ناشناس
با همسرم تفاهم ندارم،لطفا راهنمایی م کنید.
سلام
از مشاوره های شما بسیار ممنونم و خدا خیرتون بده.
رلستش من در سن ۲۲ سالگی با دختری از اقوام و انتخاب خانواده ، نامزد کردم.
سن ۲۵ سالگی عروسی کردیم و الان ۲ سال میگذره.
من فردی مذهبی ، و دانشجو بودم
همسرم که بعدا فهمیدم حتی دیپلم نداشتند.
الان دو ساله من هر یک روز در میان ، باهم بحث و....داریم
نمیتونم قبول کنم و اونقدر اختلافات فکری و رفتاری و ذهنی و....ما زیاده که اینجا وقت نیست.
من تحملم تموم شده و انواع جملاترو بهشون میگم البته نه فحش ، بلکه اشتباه کردم ، طلاقت میدم یه روزی ،و..
و از طرفی به هیچکس نگفتم
از هیچ موردی بهم نمیخوریم
و این پیام رو دادم که کمی اروم شم ، میدونم هیچ چیژ ماثر نیست و تنها با قطع ارتباط راحت میشم.
برحسب راهنمایی های دینی ، صحبت آخوندها و دستورات دینی ازدواج کردم و مطمئنم کامل رعایت نکردم.
من فردی بودم دانش آموز اول شهر، زرنگ ، مذهبی ، ...راه خلاف هم نرفتم ، از مواد مخدر ، هیزی ،و...
تمام رفتارهای خوبی که داشتم از بین رفتند ، نه کتاب میخونم ، نه نماز شب ، نه شب زود میخوابم نه...
کار میکنم اما رمق و امیدی ندارم چون توی ازدواجم بدجور شکست خوردم
سر کوچکترین مسائل بهش حرف میزنم
یک روز خوبیم ، مجددا جر بحث
ببخشید وقت شما روگرفتم.
خدانگهدار
مشاور: احسان فدایی
با سلام و سپاس از همراهی شما با مشاورین «راسخون»، از اینکه ما را به عنوان راهنمای خود انتخاب نمودید سپاسگزاریم.
خوشحالیم که در خدمت شما هستیم. ای کاش از ابتدا و قبل از اینکه کار به اینجا برسد برای مشاوره اقدام می کردید. متاسفانه تعارضات زیادی را در رابطه با همسرتان تحمل نموده اید که شاید اگر زودتر از این با ما یا با هر مشاوری مرتبط می شدید نیازی به برخورد منفی یا ناامید از زندگی نبود. پس به فکر جدایی نباشید که زندگیتان اصلاح خواهد شد.
همانطور که می دانید برای رسیدن به یک نقطه صحیح در تصمیم گیری مخصوصا در مورد اختلافات خانوادگی نیاز است تا جزییات و علل و رفتارها و واکنش ها و برخورد اطرافیان و... دانسته شود. وضعیت خانواده شما واقعیت تلخى است که درمان آن دشوار نیست و رسیدن به هدف مطلوب حاصل شدنى است. بنابراین نباید ناامید بود و از هر تلاشى در این زمینه نباید دریغ کرد. لذا با توجه به حساسیت و مبهم بودن اصل موضوع و موضوعات دیگر لازم است به همراه همسرتان از خدمات مشاوره حضوری استفاده نمایید تا نتیجه بهتر و دقیقتری بگیرید. علتهای مختلفی میتواند وجود داشته باشد، باید بررسی کرد، با همسرتان نیز گفتگو کرد، تا به نتیجه مطلوب رسید چون موضوع خیلی مهم و سرنوشت ساز است لذا تصمیم گیری سریع و بدون بررسی همه جانبه، کار عاقلانه و درستی نیست. بنابراین تنها گزینه مفید و موثر، رفتن به مشاوره حضوری است.
در کنار مراجعه حضوری به مشاور خانواده سعی نمایید مطالبی را که در ادامه می آید را در این مرحله عملی سازید. البته این به این معنا نیست که این کارها شما را از رفتن به مشاوره بی نیاز می نماید.
پرسشگر گرامی؛ بطور خلاصه اگر بخواهیم پاسخ شما را عرض کنیم باید بگوییم که شرایط شما شرایط نسبتا دشواری است و کاملا قبول داریم و حق با شماست که تحمل و صبوری در چنین وضعیتی بسیار دشوار است اما از شما می خواهیم که به این بیندیشید که در این اوضاع چه چیزی در مجموع به نفع شما و تمام خانواده شماست.
لطفاً به این نکته اساسی توجّه نمایید که شاید پس از مطالعه پاسخ ما چنین احساس نمایید که اندکی نوک پیکان به سمت شما نشانه رفته و چنین گمان کنید که ما نیز شما و شرایطتان را درک نکردهایم؛ در حالیکه واقعیّت این است که وقتی رابطه ای آسیب میبیند، گرچه ممکن است افرادی مثل شما« آدم بدِ داستان نباشند»، اما انتظار میرود که با احساس مسئولیّت بیشتری با ماجرا برخورد کرده و فرد مقابلتان را بیشتر درک نمایید؛ زیرا این شما هستید که با درک موضوع و اقدام به مشاوره اوّلین گام را در جهت بهبود شرایط برداشتهاید.
به خاطر داشته باشید بدون از میان برداشتن علل تنیدگی و فقط با ابراز احساسات و ... ، به هیچ وجه مشکل شما و همسرتان برطرف نمیگردد؛ لذا با اهرم احساسات به استقبال این مسأله نرفته و سعی کنید با شرایط همسرتان برخوردی معقولانه داشته و او را درک نمایید؛ زیرا به نظر میرسد هرگونه اعتراض شما نسبت به وی و شرایطی که او در آن به سر میبرد نه تنها کمکی به بهبود اوضاع نخواهد کرد؛ بلکه خدای ناکرده ممکن است باعث ناسازگاری شما و همسرتان گشته عوارض فردی، اجتماعی و خانوادگی متعدّدی را برای شما، همسرتان و حتّی اطرافیان شما( مثل بیماری روانی، بی-حوصلگی و عدم نشاط, انزوا و خود کم بینی, پرخاشگری, بدخلقی و بیماریهای جسمانی همچون حملات عصبی– بیماری قلبی- پیری زودرس و ناتوانی – گواتر و ...) به دنبال آورد.
نکته دیگر این که مساله اختلافات خانوادگى با کیفیت و درجات متفاوت در بسیارى از خانوادهها وجود دارد.
به عبارت دیگر حتى با بکارگیرى بهترین شیوهها هم نمىتوان انتظار داشت که ظرف چند روز یا چند هفته به نتیجه رسید. بلکه چه بسا حداقل یکسال زمان لازم باشد تا تدریجا با اجراى دقیق برنامههاى ارائه شده بتوان مشکل را حل نموده و یا به حداقل ممکن رساند.
برادر گرامی؛ چنانچه مشکلاتى در زندگى زناشویى براى انسان پیش بیاید مخصوصا اگر این مشکل و خطا از ناحیه همسر انسان باشد
اولاً: تا جایى که مقدور است انسان باید چشم پوشى، عفو و گذشت نماید.
ثانیا: مشکلات را با ایجاد فضاى محبت آمیز و گرم به صورت روشن، صریح و شفاف با همسرش در میان گذارد که این کار اگر در اولین فرصت مناسب صورت بگیرد بهتر است. فایده این کار آن است که اگر خطایى از هر کسى صادر شده باشد با این صحبت کردن در فضاى آرام روشن مىشود و بعد از روشن شدن مطلب باید سعى شود که آن مسأله دیگر تکرار نشود چرا که تکرار آن باعث از هم پاشیده شدن زندگى مشترک مىشود.
نکته دیگر این است که به خاطر مسائل کوچک موقعی که باعث اختلال در روند طبیعى زندگى شما نشود زندگى را براى خود و همسرتان تلخ نکنید و اعصاب خودتان و همسر گرامیتان را خراب ننمایید همانطور که بالا اشاره کردیم زندگى با عفو و گذشت شیرینتر مىشود و موارد اختلاف را با گفتگوى همراه با صداقت و در محیط گرم و صمیمى با بحث و بررسى دوستانه حل کنید.
نکات مهم وکلیدی
1-نکاتی که بیان میشود به معنی مقصر بودن ویا کم کاری شما نیست بلکه به این معنا که در زندگی زناشویی یکی از زوجین باید فداکاری کند که البته این ایثار واز خود گذشتگی نزد خداوند دارای اجر وثواب زیادی است.
2- مشکلات زندگی انواع مختلفی دارد و هر مورد راهکار مخصوص به خود را می طلبد.
3-عفو وبخشش با حل کردن مسایل زندگی زناشویی قابل جمع است پس هم می توان بخشید وهم در فضای دیگری به بررسی علل کدورت ها پرداخت .
4-فضای گفتگو وحرف زدن را در خانه به وجود آورده وسعی کنید در مورد رویدادهایی که شما یا همسرتان را می رنجاند گفتگو کنید.
5- مسایل کم اهمیت وکم ارزش زندگی را جدی نگیرید وحساسیت بی جا به خرج ندهید.
6-بدانید زن ومرد به لحاظ روحی وعاطفی با هم متفاوت هستند.
7- تا جایى که مقدور است انسان باید در مناظرات واختلافات چشم پوشى، عفو و گذشت نماید.
8- از صفات بسیار پسندیده و والا و باارزش، که آراسته به آن در میان مردم بسیار کم است تغافل مى باشد.
دیدن خطا و تقصیر، مشاهده عیب و نقص، و خود را به فراموشى زدن، به شکلى که طرف مقابل یقین کند، انسان از مسئله به هیچ عنوان مطلع و آگاه نشد، از عالیترین حالات روحى و پرقیمت ترین صفات انسانى است.
امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرماید
اِنَّ الْعاقِلَ نِصْفُهُ اِحْتِمالٌ وَ نِصْفُهُ تَغافُلٌ
نیمى از وجود عاقل و خردمند تحمل و صبر و بردبارى، و نیم دیگرش خود به فراموشى زدن است
9- در مقابل همسر خود هر چند که حق با شما باشد، لجبازى و اصرار نکنید.
10- تا آن جا که امکان دارد از مخالفت و مشاجره با همسر خود بپرهیزید، زیرا محبت را از بین مىبرد.
موفق باشید.
بیشتر بخوانید:
عوامل مؤثر بر اختلافات خانوادگی