با سلام و سپاس از همراهی شما و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما پرسشگر محترم در ماه مبارک رمضان!
خواهر محترم!
کسانی که به بهانه ازدواج، مدّت ها با همدیگر رابطه دوستی و رفت و آمد دارند، در مهمانی ها، سینما، پارک، مسافرت و تحصیل و... با هم، رابطه های خارج از چارچوب اخلاقی و شرعی دارند و گفتگو های احساسی، هیجانی، اظهار محبت های عاشقانه و شوخی های نامطلوب و تماس های بدنی غیر شرعی دارند، هیچ توجیه شرعی ندارد. کم کم در چنین رابطه هایی با تسلط غرایز جنسی، رفتار و گفتار طرفین رنگ و بوی دیگری می گیرد و به دنبال پاسخی برای ارضاء آن می گردند و دچار انحرافات اخلاقی و شرعی می شوند. اکنون این سؤال مطرح است می شود که آیا ارتباط و دوستی قبل از ازدواج می تواند منجر به کسب اطلاعات جدیدی شود و دختر و پسر را در تصمیم درست و منطقی کمک کند؟ در پاسخ به این سؤال نکاتی را متذکر می شویم:
الف ) اینگونه روابط باعث رشد علاقه و عشق دو طرف به یکدیگر می شود و بدیهی است زمانی که انسان نسبت به فرد یا موضوعی علاقه پیدا کند، تنها خوبی ها و محاسن آن فرد را می بیند و از معایب او غافل می شود و حتی گاهی کار به جایی می رسد که معایب او را حسن می پندارد به قول معروف حب الشیء یعمی و یصمم. روشن است که تصمیم گیری در چنین فضایی آن هم در مورد امر پراهمیتی مانند ازدواج می تواند چه عواقبی را به همراه داشته باشد.
ب) بسیار اتفاق می افتد که پسرها از عواطف و احساسات دختران سوء استفاده می کنند و با نقش بازی کردن سعی در مخفی کردن چهره واقعی خود دارند و به این طریق تلاش می کنند تا اعتماد دختران را به خود جلب کنند. بدیهی است زمانی که طرف مقابل سعی در مخفی کردن چهره واقعی خود دارد و تلاش می کند تا با نقش بازی کردن اعتماد طرف مقابل را جلب کند نمی توان به روحیات و ویژگی های او پی برد و در نتیجه نمی توان به شناخت لازم برای ازدواج دست یافت.
ج) با توجه به اینکه در دوران جوانی غریزه جنسی از قوت خاصی برخوردار است، اینگونه روابط ممکن است منجر به شعله ور شدن این غریزه شود و باعث شود که دختر و پسر مبنای خود را برای ازدواج بر اساس این غریزه قرار دهند و از بررسی و تحقیق در سایر جنبه های زندگی غافل شوند. مشخص است زمانی که زندگی مشترک بر اساس غریزه شکل بگیرد و مبنای زتدگی بر اساس آن شکل بگیرد، چه سرنوشتی در انتظار دختر و پسر است.
 خواهر گرامی! مهمترین مسئله در ازدواج و انتخاب همسر رعایت ملاک‌های اصلی ازدواج است که در روایات نیز بر آن تأکید فراوان شده است. رعایت این معیارها ضامن اصلی سعادت و خوشبختی در ازدواج است و عدم رعایت آن عواقب سنگینی برای زوجین در پی خواهد داشت. از همین لحظه دقت کنید که عاقلانه بیندیشید که آیا او این معیارها را دارد یا خیر؟
این معیارها را می‌توان به دو بخش عمده تقسیم کرد: 
الف) معیارهای اساسی: ملاک‌هایی که حتماً آن‌ها را باید در نظر داشته باشیم تا زندگیمان توأم با سعادت باشد. در نظر نگرفتن این معیارها موجب بروز مشکلاتی در زندگی ما خواهد شد. مانند:‌ دین داری، اخلاق نیکو، شرافت خانوادگی (نجابت و پاکی)، عقل.
ب) معیارهایی که موجب کاملتر شدن زندگی ما می‌شود. این معیارها اگر رعایت شوند زندگی ما بهتر و کاملتر خواهد شد. البته این معیارها به سلیقه و موقعیت افراد بستگی دارد و در افراد مختلف، متفاوت می‌باشد. از جمله این ملاک‌ها می‌توان سلامت جسم و روح، زیبایی، علم و سواد و کفو همدیگر بودن را نام برد؛ در نتیجه معیارهای دینی اسلام فقط ایمان و اخلاق نیست و موارد دیگر را نیز شامل می‌شود.
اکنون شما در موقعیت انتخاب واقع شده اید و نمی دانید انتخاب کدام خواستگار درست است و کدام را انتخاب نمایید؟!. خواستگار اولتان در مباحث دینی  و اعتقادی دارای مشکل است و خواستگار دوم به نظر می رسد این مشکلات را کمتر داشته باشد. منتها دینداری ایشان را باید تحقیق کنید و میزان آن را بسنجید. در حقیقت اعتقادات هر فرد درون مایه وجودی او را مشخص کرده و «تضاد» در اعتقادات تنش‌های و اختلافات زیادی در روابطی همچون زندگی مشترک ایجاد خواهد کرد. رسول خدا(صلی الله علیه و آله) نیز در این زمینه می فرمایند: «مرد مؤمن، کفو و همتای زن مؤمن است؛ و مرد مسلمان، همتای زن مسلمان.» (وسائل الشیعه، ج14، ص44.)
به هر حال، میزان پایبندی به اعتقادات دینی و باورهای مذهبی نقش مهمی در استحکام و پایداری ازدواج و خانواده ایفا می کند و پرواضح است که اختلافات اعتقادی ممکن است مشکلات متعددی در زمینه سبک تربیت فرزند، شیوه زندگی، فعالیت های اوقات فراغت، نوع روابط و معاشرت‌ها و پوشش به وجود آورد؛ زیرا عقاید دینی، بخش مهمی از فرهنگ و ذهنیت یک فرد را در جامعه ما تشکیل می‌دهند.
قاعده کلی آن است که همسر آدمی باید همان گونه که حق است تربیت شده باشد نه آنکه مثلا در منزل شوهر بخواهد تربیت شود؛ زیرا تجربه نشان داده آنهایی که همسر مناسب و تربیت یافته انتخاب نموده اند در ادامه زندگی با مشکل مواجه می شوند چه رسد به آنکه شوهری بخواهد همسرش را در منزل خود( بر اساس شاخصه های مورد نظرش ) تربیت نماید؛ لذا بهتر است وضعیت فعلی طرف مقابل را دیده و به این دل خوش نکرد که مثلاً بعد از ازدواج مسأله حل گردد. خواستگار اول شما دارای مشکل پنهان کاری روابط با دختران جامعه، مشروب خواری و ... بوده است و نمی توان به راحتی از این مسائل اخلاقی گذر کرد. پس باید در مورد دوم بررسی کاملی انجام دهید و بیشتر روی این مورد سرمایه گذاری کنید.
موفق باشید.

بیشتر بخوانید:
دختر خانم ها مراقب ملاک انتخاب همسر باشند!