ناشناس
خیلی حساسم می خواهم روحیاتم عوض شود"لطفا راهنمایی م کنین.
با سلام مشکلی دارم که از ابتدای کودکی دچار آن هستم.به گفته بعضی ها حساس هستم.اما خودم فکر می کنم حساسیتم بی جا نیست.بر روی حرف هایی که در موردم زده می شود و یا رفتاری که در قبالم انجام می دهند و یا نظراتی که واقعا در موردم صدق نمی کند حساسم و می رنجم.
مشاور محترم من انسان بسیار مهربان و بی شائبه بخشنده ای هستم و برای انسان های اطرافم بیشترین کمک خیرانه و انسان دوستانه را انجام می دهم که فقط در ازای آن احترام طلب می کنم و کار خاصی نیاز ندارم که انجام دهیم زیرا که اعتماد به نفس بسیار بالایی دارم و بی اندازه مناعت طبع دارم و اصلا نیاز به کمک کسی ندارم تا جای امکان. اما تمام رفتارهایم وظیفه تلقی شده نه نوعی حسن یا لطف.
بخاطر مصائب زندگی ام که از حد و توان حتی یک مرد هم خارج بوده است مرا آدم کم صبر ی کرده و دیگر تحمل فشار اضافی را ندارم و با اینکه رفتار زشت یا دعوا و مشاجره ای نمی کنم به من انگ خشونت می زنند در حالی که به هیچ وجه قصد خشونت ندارم.
اصلا همدمی و هم صحبتی نداشتم و همسرم هم انسان کم صبر وعصبی مزاجی اسا و خانواده همسرم هم اصلا رفتارهای خوبی ندارند و انها هم پرتوقع اند
زندگی ام پر از استرس و فشار بوده است و همیشه تکیه گاه بوده ام به جای تکیه کردن و همین هم مرا رنج می دهد اصلا کسی نیست که به او تکیه کنم
در کل می خواهم روحیاتم عوض شود و کمی بی تفاوت تر باشم خیلی عذاب می کشم
مشاور: خانم موحدنساج
سلام به شما پرسشگر محترم و سپاس بابت اعتمادتان به راسخون، امیدوارم این پاسخگویی بتواند مقدمه ای برای رفع مشکلتان باشد.
دوست عزیز با توجه به مطالب عنوان شده ، بیشتر از آنکه دیگران شما را فردی حساس بدانند خودتان چنین دیدی نسبت به خود دارید و این ذهنیت که خودتان نیز به وجود این زودرنجی پی برده اید باعث به وجود آمدن حس نارضایتی از خود و فشار عصبی شما شده است.پس این واقعیت دارد که شما زودرنج هستید نه فقط نظر دیگران نسبت به شمادر واقع فشار اصلی روحی شما به دلیل پی بردن به این واقعیت درونی است.
یک اصل اساسی در رابطه با انسان وجود دارد، ما قادر به تغییر دیگران نیستیم ولی در مقابل ، قابلیت شگفت آوری در تغییرات اساسی در خود را دارا هستیم و بیشتر مواقع تغییر در رفتار و تفکر خود باعث تغییر رفتار و تفکر دیگران در رابطه با ما خواهد شد.پس از خودتان شروع کنید ، چند راهکار ساده به شما پیشنهاد می کنم:
۱- علائم گفته شده تا حدود زیادی به افرادی مشابه است که دارای کم خونی یا کم بودن آهن بدن هستند، که این حالت در زنان بسیار شایع تر از مردان است.
بسیار دیده شده که با مداوای کم خونی یا کمبود آهن بدن روحیات شخص به کلی دگرگون شده و حساسیت ها و ضعف اعصاب و احیانا پرخاشگری او تا حد زیادی تعدیل شده است.
پس لطفا حتما نزد یک پزشک مراجعه کرده و از او با توجه به شرایطتان تقاضای چکاب کامل داشته باشید.
۲- پذیرش اولین قدم برای تغییر است، اول عمیقا بپذیرید که شخصی حساس هستید و نیاز دارید تا تغییراتی در جهت استواری بیشتر در روحیات خود داشته باشید.
