ناشناس

احساس میکنم همسرم اون طوری که با مادرش از لحاظ عاطفی نزدیکه با من نیست.چیکار کنم؟

با سلام مجدد خدمت شما ممنونم از راهنمایی های کاملی که در اختیارم گذاشتین‌. بله یا مادرش قهر کرده و مادرش هم خیلی بهش توضیح داد که من اصلا نیتی نداشتم و اونحایی که با مادرش بحثش شد مادرش گریه اش گرفت و تومد از اتاق منو صدا زد گفت بگو ببینم من چیکار مردم و اونجا شوهرم گفت من نه مادرمو به زنم میفروشم نه زنمو به مادرم.البته خب بخاطر آبروی خودشونم بود که نذاشتن برم چون وقتی من ماجرا رو برای خانواده ام تعریف میکردم جالب نبود. و بعد با پدرش که داشت صحبت میکرد مبگفت که مامان اقتدار منو شکوند که رفت خانوممو از اتاق اورد و انگار به من بی توجهی کرده . میگفت من عروسم و از خودشون نیستم جالب نبود که همیچین کاری مامان کرد جال نبود که فردای روز روی من باز نشه .ا بعد این صحبتا که اومد توی اتاق گفت مامانم خیلی توضیح داد ککه نیتی نداشته من اونطوری برداشت کردم من توقعم بالاست.ولی با این حال نمیدونم چرا بعد این ماجرا با مامانش حرف نزد منم میگم آشتی کن میکه کاری به این کارا نداشته باش و توی رابطه مادر و پسری دخالت نکن.اونموقع هم که با مادرش بحثش شد بخاطر این بود که اوضاع مساعدی از نظر کاری نداشت و فکرش درگیر بود ولی مادرش میگه جاهای دیگه هم که همه باهم بودیم شوهرم به مادرش میگفت تو به خانومم اینطوری نگاه کردی یا اینطوری رفتار کردی. آقای صالحی اخلاق من جوری که هر کسی حرفی بزنه کشش نمیدم و بزرگش نمیکنم و همونجا چالش میکنم و پررو نمیشم بخوام از رفتار آدما سوءاستفاده کنم. نمیدونم شایدم من خیلی انتظارم از همسرم بالاست که دوست دارم به من توجه کنه. ولی خب احساس میکنم طوری که با مادرش از لحاظ عاطفی نزدیکه با من نیست و احساس غریبه بودن بیشتر وقتا میکنم.موقع هایی که وقتی من توی آشپزخونه ام مامانش پیشش باهاش آروم حرف میزنه که کسی نشنوه یا توی اتاق هستم هم همینطوری حس غریبه بودن بهم دست میده با حرفام وقت شما رو هم میگیرم ایشالله که بتونم اینا رو فراموش کنم و برام سخت نباشه.

چهارشنبه، 19 ارديبهشت 1397

تخمین زمان مطالعه:

پدیدآورنده: سیده نرجس رضایی

موارد بیشتر برای شما

ناشناس

احساس میکنم همسرم اون طوری که با مادرش از لحاظ عاطفی نزدیکه با من نیست.چیکار کنم؟

ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 25 ساله )

با سلام مجدد خدمت شما
ممنونم از راهنمایی های کاملی که در اختیارم گذاشتین‌.
بله یا مادرش قهر کرده و مادرش هم خیلی بهش توضیح داد که من اصلا نیتی نداشتم و اونحایی که با مادرش بحثش شد مادرش گریه اش گرفت و تومد از اتاق منو صدا زد گفت بگو ببینم من چیکار مردم و اونجا شوهرم گفت من نه مادرمو به زنم میفروشم نه زنمو به مادرم.البته خب بخاطر آبروی خودشونم بود که نذاشتن برم چون وقتی من ماجرا رو برای خانواده ام تعریف میکردم جالب نبود.
و بعد با پدرش که داشت صحبت میکرد مبگفت که مامان اقتدار منو شکوند که رفت خانوممو از اتاق اورد و انگار به من بی توجهی کرده .
میگفت من عروسم و از خودشون نیستم جالب نبود که همیچین کاری مامان کرد جال نبود که فردای روز روی من باز نشه .ا بعد این صحبتا که اومد توی اتاق گفت مامانم خیلی توضیح داد ککه نیتی نداشته من اونطوری برداشت کردم من توقعم بالاست.ولی با این حال نمیدونم چرا بعد این ماجرا با مامانش حرف نزد منم میگم آشتی کن میکه کاری به این کارا نداشته باش و توی رابطه مادر و پسری دخالت نکن.اونموقع هم که با مادرش بحثش شد بخاطر این بود که اوضاع مساعدی از نظر کاری نداشت و فکرش درگیر بود ولی مادرش میگه جاهای دیگه هم که همه باهم بودیم شوهرم به مادرش میگفت تو به خانومم اینطوری نگاه کردی یا اینطوری رفتار کردی.
آقای صالحی اخلاق من جوری که هر کسی حرفی بزنه کشش نمیدم و بزرگش نمیکنم و همونجا چالش میکنم و پررو نمیشم بخوام از رفتار آدما سوءاستفاده کنم.
نمیدونم شایدم من خیلی انتظارم از همسرم بالاست که دوست دارم به من توجه کنه. ولی خب احساس میکنم طوری که با مادرش از لحاظ عاطفی نزدیکه با من نیست و احساس غریبه بودن بیشتر وقتا میکنم.موقع هایی که وقتی من توی آشپزخونه ام مامانش پیشش باهاش آروم حرف میزنه که کسی نشنوه یا توی اتاق هستم هم همینطوری حس غریبه بودن بهم دست میده
با حرفام وقت شما رو هم میگیرم ایشالله که بتونم اینا رو فراموش کنم و برام سخت نباشه.

