با سلام و سپاس از همراهی شما، از این که ما را امین خود دانستید کمال تشکر وقدردانی را داریم. ما قدر ارتباط با شما را می دانیم.

برادر عزیز! ارتباط دوستانه با نامحرم اگرچه به قصد ازدواج باشد، شرعا جایز نیست. وقتی رابطه رسمی نباشد و مخفیانه باشد، رابطه دوستی بدون ازدواج بوجود آید، علاوه بر گناه و عدم جواز شرعی عواقب فردی و اجتماعی منفی زیادی دارد. بنابراین با توجه به اینکه سن و شرایط ایشان با شما همخوان نیست بهتر است تصمیم خود را بر ترک ارتباط قطعی نمایید.

زیرا:

• وابستگی های زیادی بین دختر و پسر در این رابطه ها اتفاق می افتد که در صورت منجر نشدن به ازدواج مشکلات جدی برایشان بوجود می آورد که عذاب روحی زیادی به دنبال خواهد داشت.

• بزرگی می گفت زن و مرد همچون پنبه و آتش می باشند و اگر در مجاورت هم قرار گیرند شعله های آتش زبانه خواهد کشید. معمولا دختر و پسر بخاطر کشش ذاتی که بین دختر و پسر وجود دارد به تدریج در گناه فرو رفته و پاکی و نجابت خود را از دست می دهند.

• فردی که چند مورد از این دوستی ها را تجربه کند سرمایه محبت روانی اش کم شده و بعد از ازدواج نمی تواند رابطه گرم و عاشقانه با همسرش برقرار کند و چه بسا بعد از ازدواج مرتب همسرش را با دیگران مقایسه کرده و دچار احساس زیان شود.

• بسیاری از این رابطه ها به درگیری، آبروریزی، منجر می شود تصور کنید که شما می خواهید مثلا چند سال با او در ارتباط باشید بالاخره احتمال اینکه خانواده اش متوجه شوند زیاد است و آن وقت دیگر با ازدواج شما مخالفت می کنند و حتی ادامه رابطه نیز مقدور نخواهد بود. پیشنهاد ما این است که تا به عوارض وخیم تری گرفتار نشده اید این رابطه را خاتمه دهید و خودتان را نجات دهید. (در صورت نیاز راهکارهای فراموشی او را در مکاتبات بعدی از ما بخواهید). سعی کنید تا زمانی که شرایط ازدواج تان مهیا نشده اقدام یا ابراز علاقه نکنید، وقتی شرایط فراهم شد می توانید رسما از طریق خانواده محترمتان اقدام نمایید.

موفق و سربلند باشید.