با عرض سلام و تقدیم احترام خدمت شما پرسشگر محترم! ارتباط شما با ما گویای این است که در صدد انتخاب مسیر صحیح هستید و امیدواریم ما نیز راهنمای خوبی برایتان باشیم.
نیازهاى عاطفى و غرایز دیگر در ایام جوانى، به گونه‎ای هستند که آدمى را به سوى «دوست داشتن و عشق ورزیدن» سوق مى ‏دهد که البته این یک امر طبیعى و غریزى است و کمتر مى ‏توان راهى براى گریز از آن پیدا کرد، آنچه در این مقوله اهمیت دارد، کنترل عقلایى بر احساسات و پرهیز از مخاطراتى است که ممکن است فرد را به گرفتارى ‏هاى مختلف روحى و جسمى دچار سازد. در امر ازدواج نیز نباید قبل از انتخاب، عاشق و دلباخته‏ى کسى شد (نه پسر نسبت به دختر و نه دختر نسبت به پسر) البته علاقه در حدّى که انگیزه‏اى شود براى انتخاب اشکالى ندارد بلکه لازم است اما اگر این علاقه تبدیل به عشق شد مشکلات زیادى را دارد از جمله اینکه عشق‏هاى اینچنینی که جنبه ‏ى شهوانى و احساسى دارد علیرغم اینکه پایدار نیست اما موجب مى‏ شود که ما فرد مورد نظر و شرایط خود را بخوبى نتوانیم ارزیابى کنیم ونتوانیم جنبه‏ هاى مثبت و منفى را شناسایى نمائیم ؛لذا چنین عشق‏هایى مى‏تواند بطور کلى قدرت انتخاب را از انسان سلب کند .بنابراین علاقه‏ هاى اولیه را باید مهار کرد. اگر بعد از تحقیقات لازم انسان به این نتیجه رسید که فلان مورد مناسب است آنگاه باید علاقه ‏ها را تقویت کرد ولى اگر مورد مناسب نیست یعنى کفو نیست و فقط ظاهر او چشم انسان را گرفته اما سایر شرایط ندارد و حتى اعضاء خانواده نیز موافق نیستند، طبیعى است که در این صورت باید آن علاقه‏ هاى خام اولیه را نیز از صفحه ‏ى دل زدود؛ زیرا دلیلى ندارد به فردى که همسر آینده ما نیست عشق بورزیم و علاقه ‏ى او را در دل خود جاى دهیم. در مورد مسئله ای که فرمودید باید بگوییم بعید است شما مشکلی داشته باشید بلکه مشکل اصلی از ناحیه خود این پسران است که با قصد دیگری با شما دوستی می کنند ولی شما به دنبال یک رابطه پاک و بی آلایش هستید که اصلا در این روابط نباید ان را جستجو کنید و فقط در ازدواج است که می توانید به آن دست یابید. لذا آنچه مهم است اینکه باید تلاش کنید از ارتباطات خارج از چارچوب عقلی و شرعی قبل از ازدواج خودداری نمایید و از خداوند منان بخواهید انشاء الله به زودی شرایطی برایتان فراهم آورد تا بتوانید زندگی عاشقانه ای در کنار همسری مهربان تجربه کنید.
موفق باشید.
 
بیشتر بخوانید:
حرمت خود