ناشناس
چرا بی دین ها بیشتر از زندگی لذت می برند؟
با سلام. از دوران کودکی همیشه به ما این مطلب رو گفتند که آدم خوبی باش - راه درست رو برو- دروغ نگو- تهمت نزن و اینکه اگه این ویژگی ها رو داشته باشی خدا همیشه کمکت میکنه و پیشرفت میکنی. نمیگم اینها غلطه ولی ابهامی که چند ساله برای من پیش اومده اینه که چرا اطرافیان من که ضد این ویژگی ها رو دارن همیشه خوب میارن توی زندگی شون و من که سعی کردم آدم بدی باشم بد میارم؟ چرا اونها خوش شانسند و همیشه از خطرات به دورند و من همیشه دارم چوب صداقتم رو میخورم؟ خواهشا یک جواب قانع کننده بدهید! اینکه خدا صبرش زیاده و بعد اونها رو عذاب میکنه- یا اینکه خدا داره اونها رو با خوشی امتحان میکنه و تو رو با ناخوشی و اینجور جوابها اصلا از نظر من قابل قبول نیست. ممنون.
مشاور: خانم نورالدینی
سلام
اینکه انسان باید راه درست را برود و آدم خوبی باشد، اقتضای انسانیت است و همه ی انسان ها بالاخره باید این مسیر را طی کنند حالا اگر در فرصت اندک این دنیا انسان خوبی بودند میتوانند بار خود را برای ابدیت ببندند ولی اگر بر خلاف انسانیت رفتار کردند و مردند کارشان در عوالم بعدی بسیار سختتر خواهد بود. عمر ما محدود به همین چند روزه ی دنیا نیست و ما باید برای ابدیت کار کنیم. بنابراین اینکه در این دنیا انسان خوبی باشیم به نفع خودمان است. در مورد زندگی دیگران هم شما فقط ظاهر را میبینید و از باطن زندگیها خبر ندارید. اینطور نیست که هر کس آدم بدی بود زندگی خوبی داره و یا برعکس. مشکلات برای همه هست چه خوب و چه بد، آنچه مهم است این است که انسان به دنبال راه حل مناسب برای مشکلات باشد و آنها را به نردبان ترقی خود تبدیل کند. در هر حال اگر کسی واقعاً گمان کرد در این دنیا حقوقی از او ضایع شده است، در برزخ و قیامت می تواند از نظام هستی مطالبه کند و خدای متعال نیز جبران مافات خواهد کرد و رضایت او را به طور قطع جلب خواهد نمود و این، هم مطابق همان قوانینی است که وقتی کسی احساس کرد که در نظام هستی به او ظلم شده است خدای متعال او را از فیض خاص خود بهره‌مند خواهد کرد.