مشاور: علی محمد صالحی

سلام و عرض احترام مجدد. ممنون از لطفتون.
اگر شما خودتون هم، به گفته های همسرتون دقت کنید، و علاوه بر گفته ها، به رفتار و عملکردش هم نگاه کنید، متوجه میشید که شوهر شما هم مادرش براش اهمیت داره، هم شما براش اهمیت زیادی دارید، و اگه به شما بیشتر از مادرش اهمیت نده کمتر اهمیت نمیده. اما نکته اصلی که گاهی باعث برخی مسائل میشه و خود شما هم بخوبی بهش اشاره کردید، بحث سطح توقعات و انتظارات همسران از یکدیگه است. اگر انتظارات همسران از هم، واقع گرایانه نباشه و بیش از حد آرمان گرایانه باشه، از طرف هر کسی که باشه ممکنه باعث دردسر و مشکل بشه. خانمهایی که ازدواج میکنن اما نگرش اونها به زندگی مشترک، یک نگرش واقع گرایانه نیست و آرمان گرایانه است خیلی زود دچار یأس و ناامیدی میشن، چون توقع دارن بعد از ازدواج، شوهرشون کمتر از گل به اونها نگه و توجه شوهر دائم به همسرش باشه و به هیچ چیز و هیچ کسی توجهی نکنه، و توقع دارن در زندگی مشترک با هیچ مسئله و مشکلی مواجه نشن، یا تصور میکنن که همسرشون یک انسان کامل و بی عیب و نقصه و هیچ مسئله ای نخواهد داشت، اما وقتی در عالم واقع با زندگی مواجه میشن، میبینن که خیلی از این موارد واقعیت نداره، و شوهر اونها گاهی از دست همسرش عصبانی میشه، یا با همسرش بحث میکنه، یا اینکه شوهر اونها یک انسان کامل و بی عیب و نقص نیست و...، بنابراین بخاطر اون نگرش آرمان گرایانه، وقتی با عالَم واقع مواجه میشن و میبینن بین ذهنیتی که اونها برای خودشون ساخته بودند، و واقعیتی که باهاش مواجه شدن، فاصله زیادی داره، دچار یأس و ناامیدی میشن و فکر میکنن ضرر بزرگی کردند که با این آقا ازدواج کردند، بدون اینکه توجه داشته باشند که این مسائل، سختی ها، تنهایی ها، و... جزء زندگی مشترکه و قرار نیست در زندگی مشترک، زن و شوهر به نیازهای شخصی خودشون توجه نکنن یا صد در صد در خدمت همسرشون باشن. در واقع ازدواج، تنها یکی از اهداف زندگی است که در کنار سایر اهداف معنا پیدا میکنه. منظور من این نیست که بگم شما جزء این دسته از زنها هستید، و انتظارات آرمان گرایانه از ازدواج و زندگی مشترک دارید، ولی میخوام بگم که خود شما خوب متوجه شدید که ممکنه، ناخواسته به وادی آرمان گرایی وارد شده باشید و از واقعیت زندگی فاصله گرفته باشید و انتظارات شما از همسرتون بیش از حد و غیر واقع گرایانه باشه. که اگه اینطور باشه میبایست انتظاراتتون رو به واقعیت نزدیک کنید و بدونید که شوهر شما علاوه بر زندگی مشترکی که با شما داره، یک زندگی شخصی هم داره که به خودش اختصاص داره، همانطور که شما هم به همین صورت، علاوه بر زندگی مشترکی که دارید یک زندگی شخصی و علاقه مندیهایی دارید که به خودتون اختصاص داره و خیلی ارتباطی با همسرتون نداره. خیلی از مواقع اگه ما نگرش اشتباهمون رو اصلاح کنیم خیلی از مسائلمون هم حل میشه.
موفق و خوشبخت و سالم باشید

بیشتر بخوانید: