ناشناس
در رابطه با دوستان دچار مشکل هستم، چیکار کنم؟
خیلی ممنون که به سؤال من پاسخ دادید. در مورد کتاب خوندن راستش من خودم کتاب می نویسم و دو هزار صفحه از کتاب رو در دو روز می خونم .من حتی در رشته های تله پاتی و یا مدیتیشین و خواب مصنوعی تحقیق و کارهای عملی انجام دادم اما باز هم خیلی سعی می کنم از اینکه دوستی ندارم خودم و شاد نگه دارم اما بعضی وقت ها واقعا نمیشه. خیلی حس بدی پیدا می کنم وقتی زنگ تفریح ها هر کدوم از بچه ها با دوستاشون میرن ولی من باید تنها بمونم.
مشاور: مشاور راسخون
سلام همراه گرامی و سپاس از اعتماد دوباره تان
بیان کردید با تمام توانایی هایی که دارید باز هم احساس خلا و کمبود می کنید" باید گفت آفرین به این همه توانایی و اینکه حق با شماست. داشتن دوست یکی از نیازهای اصلی زندگی انسان است. انسان برای داشتن یک زندگی متعادل نیاز به دوست دارد. فردی که از حمایت اجتماعی و دوستان خود برخوردار نیست و دچار تنهایی مزمن شده است، در خطر ابتلا به افسردگی، اضطراب و...قرار می گیرد. تنهایی اشکال مختلفی دارد؛ بهتر است نوع تنهایی تان را بشناسید.
اصولا سه نوع تنهایی در روان شناسی تعریف شده است:
«تنهایی موقعیتی» تنهایی است که به علت تغییر مکان اتفاق افتاده و موقت است. در این شرایط فرد نیاز دارد شبکه اجتماعی خود را در محیط جدید بسازد و دوستان جدیدی بیابد. گاه «تنهایی رشدی» رخ می دهد یعنی فرد در شبکه نیاز به تنهایی دارد تا بتواند به رشد و استقلال برسد و «تنهایی درونی» هم زمانی است که انسان بعضی مهارت ها یا اعتماد به نفس کافی را ندارد. برای مقابله با تنهایی گاه لازم است نوع تنهایی را شناسایی کنیم و نگذاریم تنهایی به انزوای شدید و مزمن تبدیل شود. افزایش شبکه دوستان و مهارت های دوست یابی می تواند در این مورد بسیار کمک کننده باشد.
اگر شما به فکر صمیمی تر کردن رابطه خود با فرد خاصی هستید روش های زیر به شما کمک می کند:
- خود افشایی کنید. تا زمانی که شما شروع به صحبت کردن از خودتان نکنید، فرد مقابل مجالی برای نزدیک شدن به شما نمی یابد. البته در این زمینه جانب اعتدال را رعایت کنید. لازم نیست تمامی اسرار خود را به یکباره بگویید. از صحبت کردن در مورد احساستان یا عقیده تان در یک مورد خاص شروع کنید.افراد در یک برخورد صمیمانه با همدیگر، از تمسخر، تحقیر و قضاوت کردن یکدیگر پرهیز می کنند و بیشتر از اینکه متمرکز روی قضاوت کردن باشند، میل به شناختن و درک کردن یکدیگر دارند و می توانند خود را جای فرد مقابل گذاشته و از دید او به مسائل نگاه کنند.
- شوخی کردن با تمسخر فرق دارد. شوخی به موقع و به جا باعث نزدیکی و صمیمیت هیجانی دو نفر می شود و رابطه آن ها را عمیق تر می کند. در روابط صمیمانه افراد می توانند خود را از قید و بند رسومات و بندهای فرهنگی رها کنند و به شکل راحت تری باهم گفتگو نمایند. دو دوست صمیمی همدیگر را با القاب صدا نمی زنند، بلکه اسم یک دیگر را بدون تکلف به زبان می آورند. تعارفات معمول را کنار می گذارند و می دانند به راحتی می توانند خواسته خود را به زبان بیاورند و فرد مقابلشان هم همین حس را دارد.
- برای داشتن یک رابطه صمیمانه نیازمند وقت گذراندن با یکدیگر هستید. تفریحات مشترک داشتن، صحبت کردن در مورد یک کتاب که هر دو آن را خوانده اید، در میان گذاشتن وقایع روزمره و سایر مسائلی از این قبیل به نزدیکی هیجانی کمک می کند. در واقع هرچقدر دو نفر فضای مشترک بیشتری برای همدیگر خلق کنند، به یکدیگر نزدیک تر می شوند.
- دانستن برخی جزئیات مهم در مورد یکدیگر به صمیمی شدن شما با دوستتان بسیار کمک می کند. مثل اینکه تاریخ های مهم را در مورد او به خاطر بسپارید.
- در نهایت: دوستی و دوست یابی یک هنر و مهارت ست؛ با توجه به توانمند بودن شما در زمینه هایی که فرمودید حتما خواهید توانست این مهارت را کسب کنید" بدون آزمون و خطا با دقت و تلاش می توانید موفق شوید.