ناشناس
خیلی حساسم با کوچکترین حرفی ناراحت میشم،چیکار کنم؟
سلام خسته نباشید همه میگن من حساسم و متاسفانه حرفای دیگران تو ذهنم میمونه وناراحت میشم گاهیم تا گریه نکنم اروم نمیشم میشه راهنماییم کنید
خیلی دوس دارم بینیمو عمل کنم و.... ک خونوادم اجازه نمیدن و اینکه ده پونزده کیلو اضافه وزن دارم رژیم گرفتم ورزشم رفتم ولی فایده ای نداشته اینا میره رو مخمو اعصابمو خورد میکنه میگم برم مزوتراپی میترسم برگرده واقعا موندم چ کنم شاید اگه قرصای ک میخورم و قطع کنم لاغر شم ولی حالم بد شه
مشاور: احسان فدایی
با سلام و تبریک سال نو خدمت شما مراجع محترم، از همراهی شما با مشاورین «راسخون» سپاسگزاریم.
از متن سوالتان چنین به نظر می رسد که احتمالا برخورد یا حرف دیگران (دوستان، آشنایان، فامیل یا حتی غریبهها) با شما نیز از اهمیت افراط گونهای برایتان برخوردار است. وقتی پای نمره گذاری به خودتان میافتد، با همه توانمندیها و موفقیتهایی که کسب کردهاید و دارید، به خود امتیاز کمی می دهید اما کوچکترین نکته مثبت در دیگران در چشم شما بزرگ جلوه میکند و گاه ویژگیهای منفی آنان را تحت پوشش قرار میدهد. جالب است که بالعکس، خود را داری بزرگترین اشکالات و ضعیف ترین شخصیت میپندارید. گاهی غرق خیالات رنگارنگ خود میشوید و خود را در آنها دارای همه خوبیها و اوجها می بینید. اما در عالم واقع، هرگز از خود راضی نیستید. اگر چنین است؛ شما بجای سرمایه گذاری بر خود، به دیدگاه دیگران اهمیت میدهید. محور و ملاک افکار و به تبع آن، احساسات و رفتارهای شما، داشتههای درونی شما (استعدادها، تواناییها و هیجانات شخص خودتان) نیست. تقریبا خود را در روابط، نادیده میگیرید تا جایی که گاه حاضرید از حق خود بگذرید یا اجازه دهید دیگران حق شما را نادیده بگیرند فقط به این دلیل که احساس بدی از شما نداشته باشند، از شما نرنجند و در نهایت از شما دور نگردند. واضح است که در این شرایط دچار زورنجی و حساسیت به نگاه اطرافیان یا برخورد آنها می شوید. در حالی که اگر عزت نفس خودتان را بپذیرید و خودتان را دست کم نگیرید این حالات در شما از بین می رود.
پس اوّلاً: نباید فکر کنید دچار مشکل خاصی هستید. تنها شما نیستید که با این مسأله روبرو هستید. افراد دیگر هم تا حدودی این حالت را تجربه کردهاند. آن چه خطرناک است و جای نگرانی دارد، باقی ماندن این حالت است. دوما: «زودرنجی» قابل کنترل است، بخشی از آن بر اثر بالا رفتن سن و کسب تجربه و پختگی بیشتر، و بخشی دیگر نیز بر اثر مراقبتهای ویژه کمتر میگردد. به طور طبیعی باید به گونهای برنامه ریزی نمایید که حالت زودرنجی پس از مدت زمان کوتاهی در شما خاموش شود و گرنه ممکن است در دراز مدت، مشکلات بسیاری را بدنبال داشته باشد، که از جمله آنها اعتماد به نفس ضعیف، افسردگی، یأس و ناامیدی و... میباشد.
و حال راهکارهایی که میتوانید با استفاده و تمرین آنها، این حالت را در خویشتن کاهش دهید، عبارتند از: 1- کاهش انتظارات از دیگران2- اعتماد به نفس و داشتن روحیة خودباوری، بخشی از عوامل موفقیّت شما محسوب میشود؛ لذا سعی کنید اعتماد به نفس را در خود تقویت نموده و روی پای خود بایستید.3- بینش مثبت نسبت به دیگران: ممکن است علّت رنجش شما از دیگران این باشد که نسبت به آنها دید منفی داشته و فکر کنید همه مخالف شما هستند و شما را دوست ندارند، این تصور باعث میشود که بدون دلیل از دیگران برنجید. سعی کنید نگرش خود را نسبت به دیگران تغییر دهید و بپذیرید که همه شما را دوست دارند و اگر هم در مواردی به شما تذکر میدهند یا سخت میگیرند، از آن جهت است که شما برای آنها مهم هستید و همه نگران حال شما هستند و از باب دلسوزی به شما تذکر میدهند4- توجه به پیامدهای منفی حالت حساسیت و رنجش از دیگران:دقت داشته باشید که شما با حساسیت و رنجش از دیگران چه چیزی نصیبتان می شود. آیا به این فکر کرده اید که ادم عاقل هیچ گاه در زندگی کار بیهود انجام نمیدهد؟ اکنون درباره این حساسیت و رنجش باید فکر کنید ببینید چه چیزی به شما می دهد. ایا این، غیر از افسردگی و ضعف اعصاب و سرخوردگی چیزی برای شما داشته است؟! اگر پاسختان منفی است، پس عاقلانه نیست که اجازه ورود چنین حسی را به خود بدهید. 5- در گفتگوهای دوستانه شرکت کرده و با ذکر لطیفه هایی زیبا وخنده دار جمع دوستان را رونق بیشتری ببخشید. سعی کنید همیشه شاد و خندان باشید.6- از سوء ظن به دیگران اجتناب کنید. رفتار دیگران را حمل بر صحت کنید و تفسیر بدبینانه از رفتار دیگران نسبت به خود نکنید.7- خود را تافته جدابافته ندانید، سعی کنید با دیگران بیشتر معاشرت داشته باشید.8- اشتباهات دیگران را بپذیرید و خطاهای آنها را عفو کنید و همه رفتارهای دیگران را تعمدی علیه خود تفسیر نکنید. بلکه با خود بگویید همان طور که من گاهی اوقات اشتباه میکنم و بدون عمد رفتار نابجایی ممکن است انجام دهم، دیگران نیز ممکن است چنین رفتارهایی را مرتکب شوند.9- شخصیت خود را یک شیشه بلورین و شکستنی فرض نکنید که با کوچکترین ضربه آسیب پذیر شوید.10- واقع بینی: پذیرش واقعیت ها و نگاه واقع بینانه به حوادث و افراد.11- از تفریحات سالم و تقویت کننده اراده، مانند کوهنوردی، نیز استفاده کنید.
12- بیشتر با افراد خوش خلق و غیر عصبی معاشرت کنید.13- صحنه هایی که احساس میکنید ممکن است شما را به خشم آورد و موجب عصبانی شما شود را ترک کنید و از منفی بافی و افکار منفی در مورد خودتان اجتناب کنید.
خواهر محترم!
در مورد عمل بینی نیز این موضوع و اصرار بر آن نیز به ضعف خودباوری تان بر می گردد، بلکه اگر خودتان را همانطور که هستید بپذیرید زندگی ای سرشار از آرامش خواهید داشت اما اگر همواره تلقین منفی کنید همواره ناآرامی و نارضایتی در زندگی شما گسترش می یابد. در مورد کاهش وزن نیز اصلا نگران نباشید و سعی کنید با ورزش و تنظیم غذا آن را تحت کنترل درآورید.
به همین سادگی زندگی خود را تغییر دهید و موفقیت های بعدی را به دست آورید.
موفق باشید.
بیشتر بخوانید:
راهکارهای افزایش اعتماد به نفس
از متن سوالتان چنین به نظر می رسد که احتمالا برخورد یا حرف دیگران (دوستان، آشنایان، فامیل یا حتی غریبهها) با شما نیز از اهمیت افراط گونهای برایتان برخوردار است. وقتی پای نمره گذاری به خودتان میافتد، با همه توانمندیها و موفقیتهایی که کسب کردهاید و دارید، به خود امتیاز کمی می دهید اما کوچکترین نکته مثبت در دیگران در چشم شما بزرگ جلوه میکند و گاه ویژگیهای منفی آنان را تحت پوشش قرار میدهد. جالب است که بالعکس، خود را داری بزرگترین اشکالات و ضعیف ترین شخصیت میپندارید. گاهی غرق خیالات رنگارنگ خود میشوید و خود را در آنها دارای همه خوبیها و اوجها می بینید. اما در عالم واقع، هرگز از خود راضی نیستید. اگر چنین است؛ شما بجای سرمایه گذاری بر خود، به دیدگاه دیگران اهمیت میدهید. محور و ملاک افکار و به تبع آن، احساسات و رفتارهای شما، داشتههای درونی شما (استعدادها، تواناییها و هیجانات شخص خودتان) نیست. تقریبا خود را در روابط، نادیده میگیرید تا جایی که گاه حاضرید از حق خود بگذرید یا اجازه دهید دیگران حق شما را نادیده بگیرند فقط به این دلیل که احساس بدی از شما نداشته باشند، از شما نرنجند و در نهایت از شما دور نگردند. واضح است که در این شرایط دچار زورنجی و حساسیت به نگاه اطرافیان یا برخورد آنها می شوید. در حالی که اگر عزت نفس خودتان را بپذیرید و خودتان را دست کم نگیرید این حالات در شما از بین می رود.
