سلام و عرض ادب خدمت شما همراه گرامی سایت راسخون. من‌ هم خداقوت میگویم.
مادر بزرگوار، نگرانی شما در مورد فرزندتان قابل درک است و میدانم که همه دغدغه تان سلامت و آرامش اوست. برای حل این مشکل لازم است اطلاعاتی از قبیل مدت زمان شروع این حالات، اتفاقی که زمینه ساز آن شده و ویژگی ها و مختصات فرزندتان، زمینه های فعالیت او و تحصیلات و میزان صمیمیت او با شما و هر آنچه که میتواند ما را به علت برساند، را در اختیار ما بگذارید. توصیه میکنم با او مهربانانه تر برخورد کرده و سعی کنید بدون تجسس آزار دهنده در کنارش باشید و با او هم صحبت شوید اجازه دهید که از هر چه که خوش دوست دارد حرف بزند. بدون سرزنش و نصیحت مدام، حتی به اشتباهاتش گوش کنید و مسائل را از دریچه نگاه او ببینید. پس از ایجاد چنین زمینه ای، در فرصتی مغتنم ، به او بگوئید که اندکی تندی در رفتارش می بینید، و دوست دارید در صورت تمایل به او کمک کنید. از او بخواهید که بدون نگرانی مشکل را به شما بگوید و قول دهید که حتما در کنار او خواهید بود. در ادامه نیز میتوانید به او پیشنهاد دهید که از یک مشاور کمک بگیرد. بنده و همکارانم نیز در این مسیر همراهتان خواهیم بود.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.