سلام و عرض ادب.
من درکت میکنم و میدونم که چقدر بخاطر این مسائل و مشکلات، اذیت شدی و بقول خودت از لحاظ روحی حالت بهم ریخته س، و تحت فشاری. در واقع یکی از مسائلی که باعث رنجش و ناراحتی شدید زنان میشه همینه که شوهرشون با زن دیگه ای ارتباط داشته باشه، یا مثل همسر تو، قصد چنین کاری رو بکنه. که در اینصورت زنان، از جهت روحی خیلی اذیت میشن و احساس سَرخوردگی و ناامیدی میکنن.
 اما چند نکته رو خدمت شما بیان میکنم. نکته اول اینکه، در حال حاضر، اتفاقات و مسائلی که در گذشته رخ داده رو رها کن و بهش اهمیتی نده. منظورم اینه که گفتی در گذشته همسرت بهت تهمت زد و...، میدونم بخاطر اون موضوع خیلی اذیت شدی و رنج کشیدی، ولی پرداختن به اون موضوع و دوباره زنده کردن اون ماجرا نه به نفع خودته، نه به نفع شوهرت، یعنی اگه همسرت هم، اون مسائل رو دیگه مطرح نمیکنه، خودت هم به هیچ وجه دوباره پیشِ همسرت به اونها اشاره نکن، چون پرداختن به اون موضوع، هم حال روحی خودت رو خراب میکنه، هم ممکنه شوهرت برای توجیه رفتارهای خودش، با یادآوری تو، دوباره اون مسائل رو بر علیه تو عَلَم کنه.
نکته بعد اینکه، درسته تو بخاطر این رفتارهای شوهرت اذیت شدی، ولی از طرف دیگه شوهرت بعد از ازدواج با تو، هر چند قصد کرده که با کسی ارتباط داشته باشه، ولی ظاهرا دلیل قطعی نداری که در عمل هم، شوهرت چنین کاری رو کرده باشه، و این خیلی متفاوته با مردی که با زنهای زیادی ارتباط داشته. منظورم اینه که درسته در همین حدش هم برات خیلی سخت و سنگینه، ولی از طرف دیگه نباید این مسئله رو بیش از حد برای خودت بحرانی کنی. اما راجع به اینکه پرسیدی: «چگونه بچه دار نشم چون شوهرم به هیچ وجه کوتاه نمیاد؟»، بیان نکردی که چرا تمایل نداری بچه دار بشی؟ و علت این موضوع چیه؟، شاید بخاطر اینه که، در ارتباط با شوهرت دچار تنش و سردی روابط شدید و بخاطر برخی رفتارهای اون سَرخورده شدی، شاید هم دلایل دیگه ای برای خودت داری. اما خودت گفتی که «من همیشه فکر میکردم با وجود نداشتن خانواده و برادر، شوهرم پشت و پناهمه»، یعنی خودت اعتراف کردی که چون برادر نداری، تمام امید و پشت و پناهت شوهرته، پس چرا اجازه نمیدی دخترت مثل خودت تنها نباشه و برادر یا خواهر هم داشته باشه، تا تو زندگیش تمام امیدش به شوهرش نباشه، و علاوه بر شوهر، بدونه که برادر و خواهر هم داره که همیشه حامی اون هستن و تنهاش نمیذارن. از طرف دیگه با توجه به پژوهشهای علمی صورت گرفته، تک فرزندی، هم برای خود بچه و هم برای والدین، ممکنه پیامدهای نامناسبی داشته باشه که فعلا نمیخوام بهش بپردازم. نکته دیگه، بیان کردی که: «من پدر و مادرم از هم جدا شدن و اصلا حاضر به پذیرش من نیستن که بخام برگردم خونه ی پدریم. چون هیچکدوم وضعیت خوبی ندارن»، یعنی تنها یک مسیر پیش رو داری، اینکه با شوهرت بمونی و زندگیت رو حفظ کنی و مشکلات و مسائل اون رو حل و فصل کنی، خب با توجه به این نکته، حضور یک فرزند یا فرزندان دیگه، مطمئنا همسرت رو به زندگی مشترکش متعهدتر و وفادارتر میکنه، به خودت هم انگیزه بیشتری میده. خلاصه اینکه دلیل یا دلایل اینکه چرا نمیخوای بچه دار بشی رو بیان نکردی، تا من ببینم اصلا این دلایل منطقی هست یا نه، تا بعد بخوایم شوهرت رو راضی کنیم که کوتاه بیاد و فرزند دیگه ای نخواسته باشه. ولی از اون طرف دلایل منطقی و خوبی وجود داره که شما باز هم فرزند بیارید، البته مسلماً اگه بخواید فرزند هم بیارید، ابتدا باید مسائل، تنشها و دلخوریها برطرف بشه و رابطه شما به حد مطلوبی برسه، سپس برای فرزندآوری اقدام کنید. در مورد مسائل دیگه ای که مطرح کردی و اینکه چطور رابطه شما به حد مطلوبی برسه، اگه تمایل داشتی در ارتباط بعدی که خواهی داشت، با هم صحبت میکنیم.
موفق و صبور و خوشبخت باشی.

بیشتر بخوانید:
همسرم به من خیانت می‌کند