باشد بهبود می یابد. در اینجا در گام نخست به شما خواهر گرامی توصیه می گردد با مراجعه نزد روانشناس بالینی و شرح مشکلات موجود ، ایشان را در تشخیص و درمان یاری نموده تا با درمان به هنگام و کسب مهارت های لازم جهت فرزندپروری به این مهم دست یافته و زندگی خود را عاری از خشونت نموده و در سایه روابط خوب و سالم از داشتن فرزندانی شاد و آرام لذت ببرید.
با آرزوی سلامتی و بهروزی برای شما دوست گرامی

بیشتر بخوانید:
نکاتی برای غلبه بر افسردگی