با عرض سلام و احترام.
خوشحالم که شما و همسرتون در زمینه رفتار و اخلاق مشکل خاصی ندارید.
کاری که شما در این مرحله میتونید انجام بدید اینه که در یک فضای صمیمی و مناسب بدون اینکه به شخصیت همسرتون حمله کنید و مثالا بگید تو معتادی یا گناه میکنی یا... که باعث میشه گفتگوی شما تنش آمیز و ناراحت کننده بشه، اول چندتا از ویژگیهای مثبت همسرتون رو بیان کنید و بگید خیلی خوشحالم که با تو زندگی میکنم و مشکل خاصی نداریم، و بعدش از احساس خودتون بگید و بیان کنید که وقتی پاسور بازی میکنی حس بدی پیدا میکنم، من خیلی دلم میخواد که همیشه زندگی خوشبختی داشته باشیم، وقتی احساس میکنم که نکنه به پاسور بازی معتاد شده باشی خیلی ناراحت میشم، ولی به هرحال همه چیز دست خودته، خودت باید مسیر زندگیت رو انتخاب کنی، هر مسیری که انتخاب کنی از ابتدای مسیر، میتونی بفهمی آخر این جاده به کجا میرسه، ما یه فرزند داریم که همگی پشت سر تو حرکت میکنند و اگر تو مسیر درست رو رفتی اون هم پشت سر تو میاد، و اگر خدای ناکرده مسیر اشبتاه رفتی در واقع از الان داری آینده اون را هم تو رقم میزنی..، چون بچه های ما اون چیزی میشن که ما هستیم نه اون چیزی که دوست داریم باشن. در هر صورت من نمیخوام بگم چی کار کن، همه  چیز رو به عهده خودت میذارم که انتخاب کنی، چون هیچ کس نمیتونه به تو کمک کنه، بجز خودت، باید خودت بخواهی.
منظور من اینه که شما بدون اینکه به شخصیت شوهرتون حمله کنید یا توهین کنید، حرف خودتون رو بزنید و تصمیم گیری را به عهده همسرتون بذارید که خودش راه درست را انتخاب کنه، چون اگر شما بخواهید به زور همسرتون را مجبور کنید این کار رو نکنه، با شما لج میکنه و برخلاف حرف شما عمل میکنه، اما اگر شما حق انتخاب را به خودش دادید و گفتید خودت مسیر زندگی خودت و فرزندت رو مشخص کن و تصمیم بگیر، احتمال بیشتری داره که مسیر درست رو انتخاب کنه، چون مردها میخوان تصمیات زندگیشون رو خودشون بگیرن، نه اینکه کسی براشون تصمیم بگیره. یا اگر کسی بخواد اونها رو تغییر بده یا عوض کنه، خیلی ناراحت میشن و عکس العمل شدیدی نشون میدن.
اگر در جملات من دقت کنید میبینید به شخصیت همسر شما هیچ توهینی نمیشه و فقط شما از احساس خودتون میگید. و شما هم میتونید با زبان خودتون همین حرفها رو بزنید ولی خیلی باید دقت کنید که لحن مناسبی داشته باشید و اصلا با تندی یا توهین چیزی نگید، و بهتره قبل از صحبت با شوهرتون، چند بار تمرین کنید که چه جوری بگید که ناراحت نشه، و اگر گفتنش براتون خیلی سخته یا میترسید که وسط کار همسر شما با تندی جواب بده، براش نامه بنویسید و همین جور که گفتم اول چندتا از ویژگیهای مثبت و... این کار رو انجام بدید. البته نامه کاغذی نه تلگرامی و مجازی.
البته ممکنه با یک بار گفتن همسر شما تغییر پیدا نکنه، باید صبر و بردباری داشته باشید و چند وقت یک بار در یک فضای صمیمی و مناسب به همین شیوه عمل کنید، اما نه در فاصله های خیلی کم، تا همسر شما بخاطر تکرار زیاد اون لجبازی کنه و ناراحت بشه، بلکه مثالا ماهی دوبار، تا کم کم همسر شما متوجه بشود.
اما اگر با وجودی که شما به این صورت مطرح کردید ولی همسر شما نپذیرفت و تغییری نکرد، اگر این رفتار اون به گونه ای نیست که، مشکل جدی در زندگی شما بوجود بیاره، سعی کنید بخاطر این مسئله، با همسرتون درگیر نشید و زندگی مشترکتون رو دچار مشکل نکنید و هر موقع این رفتار اون شما رو ناراحت کرد، بر صفات و ویژگیهای خوب اون متمرکز بشید و به اونها فکر کنید، یا حتی میتونید صفات خوب اونو توی یک دفتر بنویسید و هر موقع ناراحت شدید اونا رو مرور کنید. و اگر خواستید رفتار اونو تغییر بدید، از راه های غیر مستقیم برای تغییر همسرتون استفاده کنید، نه از راه غر زدن، دعوا، تنش و...، چون غر زدن، دعوا کردن، بداخلاقی معمولا تاثیری بجز تلخ شدن زندگی مشترک شما ندارد.
موفق و شاد و پیروز باشید

بیشتر بخوانید:
روش ارتباط موثر با شوهر