سلام به شما پرسشگر محترم و سپاس بابت اعتمادتان به مجموعه راسخون، امیدوارم این پاسخگویی زمینه ای باشد در جهت رفع مشکل شما.
دوست عزیز، آسیب دیدگی در شرایط جدایی و طلاق امری اجتناب ناپذیر است و تقریبا امکان ندارد شخصی با وجود چنین مسئله ای بدون آسیب به سر برد، پس مطمئن باشید هر چند شما چیزی نگویید ولی مادرتان متوجه و نگران میزان آسیب دیدگی شما هست. ولی در کنار این نگرانی مطمئنا مادرتان دل مشغولی دیگری نیز دارد و آن سکوت شماست، مادران تا حدود زیادی احساسات فرزندان خود حس و درک می کنند ولی زمانی که احساسات افراد پیچیده و عمیق می شود والدین از درک میزان و چگونگی ذهنیت فرزندان خود نامطمئن می شوند و همین امر آنها را به شدت نگران می کند. او نیز مانند شما در معرض آسیب شدید است و هیچ شخص دیگری مانند خودتان، شما را درک نمی کند پس با او درد دل کنید، این کار هم باعث تخلیه هیجانی و کسب آرامش برای شما و هم مادرتان می شود، زیرا او هم نیاز به درد دل و هم دلی شما دارد، از جهت دیگر نگرانی شما را بابت ذهنیاتتان از بین می برد، زیرا آنچه ما فکر می کنیم، در بیشتر مواقع با واقعیت تطابق ندارد، در واقع ما از همه چیز مطلع نیستیم. از طرف دیگر وقتی مادرتان از افکار و احساسات شما مطلع شود، هم می تواند به شما کمک کند و هم اینکه دل نگرانی او بابت شما کاسته می شود.
بنده وکیل حقوقی نیستم ولی اطلاع دارم که در موارد جدایی که سن فرزند بیشتر از ده سال است، دادگاه نظر فرزند را در حضانت در نظر می گیرد، پس نگران خواسته پدرتان نباشید، و درگیری با این مسائل را به والدین خود واگزار کنید. البته طلاق امر خوشایندی نیست و شما نیز حق دارید که به عنوان فردی از افراد خانواده نظر خود را بیان کنید، ولی مطمئنا والدینتان با بررسی همه جوانب و همچنین صلاح و خیر زندگی شما تصمیم درستی خواهند گرفت.