ناشناس
با انجام گناه دچار دوری از خداوند شده ام چکار کنم؟
سلام خسته نباشید انشاالله که حالتون خوب باشه راستش من آدم مذهبی بودم و خانواده ی کاملا مذهبی دارم و همیشه نمازمو میخوندم اما متاسفانه چند بار خودارضایی کردم و اصلا نماز نمیخونم و دیگه اون آدم سابق نیستم...
مشاور: محمد علی رضایی
با سلام و احترام
پرسشگر گرامی: دغدغه های حضرت عالی برای دیندار ماندن بسیار قابل احترام و ارزشمند است، اما قبل از هر چیز باید توجه داشته باشید که زیر بناهای فکری افراد، دیدگاه و عقیده ی فرد در مورد خداوند، جهان هستی، انسان، معاد و... تأثیر مستقیم بر ایمان و پای بندی او به انجام فرائض و اعمال و رفتار او دارد. ما در این جا برخی از شیوه های صحیح تربیتی فراگیر را پیشنهاد می کنیم. هر فرد دارای ویژگی های خاص خود است و باید این ویژگی ها را به خوبی شناخت داشته باشد. لذا شایسته است که:
در امر دینداری به سیره و روایات معصومین (ع) توجه و عنایت ویژه ای داشته باشیم. از این رو باید دید که نگرش حضرات معصومین (ع) در رابطه با جوان چگونه است. امام علی (ع) در رابطه با دوره جوانی می فرمایند: «با توجه به دانش کم جوان؛ نادانی و جهل او معذور است .»توجه به این فرمایش و دیگر دستورات معصومین (ع) موجب صبر و متانت بیشتر انسان در قبال خطاها و لغزش های دوره جوانی می شود.
در امر باورهای دینی باید از بیانات یأس آور به طور جدی خودداری شود و لطف و رحمت و مهربانی خداوند را نسبت به همه بندگانش مخصوصا به جوانان همیشه مد نظر باشد. امام صادق (ع) نیز فرمودند: «دوست داشتن برتر از ترسیدن است».
از بداخلاقی و خشونت پرهیز شود. امام علی (ع) در این زمینه می فرمایند: «بداخلاقی دوست و خویشان را فراری می دهد و بیگانه را به بی اعتنایی و بی توجهی وا می دارد».
تغافل نسبت به برخی از خطاها امام علی (ع) می فرمایند: «شخص عاقل نیمی از او صبر و تحمل و نیم دیگر او تغافل است».
تقید به حضور بیشتر و صمیمانه در کنار خانواده (به ویژه پدر خانواده) به خصوص در ساعاتی که همه ی اعضاء خانواده حضور دارند که موجب مهر و صمیمیت محیط خانواده می شود.
تلاش منطقی در جهت ایجاد زمینه حضور در اماکن و مجالس مذهبی (که خالی از خرافات ها و پیرایه های غیر منطقی است) و آشنایی با چهرهای موفق مذهبی میزان پای بندی به آموزه های دینی تقویت خواهد کرد.
پرسشگر گرامی: همین که می دانید خود ارضایی بد است و خود نیز از آن بیزارید قدم مثبتی است. خود ارضایی گناه و نافرمانی از دستور خداست؛ روایات بسیاری این عمل را حرام می دانند؛ از جمله کسی از امام صادق (ع) حکم خود ارضایی را پرسید حضرت فرمود این کار در حکم زنا می باشد و حرام است یا در جمله دیگری حضرت فرمودند خود ارضایی و استمناء گناه بزرگ است و کسی که استمناء کند مانند کسی است که با خودش ازدواج کرده و اگر بدانم کسی این کار را انجام داده با او غذا نمی خوردم و روایات دیگری از این قبیل [وسائل الشیعه، ج14، ص264]. پس حرام بودن این کار قطعی است و از گناهان کبیره می باشد و اگر کسی این کار را انجام داد باید غسل جنابت کند و باید توبه کند و در پی ترک این کار باشد و اگر در نزد حاکم شرع اثبات شود می تواند به اندازه ای که مصلحت ببیند آن شخص را تعذیر نماید و شلاق بزند[جامع المسائل للبهجة، ج5، ص230]. از ضررهای خود ارضایی اینکه بر اعصاب و روان تأثیر منفی دارد؛ زیرا شخص صحنه های خاصی را در ذهن خود مجسم می کند تا رفع شهوت کند و این تجسم و خیال باعث فرسودگی قوای ذهنی و ناراحتی های روحی مانند: عصبانیت، بی حوصلگی، ضعف و سستی اراده و... می شود. همچنین باعث تحلیل رفتن قوای جسمانی مانند ضعیف شدن چشم و گوش، کم خونی،رنگ پریدگی، نقصان قوای حافظه، لاغری، سرگیجه و ...می شود.