۳- مهارتهای فردی و اجتماعی خود را تقویت کنید، ما ده مهارت اصلی داریم که یادگیری آنها برای همه لازم و ضروری است. خودآگاهی،همدلی، روابط بین فردی، روابط اجتماعی، حل مسئله ، تصمیم گیری، تفکر خلاق، تفکر نقاد ، کنترل استرس، کنترل خشم.آموزش و توضیح در رابطه با این ده مهارت در اینجا به دلیل گستردگی وجود ندارد، ولی حتما در این رابطه زیاد مطالعه کنید و در صورت امکان در کلاس هایی که در مراکز مشاوره برای آموزش همگانی این مهارتها وجود دارد شرکت کنید.
برای هر کدام تمرینهای زیادی برای نهادینه کردن آنها در فرد وجود دارد که سعی کنید با حوصله و صرف زمان مناسب برای یادگیری آنها آینده روحی و روانی خود و خانوادیتان را تضمین کنید.
۴- ورزش کنید، ورزش های هوازی و جمعی به غیر از افزایش سلامت جسمی و در پی آن آرامش روحی باعث ارتقای اعتماد به نفس و مهارتهای اجتماعی شما خواهد داشت.
۵- در رابطه با موضوعات مختلف به خصوص نظر اطرافیان در رابطه با شما زیاد فکر نکنید، هر شخص قضاوت متفاوتی در رابطه با دیگران دارد، نگذارید قضاوت آنها شما را رنج دهد.
۶- تفکر مثبت داشته باشید، نیمه پر لیوان روابطتان با دیگران را ببینید و خوبی های این تعاملات را برای خودتان تا حدودی بزرگ جلوه دهید.
۷- این را بپذیرید که هر شخص دارای نقاط ضعفی است و هیچ شخص کاملی وجود ندارد.
۸- محبت بیش از حد به دیگران باعث زیاد شدن توقع آنها می شود، محبت خود را دریغ نکنید بلکه آن را مدیریت کنید.
۹- سبک های نه گفتن را بیاموزید ، شما وظیفه ندارید که همه خواسته های دیگران را اجابت کنید، با یادگیری و تمرین نه گفتن در جا و مکان های لازم اعتماد به نفس و مدیریت شرایط خود را افزایش دهید.
۱۰- هر روز یک برگ کاغذ بردارید و روی آن احساسات منفی خشم های درونی نسبت به خود و یا دیگران را بنویسید، نوع نگارش و دست خط شما هیچ اهمیتی ندارد ، روی کاغذ با اطرافیانتان بحث کنید و دعوا کنید،
در واقع به این طریق با برون ریزی احساسات خود آرامش درونیتان را افزایش می دهید.
سپس کاغذ را پاره کرده و درون سطل بیاندازید.
۱۱- بدنتان را ریلکس کنید، چند روش برای آن پیشنهاد می شود:
- در مواجهه با احساسات منفی نفس عمیق (شکمی) داشته باشید ،دم از طریق بینی ۳ ثانیه ، نگه داشتن اکسیژن در ناحیه شکمی۱۲ ثانیه و خروج دی اکسید کربن به آرامی و از ناحیه دهان ۶ ثانیه
بین ۳ تا ۱۲ مرتبه این نوع تنفس را تکرار کنید.
- با گوش دادن به موسیقی ملایم و چشم های بسته مکان هایی که برای شما آرام بخش است ، مانند ساحل را تصور کنید.
سعی کنید این کار را روزانه بین ده تا سی دقیقه انجام دهید.
- در مواجهه با احساسات منفی به خصوص خشم نسبت به رفتار و گفتار دیگران ، مشت خود را محکم ببندید و یک مرتبه باز کنید.
این عمل را می توانید سه مرتبه تکرار کنید.
- نقاشی بکشید و یا کتاب های رنگ آمیزی بزرگسالان راتهیه و روزانه با مداد رنگی طرح های ظریف را رنگ آمیزی کنید.
به نظر اکثر محققان رنگ آمیزی قوی ترین ریلکسیشن روحی است.
۱۲- از جمع ها به خاطر ترس از قضاوت آنها دوری نکنید، روابط اجتماعی خود را ارتقا دهید و دیگران را همانطور که هستند بپذیرید شما فقط مسئول رفتار خود هستید پس نسبت به برخورد آنها حساسیت و یا واکنشی از خود نشان ندهید که این کار از شما چهره ی فردی ضعیف را جلوه گر خواهد کرد.
موفق باشید.
بیشتر بخوانید:
با این تغییرات کوچک تفاوتی بزرگ در زندگی بیافرینید
