ناشناس

مشاوره تربیت فرزند: برای کودکم سخته بدون من باشه،حتی مهد کودک هم نرفت. نمی دونم چیکار کنم؟

با سلام دخترم 5 سالشه و با تمام تلاشهایی که من اتجام دادم به مهد کودک نرفت چون نمیتوانست از من جدا شود و تنها بدون من در مهد بماند و این مساله به نظر شما برای این بچه مشکل ساز نیست چون نمیتواند با بچه های هم سن خودش در پارک دوست شود چون ما در فامیل هیچ بچه ای کوچک هم سن او نداریم و رفت و آمد هم اصلا خیلی کم است البته دخترم با بزرگترها خیلی خوب صحبت میکند و اصلا کم رو نیست اما با بچه ها کم رویی میکنه به نظر شما من باید چکار کنم
پنجشنبه، 30 فروردين 1397
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: سیده نرجس رضایی
موارد بیشتر برای شما

ناشناس

مشاوره تربیت فرزند: برای کودکم سخته بدون من باشه،حتی مهد کودک هم نرفت. نمی دونم چیکار کنم؟

ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 33 ساله )

با سلام دخترم 5 سالشه و با تمام تلاشهایی که من اتجام دادم به مهد کودک نرفت چون نمیتوانست از من جدا شود و تنها بدون من در مهد بماند و این مساله به نظر شما برای این بچه مشکل ساز نیست چون نمیتواند با بچه های هم سن خودش در پارک دوست شود چون ما در فامیل هیچ بچه ای کوچک هم سن او نداریم و رفت و آمد هم اصلا خیلی کم است البته دخترم با بزرگترها خیلی خوب صحبت میکند و اصلا کم رو نیست اما با بچه ها کم رویی میکنه به نظر شما من باید چکار کنم


