با سلام و سپاس از همراهی شما با مشاورین «راسخون»، از اینکه ما را به عنوان راهنمای خود انتخاب نمودید سپاسگزاریم.

اولین و مهمترین نکته ای که باید در برون رفت از موقعیت فعلی مد نظر داشته باشید این است که شما تنها فردی نیستید که با چنین مسأله و یا مسایلی شبیه به آن رو به رو شده اید و همسران بسیاری هستند که وضعیتی مشابه شما داشته اند ولی توانستند با درایت، چنین مسأله ای را به درستی حل نمایند. افراد بسیاری را می شناسیم که توانسته اند با هدایت درست شرایط مشابه شما، از موقعیتشان بهترین استفاده را کرده و بالاخره با یک تصمیم درست مسیر زندگی جدیدی را برای خود ترسیم نمایند. اما در واقع شما تنها کسی هستید که می توانید و باید بهترین کمک را با استفاده از توانایی ها و مهارت های فردی و ... به خود بکنید. خواهر گرامی! آنچه بر زندگی شما سایه افکنده و موجب شده است نتوانید برای زندگی تان تصمیم بگیرید، رعایت نکردن محدوده ارتباط با مادر شوهر و کلا خانواده شوهر است. از طرفی اینکه شوهرتان زیر دست پدرش کار می‌کند و به نوعی خود را وابسته به خانواده‌اش نموده است. نشان از این دارد که متأسفانه شما هنوز طعم استقلال واقعی را نچشیده‌اید، در حالی که اگر تصمیم بگیرید با کمک همسرتان برای همیشه از والدین مستقل زندگی کنید، قطعاً مشکلات شما کمتر خواهد شد.

البته از کلامتان مشخص است که به جایگاه و مقام پدر و مادر آگاه هستید و می دانید که پدر و مادر همسر نیز مانند والدین خودتان محترمند و همان جایگاه را دارند و احترام به آنها فرمان خداوند است. اینکه همسرتان به والدینش احترام می گذارد ستودنی و قابل تقدیر است. آنچه با فرهنگ ما نیز همخوانی دارد همین احترام به بزرگترها و استفاده از تجربیات و راهنمایی‌های آنهاست. اما بدون شک حرف‌ شنوی کورکورانه و سپردن زندگی خصوصی به دست دیگران چیزی نیست که پسندیده باشد. پس شاید یکی از دلایلی که گفته می شود منزل طرفین بهتر است در کنار یکدیگر نباشد و قدری فاصله داشته باشد همین حرف شنوی های ناآگاهانه است که ناخودآگاه تأثیرات خود را روی زندگی ما خواهد گذاشت.به نظر ما چون همسرتان در این شرایط حقوقی از پدرش دریافت نمی‌کند باید تصمیم بگیرد یا تن به کار دیگری ولو به لحاظ مرتبه‌ ای پایین تر از این کار بدهد و خودش مدیر زندگی باشد و یا با پدرش صحبت نماید و او را متقاعد کند که بجای مخارج درمان و زندگی به او حقوق دهد. البته می‌دانیم وضعیت اشتغال در کشور نیز مناسب نیست ولی مصلحت زندگی شما در استقلال است.

در مورد درمان نیز نگران نباشید و بجای وابستگی مالی به والدین همسرتان بهتر است از همسرتان بخواهید در این زمینه تلاش کند. البته شما هنوز 20 سال دارید و تازه اول جوانی و فرزند آوری هستید.ضمنا توصیه می‌کنیم رفتن به منزل مادر شوهر را کاهش دهید و به بهانه‌ های مختلفی مقدار آن را به زمان های عادی و نرمال برسانید ولی این کاهش وقت نباید موجب شود دلخوری ای ایجاد شود.

موفق باشید.