پس اوّلاً: نباید فکر کنید دچار مشکل خاصی هستید. تنها شما نیستید که با این مسأله روبرو هستید. افراد دیگر هم تا حدودی این حالت را تجربه کردهاند. آن چه خطرناک است و جای نگرانی دارد، باقی ماندن این حالت است. دوما: «زودرنجی» قابل کنترل است، بخشی از آن بر اثر بالا رفتن سن و کسب تجربه و پختگی بیشتر، و بخشی دیگر نیز بر اثر مراقبتهای ویژه کمتر میگردد. به طور طبیعی باید به گونهای برنامه ریزی نمایید که حالت زودرنجی پس از مدت زمان کوتاهی در شما خاموش شود و گرنه ممکن است در دراز مدت، مشکلات بسیاری را بدنبال داشته باشد، که از جمله آنها اعتماد به نفس ضعیف، افسردگی، یأس و ناامیدی و... میباشد.
و حال راهکارهایی که میتوانید با استفاده و تمرین آنها، این حالت را در خویشتن کاهش دهید، عبارتند از: 1- کاهش انتظارات از دیگران2- اعتماد به نفس و داشتن روحیة خودباوری، بخشی از عوامل موفقیّت شما محسوب میشود؛ لذا سعی کنید اعتماد به نفس را در خود تقویت نموده و روی پای خود بایستید.3- بینش مثبت نسبت به دیگران: ممکن است علّت رنجش شما از دیگران این باشد که نسبت به آنها دید منفی داشته و فکر کنید همه مخالف شما هستند و شما را دوست ندارند، این تصور باعث میشود که بدون دلیل از دیگران برنجید. سعی کنید نگرش خود را نسبت به دیگران تغییر دهید و بپذیرید که همه شما را دوست دارند و اگر هم در مواردی به شما تذکر میدهند یا سخت میگیرند، از آن جهت است که شما برای آنها مهم هستید و همه نگران حال شما هستند و از باب دلسوزی به شما تذکر میدهند4- توجه به پیامدهای منفی حالت حساسیت و رنجش از دیگران:دقت داشته باشید که شما با حساسیت و رنجش از دیگران چه چیزی نصیبتان می شود. آیا به این فکر کرده اید که ادم عاقل هیچ گاه در زندگی کار بیهود انجام نمیدهد؟ اکنون درباره این حساسیت و رنجش باید فکر کنید ببینید چه چیزی به شما می دهد. ایا این، غیر از افسردگی و ضعف اعصاب و سرخوردگی چیزی برای شما داشته است؟! اگر پاسختان منفی است، پس عاقلانه نیست که اجازه ورود چنین حسی را به خود بدهید. 5- در گفتگوهای دوستانه شرکت کرده و با ذکر لطیفه هایی زیبا وخنده دار جمع دوستان را رونق بیشتری ببخشید. سعی کنید همیشه شاد و خندان باشید.6- از سوء ظن به دیگران اجتناب کنید. رفتار دیگران را حمل بر صحت کنید و تفسیر بدبینانه از رفتار دیگران نسبت به خود نکنید.7- خود را تافته جدابافته ندانید، سعی کنید با دیگران بیشتر معاشرت داشته باشید.8- اشتباهات دیگران را بپذیرید و خطاهای آنها را عفو کنید و همه رفتارهای دیگران را تعمدی علیه خود تفسیر نکنید. بلکه با خود بگویید همان طور که من گاهی اوقات اشتباه میکنم و بدون عمد رفتار نابجایی ممکن است انجام دهم، دیگران نیز ممکن است چنین رفتارهایی را مرتکب شوند.9- شخصیت خود را یک شیشه بلورین و شکستنی فرض نکنید که با کوچکترین ضربه آسیب پذیر شوید.10- واقع بینی: پذیرش واقعیت ها و نگاه واقع بینانه به حوادث و افراد.11- از تفریحات سالم و تقویت کننده اراده، مانند کوهنوردی، نیز استفاده کنید.
12- بیشتر با افراد خوش خلق و غیر عصبی معاشرت کنید.13- صحنه هایی که احساس میکنید ممکن است شما را به خشم آورد و موجب عصبانی شما شود را ترک کنید و از منفی بافی و افکار منفی در مورد خودتان اجتناب کنید.
خواهر محترم!
در مورد عمل بینی نیز این موضوع و اصرار بر آن نیز به ضعف خودباوری تان بر می گردد، بلکه اگر خودتان را همانطور که هستید بپذیرید زندگی ای سرشار از آرامش خواهید داشت اما اگر همواره تلقین منفی کنید همواره ناآرامی و نارضایتی در زندگی شما گسترش می یابد. در مورد کاهش وزن نیز اصلا نگران نباشید و سعی کنید با ورزش و تنظیم غذا آن را تحت کنترل درآورید.
به همین سادگی زندگی خود را تغییر دهید و موفقیت های بعدی را به دست آورید.
موفق باشید.
بیشتر بخوانید:
راهکارهای افزایش اعتماد به نفس