سلام و درود بر شما همراه گرامی سایت راسخون. من هم خداقوت میگویم.
از عدم جرات ورزی و ناتوانی در ابراز وجود خود گلایه داشتید. ناتوانی در تصمیم گیری هم سبب شده استقلال و اقتدار کافی نداشته باشید و همین رنج شما را روز افزون کرده است.
از آنجا که مشکل خود را ریشه در تربیت دریافت شده از مادرتان میدانید نگرانید مبادا فرزندتان نیز تحت تاثیر رفتار شما، قدرت ابراز وجود نداشته باشد و در زندگی اجتماعی خود دچار مشکل گردد. مادر جوان دغدغه مندی شما برای فرزندتان و رشد همه‌ جانبه و کامل او قابل تقدیر است.حدس شما نیز در مورد نقش تربیت در شکل گیری رفتار کاملا صحیح است. گاهی والدین به دلایلی نمیتوانند برخی مهارت ها را به فرزند خود بیاموزند و یا به گونه ای عمل میکنند که عزت نفس و اعتماد به نفس ایشان درست شکل نمیگیرد و همین امر ریشه مشکلات اینده میشود.
تعریفی که کودک‌ از احساس ارزشمندی خود دارد و باوری که از عزت نفس خود میسازد، میزان موفقیت و شکوفایی استعدادهای او را در اینده تعیین میکند. بنابر این اگر میخواهید به طور کامل و اساسی مشکل خود را حل نمایید، در کنار تمام مطالعاتی که دارید، حتما به یک‌ روان درمانگر شناختی رفتاری مراجعه کنید و قبل از کودک تان، به اصطلاح باور های خود بپردازید. در این شیوه درمانی، طی مصاحبه حضوری، باورهای واسطه ای و بنیادین شما شناسایی میگردد و شما نیز نسبت به انان اگاهی می یابید و مواقع حضور آنها را در لحظه لحظه های زندگی در می یا بید. در ادامه یاد می گیرید که چگونه بر افکار منفی و خطاهای شناختی خود غلبه کنید و به مرور موفق میشوید بر تردید ها، ترس های خود از قضاوت شدن و اشتباه کردن فائق امده و به راحتی انتخاب کنید، حرف بزنید و از خود دفاع نمایید. زمانی که توانستید مشکلات شناختی خود را حل کنید حتما میتوانید تربیت موثری داشته باشید و‌ با ایجاد باور ارزشمندی در فرزندتان او را از تمامی مشکلات آینده اش نجات دهید.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.