به شما پیشنهاد می کنیم راه حل های ذیل را برای نجات از این اعتیاد به کار ببندید:
1. باید از هر گونه تحریک جنسی پرهیز گردد چون شهوت در اثر این تحریکات ایجاد می شود، مثل؛ نگاه کردن فیلم های نامناسب جنسی، مطالعه رمانهای عشقی، تماشای عکسهای شهوت انگیز و روابط نامشروع با جنس مخالف همه اینها باعث تحریک شهوت می شوند.
2. تهیه برنامه فشرده برای تمام وقت: یعنی اوقات استراحت و فراغت و تفریح و درس را به گونه ای برنامه ریزی کند که وقتی برای فکر و خیال به مسائل جنسی و خود ارضایی نداشته باشد.
3. جایگزین کردن عادت جدیدی به جای آن عادت بد: در مورد عادت به خود ارضایی باید در همان ساعاتی که انگیزه آن ایجاد می شود شخص به سراغ برنامه ی خاص از پیش تعیین شده برود مثل مسابقه علمی، ورزشی، هوشی، مطالعه کتاب جذاب و ...
4. پرهیز از تنهایی: نباید در جای خلوت و تنها باشد و در اتاق بسته تنها نخوابد و موانعی ایجاد کند که نتواند خود ارضایی کند.
5.باید به خود تلقین کند که می تواند این کار را ترک کند.
6. پرهیز کامل از معاشرت و رفت و آمد با افرادی که دچار این عمل هستند زیرا صحبت کردن درباره ی این عمل زشت شخص را تحریک می کند.
7. تقویت عمومی بدن و رژیم غذایی سالم؛ و از خوردن غذاهای تند مثل فلفل، پیاز و غذاهای که تره ... دارد پرهیز شود.
8. خودداری از پوشیدن لباسهای تنگ و نرم و چسبیده به بدن؛ زیرا باعث تحریک می شود.
9. از دست زدن به جاهای حساس بدن مثل آلت تناسلی و سینه ها پرهیز شود.
10. استمداد از نیروی ایمان و عقاید مذهبی: با تمام وجود از خدا بخواهد تا از این عادت زشت نجات پیدا کند.
11. هنگام خواب باید کاملاً حالت خواب آلودگی به او دست داده باشد و خسته باشد و تا احساس نیاز به خواب پیدا نکرده به رختخواب نرود و در موقع خوابیدن به رو نخوابد و جلوی بدن را روی زمین نباید قرار دهد که باعث تحریک جنسی می شود؛ زیرا رختخواب حساس ترین جا برای تحریک جنسی است.
12. ورزش کردن؛ یعنی وقتی احساس فشار جنسی می کند به ورزش بپردازد یا ورزش را یک سرگرمی برای خودش قرار دهد.
13. روزه گرفتن؛ پیامبر اسلام (ص) فرمودند ای گروه جوانان هر کسی از شما قدرت بر ازدواج ندارد روزه بگیرد که برای کنترل غریزه ی جنسی مفید است.[سفینة البحار، ج 2، ص 625] و راههای بسیار دیگری که هر شخص می تواند برای نجات از این اعتیاد بسیار مضر برای خودش فراهم کند. و در پایان باید دانست که این گناهی است که در ابتدا شاید برای شخص لذت بخش باشد ولی در آخر کار نتایج بسیار بدی دارد و از لذتهای معنوی بی بهره می شود. اما مهمترین درمان این اعتیاد ازدواج است باید گفت که انسان باید مواظب خودش باشد که گناه نکند و هر گاه خدا صلاح بداند اسباب ازدواج را فراهم می کند؛ زیرا خدا بهتر صلاح بندگان را می داند و لذا ممکن است چیزی از خدا خواسته شود و انسان حاجتی داشته باشد ولی خدا بهتر می داند که فعلاً صلاح و خیر و این بنده نیست که حاجت او را بدهد.
