با سلام و سپاس از همراهی شما با مشاورین «راسخون»، از اینکه ما را به عنوان راهنمای خود انتخاب نمودید سپاسگزاریم.

خواهر گرامی! همانگونه که می‌دانید، پیوند ازدواج بین مرد و زن براساس احساس نیاز به آرامش است. قرآن زن و مرد را لباس یکدیگر مى‏داند (بقره، آیه 187) و شرط رسیدن به آرامش را عشق و مودت معرفى مى‏کند (روم، آیه 21) عشق به همسر مانند نهال درختى است که اگر به او توجه نشود خشک مى‏شود. پس لازم است دائما تقویت شود و از آسیب‏ها دور بماند.

یکی از مهمترین آسیب ها که ممکن است نهال عشق و محبت را پژمرده کند ، شک و بدبینی به همسر است.هر فردی باید نسبت به هم نوع خودش، خاصه کسی که هم وطن و هم دین اوست، حسن ظن داشته باشد، حال چه برسد به همسر، که نزدیکترین و بیشترین روابط عاطفی را با فرد دارد، و رفتارهای او را به خوبی و زیبایی تعبیر کند. البته حسن ظن داشتن را نباید با ساده لوحی و ساده اندیشی و خوش بینی بی اساس یکی دانست؛ ولی وقتی رفتاری از همسر خود می بینید و یقین به نادرستی آن ندارید و می توانید برداشت های مختلفی از آن بکنید، باید آن را به خوبی تعبیر کنید و با توجیه های مختلف رفتار او را پیش خود موجه جلوه دهید. این وظیفه دینی هر انسانی است و باعث رویش مهر و محبت و فضای اعتماد بین همسران می شود. مثلا اگر شما فردی را در خیابان می بینید که یک بسته اسکناس از روی زمین برداشت و در جیبش گذاشت، نباید پیش خود بگویید که او این پول را برای خودش برداشته است و کار گناهی انجام داده، بلکه باید به او حسن ظن داشته باشید؛ مثلا پول خودش بوده و برگشته و آن را برداشته، یا می خواهد آن را به صاحبش بر گرداند و ... در رفتار با شریک زندگی هم باید همین نگاه را داشته باشید.

خواهر محترم؛ در اسلام شدیداً از ترتیب اثر دادن به گمان‏هاى بیهوده و بى‏اساس منع گشته و از انسان‏ها خواسته شده تا زمانى که به مسأله‏اى یقین و علم پیدا نکرده‏اند، درباره آن قضاوت نکنند؛ چرا که عمل به ظنّ و گمان، رابطه بین آدمیان خصوصا زن و شوهر را دچار تشویش و سستى کرده و اعتماد را در خانواده از بین مى‏برد. پیشوایان دینى و امامان(ع) از ما خواسته‏اند که کارهاى برادران مسلمان(چه رسد به شوهر) خود را بر بهترین شکل حمل نماییم و حتى اگر حمل بر صحت و درستى آن مشکل است، تلاش کنیم تا وجه خوبى برایش پیدا کنیم در غیر این صورت همیشه انسان از دیگران و گفتار و کردار آنان وحشت داشته و چنین خواهد پنداشت که هر عملى که انجام مى‏دهند علیه او صادر گردیده است.حضرت على(ع) فرمود: «مراقب باش که سوء ظن بر تو غلبه پیدا نکند، به درستى که بدگمانى هیچ رفاقتى را بین تو و دوستت باقى نمى‏گذارد»، (بحارالانوار، ج 77، ص 207) ؛ تا انسان یقین به بدى کسى نداشته باشد حق ندارد به او بدبین شود، بلکه باید نسبت به او خوش‏بین باشد. گمان بد و بدبینى وقتى رواست که انسان یقین به بدى داشته باشد وگرنه باید خوش‏بین بود.پرسشگر محترم؛ اعتماد زوجین به یکدیگر یکی از مهمترین سرمایه ها و ارکان زندگی مشترک است. ما از شما می پرسیم آیا وجود آرامش را برای زندگی ای که در آن بی اعتمادی و شک و تردید وجود داشته باشد، می توان متصور شد! شکی نیست که بی اعتمادی زندگی را به کام زوجین تلخ می کند و ارکان زندگی را متزلزل و شاید تا حد ویرانی پیش ببرد. ما احساسات پاک شما را درک می کنیم و می دانیم بی دریغ همسرتان را دوست دارید و این حالتی که برای همسرتان پیش آمده ناشی از قصور و کوتاهی اوست. به هر حال هر انسانی گناهانی انجام می‌دهد ولی با توبه به درگاه الهی بخشیده می شود.

خواهر محترم! رفتار همسرتان را از شخصیت او جدا کنید و در ادامة زندگی به او کاملا اعتماد داشته باشید. او شخصیت سالمی دارد ولی در اثر ارتباط با دیگران و شاید دوستان یا مثلا همکاران به این مسیرها گرایش پیدا کرده است. پس دلیلی ندارد وقتی او خودش به شما تعهد داده است شما بخواهید این ناراحتی و عذاب را برای خودتان ادامه دهید. بهتر است خودتان و زندگی تان را به دست خدا بسپارید آن وقت خداوند متعال بهترین مراقب زندگی شماست. ضمناً ارائة محبت بیشتر و تقویت روابط زناشویی نیز تأثیر زیادی دارد.

چند راهکار:

-           به خاطر دلخوری های فردی  و احساس بی اعتمادی او را از رابطه زناشویی محروم نکنید.

-           اگر از دست او ناراحت هستید، بهتر است مشکلات خود را با گفتگو حل و فصل نمایید. خودتان قضاوت کنید: در یک ماه گذشته چند مرتبه به دلایلی از قبیل اینکه خسته ام، سر درد دارم، و یا حوصله ندارم همسرتان را از خود رانده اید؟ با او بیشتر صحبت کنید و در رابطه با این مسئله نیز دغدغه ی خودتان را شفاف به او بگویید تا بداند چقدر برای شما این موضوع گران تمام شده است.

-           نباید انتظار داشته باشید که او به صورت اتوماتیک همه افکار شما را حدس بزند. خیلی راحت هر چه را که در ذهن خود دارید با همسرتان در میان بگذارید. آنوقت دیگر غصه نمی خورید که چرا به من اهمیت نمی دهد و .... باور کنید که ناامیدی ها شما تنها با بازگو کردن افکارتان پایان می پذیرند.

- به زیبایی خودتان اهمیت بدهید

به ظاهر خود اهمیت بدهید و به خودتان برسید. لباس های زیبا و تمیز بپوشید و در مجموع ظاهرتان را آراسته نگاه دارید تا همسرتان از عشق به شما سیراب گردد.

توصیه پایانی اینکه مراقب باشید بیش از حد دچار افکار ترس از خیانت همسر نشوید که پایان آن تخریب زندگی توسط خودتان است.

موفق باشید.