سلام
این حس که شما دارید سراغ خیلی از افراد می آید ولی باید بدانید آفت عبادت همین خودپسندی و غرور است و عبادتی که انسان را به تکبر و غرور بکشاند، چه بسا انجام ندادنش بهتر باشد؛ در واقع عبادتی خوب است که آدم بعد از آن بیشتر احساس شرمندگی در محضر خدای متعال کند و سر به زیر تر شود. شما اولا سعی کنید اگر عبادتی انجام میدهید در خلوت باشد که کسی شما را نبیند و دچار ریا و عجب نشوید، ثانیا اگر کسی از شما راهنمایی خواست با روی خوش به او جواب دهید و بدانید نه تنها چیزی را از دست نمیدهید بلکه در ثواب عبادت او شریک میشوید . این نکته را فراموش نکنید که شما اگر تمام عمر خود را عبادت کنید باز هم در برابر لطف خدا ذره ای بیشتر نیست پس دلیلی ندارد که دچار خودپسندی شویم چرا که در برابر لطف خدا اصلا به چشم نمی آید. اگر میخواهید عبادتی کنید که هم از همه ی عبادتها بالاتر است و هم شما را دچار خودپسندی نکند، تا میتوانید به اطرافیان خود خدمت کنید و دلشان را شاد کنید.