موفق و پیروز باشید.
پرسشگر گرامی: دغدغه های حضرت عالی برای دیندار ماندن بسیار قابل احترام و ارزشمند است، اما قبل از هر چیز باید توجه داشته باشید که زیر بناهای فکری افراد، دیدگاه و عقیده ی فرد در مورد خداوند، جهان هستی، انسان، معاد و... تأثیر مستقیم بر ایمان و پای بندی او به انجام فرائض و اعمال و رفتار او دارد. ما در این جا برخی از شیوه های صحیح تربیتی فراگیر را پیشنهاد می کنیم. هر فرد دارای ویژگی های خاص خود است و باید این ویژگی ها را به خوبی شناخت داشته باشد. لذا شایسته است که:
در امر دینداری به سیره و روایات معصومین (ع) توجه و عنایت ویژه ای داشته باشیم. از این رو باید دید که نگرش حضرات معصومین (ع) در رابطه با جوان چگونه است. امام علی (ع) در رابطه با دوره جوانی می فرمایند: «با توجه به دانش کم جوان؛ نادانی و جهل او معذور است .»توجه به این فرمایش و دیگر دستورات معصومین (ع) موجب صبر و متانت بیشتر انسان در قبال خطاها و لغزش های دوره جوانی می شود.
در امر باورهای دینی باید از بیانات یأس آور به طور جدی خودداری شود و لطف و رحمت و مهربانی خداوند را نسبت به همه بندگانش مخصوصا به جوانان همیشه مد نظر باشد. امام صادق (ع) نیز فرمودند: «دوست داشتن برتر از ترسیدن است».
از بداخلاقی و خشونت پرهیز شود. امام علی (ع) در این زمینه می فرمایند: «بداخلاقی دوست و خویشان را فراری می دهد و بیگانه را به بی اعتنایی و بی توجهی وا می دارد».
تغافل نسبت به برخی از خطاها امام علی (ع) می فرمایند: «شخص عاقل نیمی از او صبر و تحمل و نیم دیگر او تغافل است».
تقید به حضور بیشتر و صمیمانه در کنار خانواده (به ویژه پدر خانواده) به خصوص در ساعاتی که همه ی اعضاء خانواده حضور دارند که موجب مهر و صمیمیت محیط خانواده می شود.
تلاش منطقی در جهت ایجاد زمینه حضور در اماکن و مجالس مذهبی (که خالی از خرافات ها و پیرایه های غیر منطقی است) و آشنایی با چهرهای موفق مذهبی میزان پای بندی به آموزه های دینی تقویت خواهد کرد.
پرسشگر گرامی: همین که می دانید خود ارضایی بد است و خود نیز از آن بیزارید قدم مثبتی است. خود ارضایی گناه و نافرمانی از دستور خداست؛ روایات بسیاری این عمل را حرام می دانند؛ از جمله کسی از امام صادق (ع) حکم خود ارضایی را پرسید حضرت فرمود این کار در حکم زنا می باشد و حرام است یا در جمله دیگری حضرت فرمودند خود ارضایی و استمناء گناه بزرگ است و کسی که استمناء کند مانند کسی است که با خودش ازدواج کرده و اگر بدانم کسی این کار را انجام داده با او غذا نمی خوردم و روایات دیگری از این قبیل [وسائل الشیعه، ج14، ص264]. پس حرام بودن این کار قطعی است و از گناهان کبیره می باشد و اگر کسی این کار را انجام داد باید غسل جنابت کند و باید توبه کند و در پی ترک این کار باشد و اگر در نزد حاکم شرع اثبات شود می تواند به اندازه ای که مصلحت ببیند آن شخص را تعذیر نماید و شلاق بزند[جامع المسائل للبهجة، ج5، ص230]. از ضررهای خود ارضایی اینکه بر اعصاب و روان تأثیر منفی دارد؛ زیرا شخص صحنه های خاصی را در ذهن خود مجسم می کند تا رفع شهوت کند و این تجسم و خیال باعث فرسودگی قوای ذهنی و ناراحتی های روحی مانند: عصبانیت، بی حوصلگی، ضعف و سستی اراده و... می شود. همچنین باعث تحلیل رفتن قوای جسمانی مانند ضعیف شدن چشم و گوش، کم خونی،رنگ پریدگی، نقصان قوای حافظه، لاغری، سرگیجه و ...می شود.
