ناشناس

سلام میخواستم بدونم هدف از خلقت ما چیست؟

سلام میخواستم بدونم هدف از خلقت ما چیست؟ چرا باید پیغمر و امامانی بیان و به خاطر ما انسان ها این همه سختی بکشن مثل (واقعه کربلاو....)بعدش ما سختی بکشیم.اخرش که چی؟
سه‌شنبه، 25 ارديبهشت 1397
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: سیده نرجس رضایی
موارد بیشتر برای شما

ناشناس

سلام میخواستم بدونم هدف از خلقت ما چیست؟

ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 23 ساله )

سلام میخواستم بدونم هدف از خلقت ما چیست؟
چرا باید پیغمر و امامانی بیان و به خاطر ما انسان ها این همه سختی بکشن مثل (واقعه کربلاو....)بعدش ما سختی بکشیم.اخرش که چی؟


مشاور: محمد علی رضایی

با سلام و احترام
پرسشگر گرامی:
این  بیان حضرت عالی به آن می ماند که گفته شود: هدف از  تحصیل و مدرسه اجباری برای همه چیه؟؟!😐 چرا باید معلمان و دبیرانی بیایند و به خاطر دانش آموزان این همه سختی بکشند مثلا (حرص بخورن، ضعف اعصاب بگیرند و ...) بعد دانش آموزان سختی درس خواندن را بکشند.اخرش که  چی؟؟!😐
هرکسی می داند؛ خردمندان جهان، از اینکه تحصیل را برای همگان اجباری کرده اند اهداف حکیمانه و والایی را درنظر داشته اند که هم به نفع تک تک افراد است هم به نفع جامعه انسانی است، انچنان که هیچ کس شک وتردیدی نسبت به خیر و صلاح بودن درس و مدرسه ندارد هرچند معلمان و دبیران به خاطر دانش آموزان این همه سختی بکشند مثلا (حرص بخورن، ضعف اعصاب بگیرند و ...) بعد دانش آموزان سختی درس خواندن را بکشند، اما در نهایت خیر آن به تک تک دانش آموزان می رسد چون از بین آنان چه بسیار دکتر، مهندس و دانشمند و محقق تحویل اجتماع می شود که باعث رونق جامعه انسانی می شوند.
از انجاکه خداوند متعال بی‌نهایت خیر و حکمت است و همه‌ی کمال‌ها را داراست، لذا خلقت نیز خیر و فیضی انکار ناپذیر است پس خداوند فیاض، کمال خیر و فیاضیتش اقتضا می‌کند که هر خیری را  که لایق خلق شدن است، خلق کند. پس خداوند آفرید، چون فیاض است؛ یعنی هدف و چرایی خلقت در خیر و فیاضیت خداست. از آن‌جا که صفات ذاتی خداوند خارج از ذات او نیست، می‌توان گفت هدف از آفرینش، ذات پر خیرخداوند است. خداوند انسان را موجودی آفرید که در تقابل گرایش درونی خیر و شر و با دو دعوت کننده‌ی بیرونی به خوبی یعنی انبیا و بدی یعنی شیاطین، قابلیت نیل به بالاترین مراتب کمال مخلوق و نیز انحطاط به پست‌ترین مراتب آن را داشته باشد. اگر خداوند از ابتدا انسان را برخوردار از همه‌ی کمال‌هایی که برای او ممکن است می‌آفرید، این برای انسان افتخاری نبود و کمال اختیاری به شمار نمی‌آمد و خداوند پیش از او موجوداتی را که همه‌ی کمال‌هایشان را از ابتدا واجد باشند، آفریده بود. پس هدف از آفرینش انسان وقتی محقق می‌شود که او قابلیت کمال را داشته باشد و با فعل اختیاری خود به آن برسد. کما اینکه دانشمندان بزرگ نیز در تقابل دو گرایش تلاش کردن و سستی کردن توانستند از دانش اموزی به افتخارات بزرگ جهانی نائل بشوند.
موفق و پیروز باشید.



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.