عرض سلام مجدد و ممنون از لطف شما.
مسلما اگر همسرتون بدون دلیل موجه، ارتباط با دوستانتون رو ممنوع کرده، رفتار صحیحی نبوده، چون بعد از ازدواج هم، زن و شوهر به برخی افراد نیاز دارند که با اونها در ارتباط باشند و بصِرف ازدواج، نمیتونیم بگیم که زن و شوهر همه روابط قبل از ازدوج رو قطع کنن، مگر اینکه دلیل موجهی باشه که، مثلا به این دلیل بهتره شما با فلانی، یا اون چندتا دوستات ارتباط نداشته باشی، همانطور که شما هم نمیتونید انتظار داشته باشید که همسرتون با هیچ کدوم از دوستانشون ارتباط نداشته باشند، مگر اینکه شما هم دلیل موجهی برای این کار داشته باشید. خلاصه، منظور من اینه که زن و شوهر بعد از ازدواج میبایست به حریم شخصی یکدیگه احترام بذارن، و الا اگه به حریم شخصی هم احترام نذارن، نارضایتی اونا از هم خیلی زیاد میشه. چون زن و شوهر بعد از ازدواج علاوه بر حریم مشترکی که دارند، حریم شخصی هم دارند که مربوط به علایق و نیازهای شخصی اونهاست، مثل اینکه در فلان رشته هنری یا ورزشی پیشرفت کنن، یا دوست دارند فلان کتاب رو بخونن، یا ...، البته مسلّمه که در حریم مشترک و حریم شخصی، میبایست چارچوب های شرعی و قانونی در نظر گرفته بشه و خلاف اونها نباشه. نکته بعد اینکه شما بیان کردید «من به نحوه های مختلف با دعوا قهر با مهربونی با گریه با خواهش ازش خواستم که سرش به زندگی باشه اما اصلا اثری روش نداره»، ببینید مشکل رایج زن و شوهران اینه که، زن یا شوهر با پی­آمد مشکل و مسئله خودش روبه­ رو نمیشه. بیشتر مواقع هنگامی که همسر ما، با عواقب رفتار خودش روبه ­رو بشه، فرصت بهتری برای تغییر پیدا میکنه، تا اینکه با سلطه­ جویی، غرولند و نق زدن ما مواجه بشه؛ همانطور که خود شما بارها تجربه کردید، نق زدن و تکرار کردن یک اعتراض مشابه، هیچ چیز را تغییر نمی­ده، به­ جز اینکه طرف مقابل هم بر موضع خودش لجاجت و پافشاری بیشتری می­کنه و این لجاجت­ همسران هم، سبب افزایش فاصله و شکاف میان اونها میشه. امام علی علیه­ السلام در حدیث کوتاهی به همین موضوع تصریح می­کنند: «زیاده ­روی در سرزنش، آتش لجاجت را شعله ور می­کند» اما در مقابل یک راه برای رشد و بالندگی همسران در زندگی مشترک، دانستن این نکته است که هر عملی پی­آمدی داره. بنابراین، در صورت بروز و تکرار رفتار نامناسب از همسرمان، بهترین راهکار اینه که تلاش کنیم وی با پی­آمد رفتارش مواجه بشه، نه اینکه کار را به دعوا و جنجال بکشونیم؛ برای نمونه، شوهری که در خرید لوازم ضروری خانه اهمال کاری می­کنه، با یک غذای حاضری و ساده برای ناهار یا شام، وی را با پی­آمد رفتارش مواجه کنیم و یا خانمی که ولخرجی می­کند، به جای مشاجره و دعوا، برای مدتی کارت خرید را ازش بگیریم. منظور من اینه بجای اینکه شما هزاران بار یه نکته ای رو بهش متذکر بشید که هیچ تاثیری هم نداره، بلکه برعکس باعث لجاجت وناراحتی بیشترش میشه، اگه میتونید، بجای تکرار و غر زدن و دعوا کاری کنید که با پیامد رفتارش مواجه بشه، و اگه اینو هم نمیتونید رهاش کنید، انسان عاقل کاری که هزاران بار تکرار کرده و نتیجه نگرفته رو، بازم تکرار نمیکنه. اتفاقا چیزی که مردها رو خیلی ناراحت و عصبی میکنه همینه که همسرشون یک چیز رو بارها تکرار کنه که خودتون هم بیان کردید. نکته بعد که باید دقت کنید اینه که رفتارهای همسرتون رو، از شخصیتش جدا کنید، یعنی هر انسانی یک شخصیت داره، و یک رفتارهایی داره که ازش سر میزنه، شخصیت و رفتار ما از هم جدا هستند، یعنی شوهر شما، خیلی شما رو دوست داره، و قلب پاکی هم داره، این دو ویژگی مربوط به شخصیتش میشه که خیلی هم ارزشمنده، اما اینکه بقول شما «یهو یه خرابکاری میکنه»، مربوط به رفتارش میشه، نه شخصیتش، منظورم اینه که شخصیت همسر شما مشکلی نداره، بلکه رفتارهاش هست که باید اصلاح بشه و دیگه رفتارهای اشتباهش تکرار نشه، برای اینکه این واضح تر بشه من یک مثال میزنم، ببینید ما به والدین میگیم که به هیچ وجه به فرزندتون نگید که من دیگه تو رو دوست ندارم، حتی اگه فرزند شما بدترین کار رو هم کرد نباید به اون بگید چون اینکار رو کردی پس من دیگه تو رو دوست ندارم، بلکه باید به بچه بگیم من تو رو همیشه و در همه حال دوست دارم، حتی اگه کار اشتباهی بکنی، اما این کار اشتباهت رو دوست ندارم، خودت رو دوست دارم ولی این کارت رو دوست ندارم و دیگه نباید تکرار کنی و الا بخاطر این کار اشتباهت تنبیه میشی. یعنی شما هم باید بین شخصیت همسرتون و رفتارهای اشتباهی که میکنه تفکیک قائل بشید و به شخصیتش احترام بذارید ولی به رفتارهای اشتباهش خیر.
موفق و شاد و خوشبخت باشید

بیشتر بخوانید:
راهکارهای ارتباط مؤثر با همسر