با سلام. من بهدیه مشکل بزرگ برخوردم که دچار افسردگیم کرده حالم داره روز به روز بدتر میشه. شوهر من عاشق خانوادشه مخصوصا خواهرش . منم دوسشون دارم چون ادمای خوبی هستن. ولی مشکلداصلی من با شوهرمه داره با حرفا رفتاراش خودشو از چشمم میندازه. همش میگه ما به خواهرم مدیونیم اون به ما کلی لطف کرده همیشه خواه نا خواه منو با اون مقایسه کرده میگه تو ادم محکمی نیستی . جلو هرکسی از خواهرش تعریف میکنه میگه شیر زن اگه جون بخوهد همین الان براش میدم ولی دریغ از یه تعریف از من .خیلی داغونم میکنه . من خانوادم خیلی به فکرم نیستن و شوهرم بهم میگه خواهر و برادر باید به فکر هم باشن یاد بگیر از ما. مثلا خواهرش یه عمل جراحی انجام داد شوهرم میگه باید دینتو به خواهرم ادا کنی. الان من قراره ازش چند روزی مراقبت کنم بهم میگه بچه رو دعوا نکن جلو خواهرم اخم نکن اگه ناراحتی و عصبانی هیچی نگو خواهرم روحیش حساس اذییت میشه من بخاطر یه موضوعی ناراحت بودم که شوهرم بهم گفت اخماتو واون خواهر بیچاره من به اندازه کافی خودش داغون هست تو ناراحتش نکن.بهش میگم حالم خوب نیست احساس میکنم افسرده شدم میگه برو بابا چرتو پرت نگو خونه داریم ماشین داریم مفت میخوری و میگردی کسی بهت کار نداره دیگه چی میخوای . قبلا هم بهم گفته بود مریض نشو من نمیتونم باهات اسیر بیمارستان بشم حوصله ندارم. اینم بگم مرد بدی نیست هرچی بگیم برای منو پسرم تهیه میکنه پسرمونم خیلی دوست داره ولی از نظر احساسی خیلی برام کم میزاره و این حرفاش منو خیلی حسود کرده نمیتونم هیچکسو تحمل کنم با اینکه من قبلا اصلا ادم حسودی نبودم . ولی خیلی افسرده شدم احساس بی ارزش بودن میکنم احساس بردگی میکنم دوست دارم بچمو وردارم برای همیشه از اینجا برم . از شوهرم بدم اومده نسبت بهش سرد شدم احساساتمو نابود کزده . فقط میخوام یکی نجاتم بده .از طرفی اصلا مشاور این چیزار و قبول نداره . من تو این پنچ سال که ازدواج کردم همش هزکاری میکردم که شوهرم بهم توجه کنه مورد تایید و تحسینش باشم امااااااا... نشد . من هرکاریم بکنم به چشمش نمیاد من هرکاری بکنم برای خانوادش اصلا به چشمش نمیاد و وظیفم میدونه ولی اگه اونا کاری کنن من تا عمر دارم بلید جبران کنم از اینکه زیر دین خواهرش وخانوادش موندم خستم. هیچ وقت تموم نمیشه.... کاری کرده که به هر توجهی که بخواهرش میکنه حسودی میکنم .کمکم کنید تو رو بخدا