به شما پیشنهاد می کنیم راه حل های ذیل را برای نجات از این اعتیاد به کار ببندید:
1. باید از هر گونه تحریک جنسی پرهیز گردد چون شهوت در اثر این تحریکات ایجاد می شود، مثل؛ نگاه کردن فیلم های نامناسب جنسی، مطالعه رمانهای عشقی، تماشای عکسهای شهوت انگیز و روابط نامشروع با جنس مخالف همه اینها باعث تحریک شهوت می شوند.
2. تهیه برنامه فشرده برای تمام وقت: یعنی اوقات استراحت و فراغت و تفریح و درس را به گونه ای برنامه ریزی کند که وقتی برای فکر و خیال به مسائل جنسی و خود ارضایی نداشته باشد.
3. جایگزین کردن عادت جدیدی به جای آن عادت بد: در مورد عادت به خود ارضایی باید در همان ساعاتی که انگیزه آن ایجاد می شود شخص به سراغ برنامه ی خاص از پیش تعیین شده برود مثل مسابقه علمی، ورزشی، هوشی، مطالعه کتاب جذاب و ...
4. پرهیز از تنهایی: نباید در جای خلوت و تنها باشد و در اتاق بسته تنها نخوابد و موانعی ایجاد کند که نتواند خود ارضایی کند.
5.باید به خود تلقین کند که می تواند این کار را ترک کند.
6. پرهیز کامل از معاشرت و رفت و آمد با افرادی که دچار این عمل هستند زیرا صحبت کردن درباره ی این عمل زشت شخص را تحریک می کند.
7. تقویت عمومی بدن و رژیم غذایی سالم؛ و از خوردن غذاهای تند مثل فلفل، پیاز و غذاهای که تره ... دارد پرهیز شود.
8. خودداری از پوشیدن لباسهای تنگ و نرم و چسبیده به بدن؛ زیرا باعث تحریک می شود.
9. از دست زدن به جاهای حساس بدن مثل آلت تناسلی و سینه ها پرهیز شود.
10. استمداد از نیروی ایمان و عقاید مذهبی: با تمام وجود از خدا بخواهد تا از این عادت زشت نجات پیدا کند.
11. هنگام خواب باید کاملاً حالت خواب آلودگی به او دست داده باشد و خسته باشد و تا احساس نیاز به خواب پیدا نکرده به رختخواب نرود و در موقع خوابیدن به رو نخوابد و جلوی بدن را روی زمین نباید قرار دهد که باعث تحریک جنسی می شود؛ زیرا رختخواب حساس ترین جا برای تحریک جنسی است.
12. ورزش کردن؛ یعنی وقتی احساس فشار جنسی می کند به ورزش بپردازد یا ورزش را یک سرگرمی برای خودش قرار دهد.
13. روزه گرفتن؛ پیامبر اسلام (ص) فرمودند ای گروه جوانان هر کسی از شما قدرت بر ازدواج ندارد روزه بگیرد که برای کنترل غریزه ی جنسی مفید است.[سفینة البحار، ج 2، ص 625] و راههای بسیار دیگری که هر شخص می تواند برای نجات از این اعتیاد بسیار مضر برای خودش فراهم کند. و در پایان باید دانست که این گناهی است که در ابتدا شاید برای شخص لذت بخش باشد ولی در آخر کار نتایج بسیار بدی دارد و از لذتهای معنوی بی بهره می شود. اما مهمترین درمان این اعتیاد ازدواج است باید گفت که انسان باید مواظب خودش باشد که گناه نکند و هر گاه خدا صلاح بداند اسباب ازدواج را فراهم می کند؛ زیرا خدا بهتر صلاح بندگان را می داند و لذا ممکن است چیزی از خدا خواسته شود و انسان حاجتی داشته باشد ولی خدا بهتر می داند که فعلاً صلاح و خیر و این بنده نیست که حاجت او را بدهد.
موفق و پیروز باشید.
