با سلام و سپاس از همراهی شما با مشاورین «راسخون»، از اینکه ما را به عنوان راهنمای خود انتخاب نمودید سپاسگزاریم.

خواهر محترم! مسأله اشتغال یکی از دغدغه های اصلی همه جوانان است. امروزه در کشور ما صدها هزار نفر بیکار وجود دارند. بنابراین، این فقط مشکل برادر شما نیست. برادرتان نیز مانند بسیاری از جوانان دیگر باید با آن به گونه‌ای منطقی کنار بیاید؛ اما اینکه اقدام به کار نمی‌کند در حالی که توانمند است می تواند علل مختلفی از جمله این علت داشته باشد که ایشان مثلا خیلی کمال‌گرا هستند و دوست دارند یا کار خیلی خوب با درآمد بالا داشته باشند و یا اگر نشد بیکار باشند. این تفکر نوعی خطای شناختی است که صفر و صد را نشان می‌دهد یا به عبارتی خطای شناختی همه یا هیچ که باید توسط روانشناس از ذهن ایشان پاک و اصلاح شود.

علت دیگر که به احتمال قوی در ایشان رخ داده و با توجه به گفته‌های شما که بیان نمودید: « بعدش ناراحت میشه میره تو حال خودش » نیز قابل برداشت است، ابتلا به افسردگی است؛ بدین معنا که ایشان آرزوهای بزرگی را برای خود در نظر گرفته ولی این آرزوها تأمین نشده و اکنون احساس ناامیدی شدیدی می کند.

به نظر می‌رسد راه‌های مختلفی را امتحان کرده و جواب نگرفته‌اید، منتها تنها راهی که می‌توان او را به حالات اولیه باز گرداند و انگیزة او را برای زندگی تقویت نمود، ارجاع او به روانشناس و مشاور است؛ زیرا هر قدر شما یا اطرافیان به گوش او می‌خوانید چون سن ایشان بالا رفته است بی فایده است و بی‌حالی و سستی خود را ادامه می‌دهد؛ منتها روانشناس با کشف ریشة مشکل انگیزة کاری را در او تقویت می‌نماید و کمک می‌کند توانمندی‌هایش را باور نموده و یه دنبال شغل متناسب بگردد.

توصیه می‌کنیم با همسر ایشان تعامل نموده و از ادامة این فرایند با همفکری جلوگیری نمایید و سعی کنید هر چه سریعتر او را نزد روانشناس خبره و با تجربه ارجاع دهید.‌

در پناه قرآن و عترت موفق باشید.