مشاور: خانم ضیایی


سلام و احترام خدمت شما مادرگرامی. از اینکه سوال خود را با در میان گذاشتید سپاسگزارم. امیدوارم صحبت هایم راهگشا باشد. بیان کردین"کودکتان بدون شما نمی تواند در مهد کودک بماند و در دوست پیدا کردن، مشکل دارد": در سنین خیلی کم مثلا قبل از دبستان، دوستی های کودکان خیلی معنای  جدی ای ندارند اما در عین حال اگر کودک خردسالی، امکان برقراری ارتباط با دیگران را نداشته باشد، پس باید به او مهارت های اجتماعی را بیاموزیم و هنگامی که در این مورد مشکلی پیدا کرد به او کمک کنیم. چند مورد از اقداماتی را که می تواند در بهبود مهارت های ارتباطی  به  کودک شما، کمک کند را بیان می کنم:
- کودک همیشه اولین الگو را در هر زمینه ای از والدین خود می گیرد، بنابراین در محیط خانه و از رفتارهای والدینش با اطرافیان، می آموزد که چه برخوردی با دیگران داشته باشد. پس اگر کودک، تازه می خواهد مهارت دوستیابی را بیاموزد و تعاملاتش را بیشتر کند، مراقب رفتارهایتان با دیگران باشید تا بتوانید الگوی مناسبی برای کودکانتان باشید.
- فعالیت‌های خارج از منزل را تقویت و هدفمند کنید. با حضور در پارک‌ها و فضاهای عمومی، مهارت‌یابی کودک در برقراری ارتباط با همسالان او را تقویت کنید. گاهی اوقات، برای بعضی از کودکان سخت است که با کسی ارتباط برقرار کنند و اصلا شروع ارتباط را به خوبی بلد نیستند. والدین باید سعی کنند آرام آرام کودکشان را وادار به صحبت کنند. برای مثال اگر با فرزندتان به پارک رفته اید و کودکی در کنار شماست یک خوراکی را به دستش دهید و بگویید  این را به آن کودک تعارف کند. البته بهتر است از قبل در منزل چنین تمریناتی را با هم داشته باشید که کودک زمینه ی قبلی در ذهنش ایجاد شده باشد.
یا  می توانید به او بگویید: «اسم شما چیه عزیزم» و رو به فرزندتان بکنید و بگویید: «اسمش فاطمه هست، تو هم می خواهی اسمت را بهش بگویی» به هر حال سعی کنید در هر فرصت مناسبی که با فرزندتان هستید، بهانه یا دلیلی برای گفت و گو با دیگران به وجود آورید. بنابراین، یکی از روش های ساده، پرسیدن و سوال کردن است. باید مهارت های اجتماعی را به کودک آموزش دهید و سعی کنید ارتباطتان را با افرادی که دارای فرزند همسن شما هستند را بیشتر کنید و مطمئن باشید پس از مدتی حتما ارتباط اجتماعی کودک با همسالانش بهتر خواهدشد.
- قصه گویی همیشه برای کودک خوب و مفید است. چون یک نوع آموزش محسوب می شود. به همین دلیل می توانید، کتاب های قصه با مفهوم و محتوای دوستی، مزایای دوست خوب، همکاری و همدلی (درک احساسات و عواطف دیگران) برای فرزندتان بخوانید.
- از طریق بازی کردن و ایفای نقش‌های گوناگون، می توانید نحوه تعامل و رفتار با دیگران را به زبانی ساده و همراه با شادی و لذت به نمایش بگذارید. برای این کار بهتر است از یک عروسک کمک بگیرید و پیش قدم شدن برای دوستی را با کودکتان تمرین کنید. مثلا شما عروسک را در دست بگیرید و با کودک خود این نمایش را بازی کنید: عروسک: سلام اسم شما چیه؟ چند سالت هست؟ میایی با هم بازی کنی؟چه رنگ هایی را دوست داری؟ چه شعرهایی بلدی؟ و از این طریق پیش قدم شدن برای دوستی، را به کودکتان آموزش دهید.
- در خانه او را با بازی‌ها و فعالیت‌های به روز جامعه و مناسب سن کودک آشنا کنید تا هنگام حضور او درمهدکودک و یا محیط ناآشنا با حجم وسیعی از اطلاعات ناشناخته روبه‌رو نشود. مرتب به کتابخانه و مراکز فروش محصولات و بازی‌های کودکان سربزنید و جدیدترین بازی‌های هدفمند را برای او خریداری کنید و  با این کار به او حس اعتماد به نفس و قدرت حضور بدون ترس در اجتماع را هدیه دهید و فشار ترس از ندانسته‌ها را در او کاهش دهید.
- او را در کشف توانمندی‌ها، نقاط قوت و علایقش یاری کنید. به‌عنوان مثال اگر او در نقاشی استعداد دارد او را به گروه‌های کاردستی و نقاشی سوق دهید. لذت‌ها و علایقش را به دقت مورد ارزیابی قرار دهید تا بتوانید بهترین فرصت‌های حضور در صحنه‌های اجتماعی را برای او فراهم کنید. نکته ی بعد اینکه بسیار مشاهده شده اغلب کودکانی که تمایل به مهدکودک ندارند، در زمینه برقراری و ایجاد روابط اجتماعی نیز بسیار ضعیف‌تر از همسالان خود هستند. بنابراین انتظار می رود بعد از بهبود مهارت های ارتباطی کودکتان، مسأله ی مهدکودک حل شود. لازم است در این مورد چند نکته خدمتتان عرض کنم:
- بدون اطلاع کودکتان را ترک نکنید.
- به ترس کودک دامن نزنید و او را از جدایی نترسانید.
- در مورد جدایی با کودک صحبت کنید.
- جدا شدن از کودک را عادی نشان دهید
و نگرانی خود را به فرزندتان منتقل نکنید.
-کودک را به خاطر جدا نشدن سرزنش نکنید و مورد مقایسه قرار ندهید.
- هنگام تنبیه به کودک نگویید، او را رها می‌کنید و تنها خواهد ماند.
- در قالب بازی، جدایی را با کودک تمرین کنید. و در نهایت اگر کودکتان دچار اختلال اضطراب جدایی است و هنگام جدایی از شما، واکنش هایی نشان می دهد که نسبت به سنش انتظار نمی رود، لازم هست از یک روانشناس کمک بگیرید تا حضور کودک در اجتماع، به سهولت شکل گیرد.
به امید لحظات شاد در کنار فرزند عزیزتان

بیشتر بخوانید:
مهارتهای اجتماعی در کودکان



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مشاوره مرتبط