با سلام
در غسل و وضو، باید آب به اعضای بدن برسد و ایجاد مانعی در بدن که رفع آن مشکل یا غیر ممکن است، جایز نیست، مگر در صورتی که ضرورتی آن را اقتضا کند و یا غرض عقلائی مشروعی در این امر وجود داشته باشد. در هر حال، اگر مانعی ایجاد شد که رفع آن مشکل یا غیر ممکن است، انجام وضو یا غسل با همان مانع صحیح است. ضمن اینکه برخی فقها ایجاد مانع در اعضای وضو و غسل، که موجب تبدیل شدن وظیفه، به وضو و غسل جبیره‌اى ‌شود را -چنانچه در غیر وقت نماز باشد- جایز دانسته‌اند.[1]
ضمائم: پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است: [2]
 حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مدظله العالی): اگر ناخن کاشته شده قابل برداشتن نبوده یا ازاله آن مستلزم ضرر و مشقّت باشد و با وجود ناخن ها قدرت بر رساندن رطوبت به پوست دست نباشد، مسح بر روى همین ناخن‌ها کافى ‌است و غسل نیز همین حکم را دارد.
 حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مدظله العالی): در صورتی که ضرورتی برای این کار نباشد آن را ترک کنند، چراکه مانع غسل و وضو است و چنانچه ضرورتی وجود داشته باشد و امکان جداسازی ناخن های مصنوعی به هنگام غسل و وضو نباشد، با آن وضو و غسل جبیره ای می‌گیرند.
 حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مدظله العالی): باید قبل از غسل و وضو آن چه را که مانع رسیدن آب به عضو غسل و وضو باشد جدا کرد.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی): کاشتن ناخن به صورتی که برای وضو و غسل نتوانید بردارید اشکال دارد. ولی چنانچه شخصی مرتکب این عمل شده باشد، در صورت امکان ناخن مصنوعی را بردارد و وضو و غسل به نحو معمول انجام شود و در صورت عدم امکان برداشتن ناخن با همان حال وضو و غسل انجام شود و احتیاطاً تیمم هم بنماید.