سلام بر شما همراه گرامی سایت راسخون.
دوست عزیزم خوشحالم که مجددا از شما پیام دریافت میکنم. مشخص است که دل پر دردی دارید، به شما حق میدهم. خانواده اصلی ترین حامی هر فرد است اما متاسفانه شما از این نعمت محروم هستید. این امر دلایل متفاوتی میتواند داشته باشد، همان حسادتی که گفتید یا همان اعتیاد یا بینش پدرتان نسبت به فرزند دختر و ... . اما هرچه که هست، قابل درمان و رفع هم نیست و این شما هستید که باید بسوزید و بسازید و با بازی تقدیر کنار بیایید . هیچ انسانی خانواده خود را انتخاب نمیکند پس نباید خود را در این و ضعیت مقصر بداند بلکه باید همه اینها را امتحانی برای رشد و سعه صدر خود بداند. گاهی فقط سکوت و فاصله چاره کار است. اکنون که به لطف الهی همسر خوبی نصیب تان شده، شکر گذار باشید و با قدرشناسی، سعی کنید که ان نعمت را پایدار سازید. توصیه میکنم در شرایط کنونی، به جای صرف انرژی برای پیدا کردن مقصر و تمرکز بر نقاط منفی زندگی خود، بر داشته هایتان متمرکز شده و با همراه شدن با همسرتان، برای ساختن روزهای خوب برنامه ریزی کنید. در فرصت باقی مانده تا مراسم ازدواج تان، با شرکت در کلاسهای اموزش مهارت های زندگی و روابط زوجین، و مطالعه کتابهای مرتبط، توانمندی روانی خود را برای طی مسیر زندگی اماده سازید و با مجهز شدن به جهاز روانی و مهارت های ارتباط موثر، کمبودهای مادی خود را در نزد همسرتان برطرف سازید.
گذشته در دستان شما نبوده اما اینده با دستان پرتوان شما ساخته میشود. تلاش کنید تا به گونه ای در زندگی اینده خود عمل کنید که همگان ارزشمندی شما را اعتراف کنند و توانمندی هایتان را بستایند.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.