سلام. از ابراز لطف همیشگیت متشکرم.
نکته دقیقی گفتی که «مشکل خودمون در برابر اون هیچه»، یکی از چیزهایی که باعث میشه قدر زندگیمون رو بیشتر بدونیم همینه که اندکی با مسائل و مشکلات بقیه آشنا بشیم و خودمون رو جای اونا بذاریم که ممکن بود ما جای اونها باشیم، اونوقته که بیشتر قدر زندگی خودمون رو میدونیم، و این یک فرصته که آدم قبل از اینکه خودش به مشکل جدی برخورد کنه، از تجربه دیگران بدون پرداخت هزینه، به نفع خودش استفاده کنه.
نکته دقیق و زیبای دیگت این بود که گفتی «راستش رو بخواید میخوام یه مدت از همه جا بی خبر باشم جز خودم وزندگیم نمیدونم انشالله که بتونم و زندگیم آروم بشه»، خیلی حرف درست و دقیقیه که بخوای تمرکزت رو بذاری رو زندگیت، و از بقیه چیزا بی خبر باشی. البته به شرطی که در عمل هم اینو نشون بدی، و صِرف حرف نباشه. خصوصا در مورد موبایل که حرفشو زدی و تصمیم جدی گرفتی. قبلا بهت گفتم که میتونی این کنار گذاشتن موبایل رو مدت دار انجام بدی، مثلا بگی من حداقل تا دو ماه دیگه هر اتفاقی بیفته من فقط از موبایل ساده استفاده میکنم، بعدش اگه دیدم تو زندگیم تاثیر مثبت داشتم دوباره برای چند ماه تمدید میکنم و اگر خواستم دیگه تمدید نمیکنم. یعنی اگه مدت دار باشه تحملش خیلی راحتتره و احتمال موفقیتش بیشتره.
تو این چند خط، چقد حرف دقیق زدی، احسنت به تو.