عرض سلام و ادب.
اینکه میگی «یکی دوساله خیلی بهونه گیرشده سرهرچیزکوچکی عصبانی میشه و دعوا راه میندازه»، نشون میده که احتمالا این یکی دوسال یه اتفاقی یا تغییر خاصی تو زندگی شما ایجاد شده، یا مشکلی رخ داده یا هر چیز دیگه ای که باعث شده همسرت تغییر کنه، و اگر متوجه اون مسئله بشی و اونو در نظر بگیری، ممکنه بتونی تا حد امکان پیامدهای اون مسئله رو برطرف کنی، و در نتیجه رفتار و اخلاق همسرت هم بهتر بشه.
اما راجع به معذرت خواهی نکردن همسرت، باید توجه کنی که این موضوع یه چیز رایج بین مردهاست که حتی زمانی که اشتباه هم میکنن، خیلی براشون سخته که برن معذرت خواهی کنن، چون معذرت خواهی کردن، با غرور و اقتدار مردونگی اونا سازگاری نداره و معنی معذرت خواهی کردن اینه که من اشتباه کردم و مردها نمیتونن بپذیرن که اشتباه کردن؛ منظورم اینه که این مسئله تنها به همسرت اختصاص نداره و غالب مردها اینطوری هستند. البته معنی حرف من، این نیست که بگم مردها نباید معذرت خواهی کنن، یا اشکالی نداره که معذرت خواهی نکنن، بلکه میخوام بگم با توجه به شخصیت مردها، عذرخواهی براشون خیلی سخته. و اینکه گفتی زود آشتی میکنم، رفتار خیلی خوبی هست که داری. در مورد اینکه پرسیدی «من چطور رفتارکنم که اخلاقش خوب شه و پنهون کاری نکنه»، کاری که باید انجام بدی اینه که «کنترل گری» رو بذاری کنار. بعضی افرادی که از همسرشون نسبت به یه مسئله ای راضی نیستن متوسل به کنترل گری میشن و میگن: همسر من مقصره و من مسئله ای ندارم، و وظیفه منه که هرکاری میتونم برای تغییر رفتارهای او، در قبال خودم انجام بدم. افراد کنترل گر، بجای اینکه مسائل و مشکلات خودشون رو حل کنن، سعی میکنن همسرشون رو کنترل کنن و اونو تغییر بدن، همونطور که تو میخوای اخلاق همسرت رو خوب کنی یا کاری کنی پنهون کاری نکنه؛ و افراد کنترل گر همسر هفت تا رفتار، یا به بیان دیگه هفت تا عادت تخریب کننده روابط رو، انجام میدن:

اما در واقع ما نمیتونیم دیگران رو کنترل کنیم، و اگه بخوایم از طریق «کنترل گری» همسرمون رو تغییر بدیم، شکست میخوریم و زندگی مشترکمون دچار مشکل میشه. ما فقط میتونیم بر خودمون کنترل داشته باشیم، نه بر همسرمون. تقریبا در تمامی موارد هنگامی که دست از کنترل گری بر میداریم، همسرمون نیز تغییر میکنه. و میبایست برای تامین نیازهای همسرمان، هفت عادت مهرورزی را جایگزین رفتارهامون بکنیم:

خلاصه اینکه تنها راه حل مشکلات زناشویی، گفتگو با زبانی مهرورزانه است، و موفقیت در گفتگوهای زندگی زناشویی، بستگی به این داره که پایه ای ترین اصل رو، درک کرده باشیم و آن اصل اینه که: ما تنها میتونیم رفتارهای خودمون را کنترل کنیم نه رفتارهای همسرمون. در این گفتگو هریک از طرفین میتونه پیشنهاد کنه به نظر او، چه کاری به حل مشکلشان کمک میکند. به چنین گفتگویی، گفتگوی بدون باخت میگن و هر دو طرف برنده محسوب میشن. مثلا میتونی در یک فرصت مناسب، با لحنی صمیمی و محبت آمیز بگی: «وقتی میری بیرون و نمیگی کجا میری، من نگرانت میشم و هزارتا فکر به ذهنم بیاد، و اون نگرانی هم باعث میشه که عصبانی بشم، و تو رو هم ناراحت کنم، ولی اگه قبل از اینکه بیرون بری به من یا بچه ها بگی کجا میری، خیلی منو خوشحال میکنی و دیگه نگرانت هم نمیشم و حال هیچ کدوممون هم خراب نمیشه و رابطه بهتری هم خواهیم داشت...، اگه تو هم پیشنهادی داری بگو تا من گوش بدم». بنابراین بجای اینکه بخوای شوهرت رو کنترل کنی و اون هفت تا عادت تخریب کننده روابط رو، در پیش بگیری، «کنترل گری» رو رها کن و بجاش هفت تا عادت مهرورزی رو در پیش بگیر تا با تغییر خودت، شوهرت هم تغییر کنه و اخلاقش هم خوب بشه و پنهون کاری هم نکنه.
موفق و شاد و خوشبخت باشی.

بیشتر بخوانید:
رازهایی درباره مردان که هر زنی باید آنها را بداند....