ناشناس
مشاوره خانواده: بر اثر برخورد و رفتار نامناسب افراد نزدیک خانواده دچار بحران های روحی شده ام، لطفا راهکار بدهید.
من در خانواده چهار نفره بدنیا اومدم یک خواهر بزرگتر دارم که ازدواج نکرده وسال پیش پدرم را از دست داده ام در این ۱۶ سال که ازدواج کردم همیشه از طرف خواهرم بی احترامی وبدگویی پیش اطرافیان قرار میگرفتم اما به خاطرمادرم که میگفت تو این ماجرااز دستش کاری برنمیاد سکوت میکردم اما به تازگی متوجه شدم که تمام بلاهایی که خواهرم سرم اورده تحت حمایت مادرم بوده به خاطر این اتفاق دچار بحران روحی شدم دلم میخواد همش گریه کنم شبها بی خوابم صبحها حالت تهوع وضعف دارم کلا انگیزمو به زندگی از دست دادم وبه همین خاطر همسرم عصبی تر شده ودخترم به شدت احساس ناامنی داره همش از من میپرسه حالم خوبه ترس از دست دادن من اونو اذیت میکنه ممنون میشم کمکم کنید تا بتونم با احساسم کنار بیام
مشاور: احسان فدایی
با سلام و سپاس از همراهی شما با مشاورین «راسخون»، از اینکه ما را به عنوان راهنمای خود انتخاب نمودید سپاسگزاریم.
خواهر گرامی! اهتمام شما به حفظ خانواده و برقراری آرامش در فضای زندگی، بسیار مقدس و قابل تحسین است. امیدواریم با سعه ی صدر و استفاده از روش های صحیح تا آنجا که در توانتان هست و نه بیشتر، بتوانید خانواده آرامی را ساخته و زمان های خوشی را در کنار اعضای خانواده تجربه کنید.
بخش قابل توجهی از رفتار خواهر شما به حسادت ایشان باز می گردد و شاید او هم علاقه داشته باشد مانند شما ازدواج کند و همسر خوب و فرزندانی صالح داشته باشد اما تا کنون این موضوع قسمت او نشده است و این قضیه تبدیل به یک عقده ی روانی شده و برای همین دائما شما را مورد حمله قرار می داده است. متأسفانه مادر شما نیز در این قضایا به او کمک کرده و بیشتر به این شرایط دامن زده است. اکنون احساس می کنید ایشان شما را دور زده اند و بلاهای زیادی بر سر شما آورده اند ولی در حال حاضر نعمت بزرگی دارید و آن هم داشتن همسر خوب و مهربانی که در اینگونه موضوعات شما را یاری می رساند.
در حال حاضر در مقابل این بدی ها دو موضع می توانید داشته باشید:
الف) بخشش و گذشت همراه با کاهش روابط با خانواده تان جهت تنبیه ایشان
ب) مقابله به مثل و برخورد شدید و ایجاد ناراحتی برای خود و همسر و فرزندتان که اکنون ظاهرا تصمیم به روش دوم گرفته اید ولی همواره بدانید که این روش چیزی را اصلاح نخواهد کرد و به شما لطمه های بیشتری را وارد می سازد. شما در حال خسته کردن و آزار خودتان هستید ولی اگر همین الان منش صحیحی را در برخوردتان در پیش گیرید مطمئنا به نقاط خوبی خواهید رسید.
زندگانی پیامبر اکرم (ص) و بزرگان دین را مطالعه کنید و ببینید در چنین شرایطی چه سیره و روشی داشته اند، امام صادق ـ علیه السلام ـ می فرمایند : «نحن الحسودون» یعنی ما اهل بیت (علیهم السلام) مورد حسادت واقع شده ایم. ولی هرگز مقابله به مثل نکرده اند بلکه چشم پوشی نموده اند. ما نمی گوییم به صورت مطلق از گناهان مادر و خواهرتان گذشت کنید ولی می گوییم این شرایط روح و فکری را ادامه ندهید که مشکلات بعدی را به دنبال خواهد داشت. حتی کارتان به عصبی کردن همسرتان رسیده و او نیز در آزار است. توصیه می کنیم (اگر یقین به همدستی مادرتان با خواهرتان دارید) روابط خود را با ایشان به حداقل رسانده تا ایشان نیز دست از سر شما بردارند و هر چه سریعتر نیز روحیه خود را شاد نموده و از زندگی با همسرتان لذت ببرید. این دنیای فانی ارزش خودخوری و اتلاف این عمر کوتاه برای برخی از انسان های بی ارزش را ندارد.
موفق باشید.
خواهر گرامی! اهتمام شما به حفظ خانواده و برقراری آرامش در فضای زندگی، بسیار مقدس و قابل تحسین است. امیدواریم با سعه ی صدر و استفاده از روش های صحیح تا آنجا که در توانتان هست و نه بیشتر، بتوانید خانواده آرامی را ساخته و زمان های خوشی را در کنار اعضای خانواده تجربه کنید.
بخش قابل توجهی از رفتار خواهر شما به حسادت ایشان باز می گردد و شاید او هم علاقه داشته باشد مانند شما ازدواج کند و همسر خوب و فرزندانی صالح داشته باشد اما تا کنون این موضوع قسمت او نشده است و این قضیه تبدیل به یک عقده ی روانی شده و برای همین دائما شما را مورد حمله قرار می داده است. متأسفانه مادر شما نیز در این قضایا به او کمک کرده و بیشتر به این شرایط دامن زده است. اکنون احساس می کنید ایشان شما را دور زده اند و بلاهای زیادی بر سر شما آورده اند ولی در حال حاضر نعمت بزرگی دارید و آن هم داشتن همسر خوب و مهربانی که در اینگونه موضوعات شما را یاری می رساند.
در حال حاضر در مقابل این بدی ها دو موضع می توانید داشته باشید:
الف) بخشش و گذشت همراه با کاهش روابط با خانواده تان جهت تنبیه ایشان
ب) مقابله به مثل و برخورد شدید و ایجاد ناراحتی برای خود و همسر و فرزندتان که اکنون ظاهرا تصمیم به روش دوم گرفته اید ولی همواره بدانید که این روش چیزی را اصلاح نخواهد کرد و به شما لطمه های بیشتری را وارد می سازد. شما در حال خسته کردن و آزار خودتان هستید ولی اگر همین الان منش صحیحی را در برخوردتان در پیش گیرید مطمئنا به نقاط خوبی خواهید رسید.
زندگانی پیامبر اکرم (ص) و بزرگان دین را مطالعه کنید و ببینید در چنین شرایطی چه سیره و روشی داشته اند، امام صادق ـ علیه السلام ـ می فرمایند : «نحن الحسودون» یعنی ما اهل بیت (علیهم السلام) مورد حسادت واقع شده ایم. ولی هرگز مقابله به مثل نکرده اند بلکه چشم پوشی نموده اند. ما نمی گوییم به صورت مطلق از گناهان مادر و خواهرتان گذشت کنید ولی می گوییم این شرایط روح و فکری را ادامه ندهید که مشکلات بعدی را به دنبال خواهد داشت. حتی کارتان به عصبی کردن همسرتان رسیده و او نیز در آزار است. توصیه می کنیم (اگر یقین به همدستی مادرتان با خواهرتان دارید) روابط خود را با ایشان به حداقل رسانده تا ایشان نیز دست از سر شما بردارند و هر چه سریعتر نیز روحیه خود را شاد نموده و از زندگی با همسرتان لذت ببرید. این دنیای فانی ارزش خودخوری و اتلاف این عمر کوتاه برای برخی از انسان های بی ارزش را ندارد.
موفق باشید.
