سلام و درود بر شما همراه گرامی سایت راسخون. اوقات شما هم بخیر و شادی.
محدودیت های ایجاد شده توسط مادرتان را معقول نمیدانید مخصوصا که در سن جوانی و نهایت استقلال می بینید. شرایط شما برای من قابل درک است، میدانم که کنترل بیش از حد دیگران برایتان ازار دهنده است.
دوست جوان به دنبال تغییر رفتار مادرتان هستید در پاسخ به چگونگی ان باید عرض کنم که تا زمانی که خود مادرتان از این رفتارش معذب نشود و به دنبال اسوده کردن خود از نگرانی ها نباشد، و در پی درمانش نباشد، شما چاره ای جز پذیرش و مراعات حال او را ندارید. به نظر میرسد که تک فرزند یا فرزند آخر خانواده باشید و اینکه مادرتان تنهایی زیادی را دارد.
نمیدانم مادرتان در چه سنی است و یا رابطه وی با پدرتان چگونه است اما در هر حال پر کردن فراغت و درگیری با فعالیت های  لذت بخش و ارتقاء رابطه وی با پدرتان میتواند سودمند باشد.
مادرتان به عنوان والد، خود را مسئول همه امور شما و مراقبت از شما میداند اگر در کنار وجود شما دغدغه و برنامه دیگری برای او وجود نداشته باشد، تمام توجهش را صرف شما خواهد کرد و با ذره بین به تمام روابط و امور شما خواهد پرداخت. میتوانید از خواهر و برادرانتان بخواهید که با ارتباط گیری بیشتر، عواطف مادرانه مادرتان را صرف خود نموده و اندکی از توجهش به شما کم شود. اگر هم بخواهید خودخواهانه تر با او برخورد کنید، میتوانید با اطلاع و قرار قبلی به مادرتان بگویید که به تماسهای بیش از حد او پاسخ نخواهید داد و..  .
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.