سلام و عرض ادب دارم خدمت شما همراه گرامی سایت راسخون و خداقوت میگویم.
از اختلاف خود با دوست تان گفتید و اینکه فکر میکنید اگر توجه شما نباشد یا او را تنها بگذارید ، او دچار مشکل میشود لذا نگران او هستید.
دوست عزیز، مهربانی و توجه شما قابل تقدیر است اما بدانید که حتی پیغمبر مهربانی ها هم وظیفه ای در برابر کسانی که به او پشت میکردند، نداشت. شما مانند افتاب هستید، دیگران به مقداری که به شما نزدیک میشوند از شما بهره مند میشوند. ارتباط یک مسئله دوسویه است و مادامی که طرفین تمایل داشته باشند، ادامه می یابد. به زور نمی توان دیگری را به ان وارد ساخت و رابطه ایجاد کرد پس نباید نگران دوست تان باشید. او هم همانند شما تفکر و تعقل دارد و نتایجی که عایدش میشود حاصل انتخاب خودش است. شما فقط مسئول انتخاب و عملکرد خودتان هستید پس بعد از دعوت او برای اشتی، دست از اصرار برداشته و اجازه بدهید که او بر اساس اختیار خود تصمیم گیری نماید. درست است که از دست دادن دوست صمیمی برای خودتان سخت تر است اما همانطور که گفتم رابطه اجبار بردار نبوده و اتفاق صورت گرفته را باید پذیرفت. سعی کنید با دوستان دیگر  همراه شده و در ارتباطات جدید حدود ارتباطی را بیشتر رعایت نمایید و خود را مسئول اینده دیگران نپندارید.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.