با سلام و احترام خدمت شما والد گرامی. بیان کردین" فرزند 2 ساله ای دارید که خانه ی هیچکس نمی رود به جز خانه ی پدربزرگ مادری": ما برای هر مشکل رفتاری، ابتدا دنبال علت و زمینه هایی که باعث به وجود آمدن آن رفتار شده می گردیم تا بتوانیم راهکار صحیحی برایش درنظر بگیریم.
به طور کلی کودکان وقتی وارد محیط جدید و نا آشنایی می شوند، واکنش هایی از خود نشان می دهند. خصوصا اگر کودکی مواجهه کمی با غریبه ها و افراد نا آشنا داشته باشد و یا به ندرت با همسن و سال های خود بازی کرده باشد. من از صحبت های شما بزرگوار، اینچنین برداشت کردم چون خانواده و فامیل تان شهرستان هستند، احتمالا رفت و آمد کمی با اقوام و خویشان دارید، و همین امر تطبیق کودک خردسال را با فضاهای جدید، دشوار کرده است و او با دیدن افراد ناآشنا و غریبه دچار اضطراب و پریشانی می شود. اینکه فرزند شما خانه ی پدربزرگ مادری، را ترجیح می دهد ، جای تامل و بررسی دارد؛ که چه چیزی باعث شده کودک آنجا بماند؟ احتمالا چهره و صدای آن ها برای کودک آشناتر بوده، شاید رفت و آمد بیشتری با آن ها داشته، یا در خانه ی آن ها وسایلی موجود هست که برای کودک جذاب هست مثل اسباب بازی، سه چرخه، توپ و...، یا حضور همسن و سالان در آن خانه بیشتر هست و یا احتمالات دیگری که ممکن است وجود داشته باشد. برای رو به رو کردن کودکتان با فضای جدید و چهره های نا آشنا، هیچ فشاری به او نیاورید و به تدریج او را با فضای جدید، آشنا کنید زیرا تطابق و سازگاری برای کودکان خردسال امری سخت و دشوار است. دست کودک را در دست نگه دارند و یا او را در آغوش بگیرید و فضاها و گوشه کنار آن مکان را به آرامی به او نشان دهید تا کودک احساس امنیت و آرامش کند و به کودک این اطمینان را بدهید که به هیچ عنوان او را تنها نخواهید گذاشت.
همه ی ما وقتی دوران کودکی را مرور می کنیم، محیط هایی را که با یک رویداد خوب، همراه شده باشد را هیچ وقت از یاد نمی بریم. از قبیل تابی که خونه ی مادربزرگ بود و ما باهاش بازی می کردیم. یا شکلات و شیرینی و کادوهایی که از دست آن بزرگواران می گرفتیم. مثلا می توانید در حیاط یک شی مورد علاقه ی کودک را قرار دهید تا او مشغول بازی شود تا کمی با آن محیط مانوس شود و پدر بزرگ و افراد دیگر به تدریج و آرام آرام با دادن یک اسباب بازی با کودک رو به رو شوند. کودک نیاز به زمان دارد تا بتواند به چهره ی افراد غریبه عادت کند و آن ها را بپذیرد. و در نهایت، برای پیشگیری از چنین موقعیت هایی بهتر است تعاملات خود را گسترش دهید، تا ارتباطات کودک فقط به چند چهره ی تکراری محدود نباشد خصوصا این تعاملات با افرادی باشد که کودک همسن و سال شما دارد. به او سلام کردن و طریقه ی دوستی را آموزش دهید. سعی کنید در هر فرصت مناسبی که با فرزندتان هستید، بهانه یا دلیلی برای گفت و گو با دیگران به وجود آورید تا کودک بهتر بتواند با افراد نا آشنا رو به رو شود.
موفق و پیروز باشید