ناشناس
حق کپی رایت عکس و تغییر در عکس ها چگونه است؟
سلام
من یه سایت و کانال دارم که میام عکس های مختلف و از اینستا و ... اینترنت و ...کپی میکنم (جه سایتهای ایرانی یا خارجی)و بعد هم کنارش متن مینویسم و لوگو سایتم و میزنم روش و نشر میدم،ایا حق الناس هست؟ در حالی که این کار رواج داره... و اکه نمیخواستتن عکسی که تو اینترنت یا اینستا میزارن کپی بشه که اصلا نمیزاشتنش...در ضمن اکه لوگو صاحب اثر روی عکسباشه پاکش نمیکنم
حالا موندم چیکار کنم...
مشاور: محمد علی رضایی
با سلام واحترام
پرسشگر گرامی: معمولا در فضای مجازی برای حفظ حقوق اثار فرهنگی و هنری از چنین جملاتی استفاده می شود« کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت محفوظ و استفاده از مطالب آن تنها با ذکر منبع مجاز است.» یا مثل آن لذا شایسته است نسبت به حقوق معنوی که سایت ها برای خود درنظر می گیرند احترام قائل شوید اما در خصوص در موضوع کپی رایت و حقوق معنوی، نظر مراجع عظام تقلید متفاوت است:
حضرات آیات (امام خمینی، تبریزی، سیتسانی و صافی) معتقدند: اصولاً تولید اثرات هنری برای تولید کنندگان آنها حقی ایجاد نمی کند و کپی و تکثیر آنها بدون اجازه تولید کنندگان جایز است.
و حضرات آیات (خامنه ای، بهجت و وحید) می فرمایند: بنابر احتیاط واجب برای تولید کنندگان آنها حق ایجاد می کند و تکثیر آنها بدون اجازه بنابر احتیاط واجب جایز نیست.
و حضرات آیات (فاضل، مکارم و نوری همدانی) تولید اثرات هنری را باعث ایجاد حق می دانند و تکثیر آنها را بدون رضایت تولید کننده جایز نمی دانند.
تمام این مراجع در این احکام فرقی بین نرم افزارهایی که قبلا توسط دیگران قفلشان شکسته شده باشد و آنهایی که خود شخص برای اولین بار بخواهد قفلشان را بشکند نگذاشته اند.
البته تمام مراجع در صورتی که در ضمن معامله، فروشنده (تولید کننده اصلی) عدم تکثیر و کپی آن را شرط کند یا عقد را مبتنی به آن قرار دهد تکثیر آن را غیر مجاز می دانند و همچنین می فرمایند: اگر برای منع تکثیر نرم افزار، قانونی وجود داشته باشد باید رعایت شود.
حال بر فرض جایز نبودن کپی رایت و مشغول الذمه شدن انسان نسبت به صاحب اثر، باید گفت: چیزهایى که در ذمّه انسان است ولى صاحب آن معلوم نیست و یا دسترسى به آن ممکن نمى‌باشد، لازم است مقدارى از مال خود را از طرف صاحب مال به عنوان مظالم با اجازه مجتهد جامع الشرایط به فقیر پرداخت نماید. [توضیح المسائل، ص 542]
به طور کلی هر نوع مال و حقی که از دیگران بر عهده انسان آمده است و صاحبانش معلوم نباشد، از موارد مجهول المالک به حساب می آیند که باید بعد از تلاش برای شناسایی صاحبان آنها و یأس از شناخته شدن آنها، بنابر احتیاط با اجازه حاکم شرع به فقیر صدقه داد.
درنتیجه شرکت هایی که استفاده از محصولات فرهنگی آنها بدون اجازه ی آنها جایز نیست - یعنی شرکت های مسلمان یا در کشورهایی که با کشور اسلامی قرار داد رعایت حقوق متقابل دارند – اگر در حد اجمالی شناخته شده هستند، باید حقوقشان به آنها عودت داده شود.
موفق و پیروز باشید
پرسشگر گرامی: معمولا در فضای مجازی برای حفظ حقوق اثار فرهنگی و هنری از چنین جملاتی استفاده می شود« کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت محفوظ و استفاده از مطالب آن تنها با ذکر منبع مجاز است.» یا مثل آن لذا شایسته است نسبت به حقوق معنوی که سایت ها برای خود درنظر می گیرند احترام قائل شوید اما در خصوص در موضوع کپی رایت و حقوق معنوی، نظر مراجع عظام تقلید متفاوت است:
حضرات آیات (امام خمینی، تبریزی، سیتسانی و صافی) معتقدند: اصولاً تولید اثرات هنری برای تولید کنندگان آنها حقی ایجاد نمی کند و کپی و تکثیر آنها بدون اجازه تولید کنندگان جایز است.
و حضرات آیات (خامنه ای، بهجت و وحید) می فرمایند: بنابر احتیاط واجب برای تولید کنندگان آنها حق ایجاد می کند و تکثیر آنها بدون اجازه بنابر احتیاط واجب جایز نیست.
و حضرات آیات (فاضل، مکارم و نوری همدانی) تولید اثرات هنری را باعث ایجاد حق می دانند و تکثیر آنها را بدون رضایت تولید کننده جایز نمی دانند.
تمام این مراجع در این احکام فرقی بین نرم افزارهایی که قبلا توسط دیگران قفلشان شکسته شده باشد و آنهایی که خود شخص برای اولین بار بخواهد قفلشان را بشکند نگذاشته اند.
البته تمام مراجع در صورتی که در ضمن معامله، فروشنده (تولید کننده اصلی) عدم تکثیر و کپی آن را شرط کند یا عقد را مبتنی به آن قرار دهد تکثیر آن را غیر مجاز می دانند و همچنین می فرمایند: اگر برای منع تکثیر نرم افزار، قانونی وجود داشته باشد باید رعایت شود.
حال بر فرض جایز نبودن کپی رایت و مشغول الذمه شدن انسان نسبت به صاحب اثر، باید گفت: چیزهایى که در ذمّه انسان است ولى صاحب آن معلوم نیست و یا دسترسى به آن ممکن نمى‌باشد، لازم است مقدارى از مال خود را از طرف صاحب مال به عنوان مظالم با اجازه مجتهد جامع الشرایط به فقیر پرداخت نماید. [توضیح المسائل، ص 542]
به طور کلی هر نوع مال و حقی که از دیگران بر عهده انسان آمده است و صاحبانش معلوم نباشد، از موارد مجهول المالک به حساب می آیند که باید بعد از تلاش برای شناسایی صاحبان آنها و یأس از شناخته شدن آنها، بنابر احتیاط با اجازه حاکم شرع به فقیر صدقه داد.
درنتیجه شرکت هایی که استفاده از محصولات فرهنگی آنها بدون اجازه ی آنها جایز نیست - یعنی شرکت های مسلمان یا در کشورهایی که با کشور اسلامی قرار داد رعایت حقوق متقابل دارند – اگر در حد اجمالی شناخته شده هستند، باید حقوقشان به آنها عودت داده شود.
موفق و پیروز باشید
