با عرض سلام و احترام خدمت شما پدر بزرگوار.
همانطور که شما اشاره کردید یکی از مسائلی که باعث اختلاف و تنش بین همسران میشه، بحث اختلاف فرهنگی زن و شوهره، که بخاطر تفاوتهایی که در فرهنگ و رسم و رسوم دارند دچار تنش و اختلاف میشن، بخاطر همین مناسبتره که علاوه بر هم کفویی زن و مرد در طبقه اجتماعی و اقتصادی و...، از جهت فرهنگی هم هرچه بیشتر به هم شبیه باشند تا مشکلات کمتری برای اونها پیش بیاد.
در هر صورت، پسر شما و همسرش با تمام مسائلی که داشتند و اینکه کجا آَشنا شدند، یا اختلاف فرهنگی دارند و ...، الان زن و شوهر هستند، و حفظ زندگی مشترک اونها در اولویت همه چیزه، امتیازی که شما در قضیه ازدواج پسرتون دارید اینه که خودش انتخاب کرده و پسر شما اصرار داشته که با این خانم ازدواج کنه، بنابراین هر اتفاقی هم که بیفته و یا اگر پسر شما با هر مشکلی هم مواجه بشه، نمیتونه شما رو مقصر بدونه، اما اگر با کسی ازدواج کرده بود که شما پیشنهاد کرده بودید و حتی اگر ده ها بار از این همسرش هم بهتر بود، با کوچکترین مشکل شما رو مقصر میدونست و میگفت شما این خانم رو پیشنهاد دادید و همه چیز تقصیر شماست، منظور من اینه که من شما رو درک میکنم و میدونم که در شرایط حاضر شما بخاطر پسرتون ناراحتید و از آینده اون میترسید که چه اتفاقی برای اون خواهد افتاد، ولی حداقل خیالتون راحتته که پسر شما نمیتونه بخاطر مشکلاتش با همسرش شما رو مقصر بدونه، از طرف دیگه شما هم نباید اونو بخاطر ازدواج با این خانم سرزنش کنید و مثالا بگید ما به تو گفتیم با او ازدواج نکن و...، چون این حرفها هم باعث فاصله بین شما و پسرتون میشه.
کاری که شما در شرایط حاضر میتونید انجام بدید اینه که اجازه بدید پسرتون مسئولیت تصمیم گیری و انتخاب خودش برای ازدواج رو، بر عهده بگیره، منظور من اینه که در حال حاضر شما نه میتونید پسرتون رو تغییر بدید و مثالا اونو راضی کنید که از همسرش جدا بشه، نه اصلا این کار درستی هست که شما بخواهید پسر شما از همسرش جدا بشه، و نه میتونید عروستون رو عوض کنید، اما اگر برای شما امکان داشته باشه که پسرتون رو راضی کنید که خونه جدا بگیره، نه اینکه شما خونه جدا برای پسرتون بگیرید، چون زندگی پسرتونه، و حتی الامکان خودش باید همه هزینه های اونو بده تا نسبت به زندگی مشترکش، مسئولیت بیشتری هم داشته باشه، یا حداقل شما هم به او کمک کنید که یک خونه مستقل بگیره و زندگی مشترک اونها از شما تا حدی دور باشه، و اجازه بدید که اونها بدون مداخله شما، خودشون با مشکلاتشون مواجه بشن و مشکلاتشون رو حل کنند، چون خیلی از مواقع که عروس و داماد نزدیک والدین یکی از اونها، زندگی میکنن مشکلاتشون بیشتر از زمانی است که بصورت مستقل و جدا از والدین زندگی میکنن، چون وقتی اونها نزدیک شما باشن هم بقول شما عروستون خبرهای شما رو به خانوادش میگه و هم بصورت ناخودآگاه شما و خانوادتون در زندگی اونها بخاطر نزدیکی و اطلاع از جریانات و تنش ها و دعواها مداخله میکنید، اما اگر اونها از شما دور باشن، خودشون کم کم یاد میگیرن که چطور مشکلاتشون رو حل کنند و با هم بسازند، یا اینکه در نهایت متوجه میشن که بدرد هم نمیخورن و از هم جدا میشن، بدون اینکه پیامد منفی برای شما داشته باشه، اما اگر شما از پسرتون بخواهید از همسرش جدا بشه، پسر شما تا آخر عمر شاید شما رو نبخشه و بگه من همسرم رو دوست داشتم شما منو مجبور کردید جدا بشم. در ضمن شما بیان کردید که پسرتون هم مثل عروستونه، پس اونا میتونن حرف همدیگه رو بفهمن و با هم بسازن و نیازی نیست شما بیش از اندازه حساسیت نشون بدید و بخواهید اونها رو اصلاح کنید چون تغییر دادن انسانها بسختی اتفاق میافته.
خلاصه اینکه اجازه بدید پسرتون مسئولیت انتخاب خودش رو برعهده بگیره و زندگی مستقلی داشته باشه، و اینکه آنها دورتر از شما زندگی کنند هم به نفع خود اونهاست و هم به نفع شما، و تا وقتی که خودشون از شما درخواست کمک یا مداخله نکردند، دخالتی نکنید، تا هم خود شما کمتر اذیت بشید و از جهت روحی و عصبی تحت فشار قرار نگیرید و هم اونها به شما برچسب مداخله در زندگی مشترکشون رو نزنن، اگر مشکل جدی هم براشون پیش اومد از اونها بخواهید از یک مشاور یا روانشناس خانواده کمک بگیرند.
موفق و شاد و سربلند باشید
 
بیشتر بخوانید:
اختلاف های خانوادگی چگونه بروز می کنند؟