سلام و درود بر شما همراه گرامی سایت راسخون
در مورد درمان اختلال جنسی سوال کردید.
انحراف جنسی عبارت از آن است که برانگیختگی‌های جنسی و ارضاء فرد وابسته به خیال‌ پردازی‌ها و درگیر شدن در رفتارهای جنسی باشد که غیرمعمول و افراطی است. موضوع انحراف جنسی معمولاً متمرکز و بدون تغییر است و می‌ تواند چیزهایی مانند کودکان، حیوانات، لباس زیر و یا رفتارهایی همچون ایجاد درد و یا نمایش خود باشد فردی که انحراف جنسی دارد، برای ارضای جنسی خود نیازمند و وابسته‌ی اشیاء و یا انجام رفتارهای فوق‌ الذکر است.
بر اساس کتاب DSM, راهنمای تشخیصی بیماری ها و اختلالات، نوع شایع انحرافات جنسی عبارتند از:
اختلال عورت نمایی (نشان دادن اندام تناسلی خود به افراد غریبه)
اختلال چشم چرانی (مشاهده فعالیت‌ های خصوصی فردی که از مشاهده شدن خود آگاه نیست)
اختلال مازوخیسم جنسی (مورد تحقیر و یا رنج قرار دادن)
اختلال سادیسم جنسی (دیگری را تحقیر کردن و رنج دادن)
اختلال یادگار خواهی (استفاده از اشیاء غیرجاندار)
اختلال مبدل پوشی (پوشیدن لباس‌های جنس مخالف؛ معمولاً لباس‌های زیر)
اختلال مالش خواهی (تماس و مالش بدن فردی که راضی به این کار نیست و از آن آگاه نمی‌باشد)
اختلال بچه‌بازی (تمرکز جنسی بر روی کودکان)
تعداد دیگری از اختلالات انحراف جنسی نیز وجود دارند که تحت عنوان سایر انحرافات جنسی در DSM شناخته می‌شوند. مانند: تحریک جنسی با جسد، ادرار، مدفوع و هرزه‌گویی تلفنی.
نکته‌ ای که باید در نظر داشت آن است که این علائم زمانی اختلال محسوب می‌شوند که:
باعث استرس و پریشانی خود فرد و یا آزار و آسیب به دیگران شود.
فرد برای ارضاء جنسی وابسته به این موارد است بعنوان مثال، شریک جنسی که در هنگام آمیزش جنسی علاقمند به استفاده از کلمات رکیک است، تنها زمانی او را دچار اختلال انحراف جنسی می‌دانیم که او بدون استفاده از تحقیر و کلمات بد، به رضایت جنسی نرسد یا فرد دارای سادیسم‌ جنسی، باید حتما دیگری را مورد ازار قرار دهد و پرخاشگری داشته باشد تا لذت جنسی را درک کند. اختلالات انحراف جنسی در نوجوانی شروع شده و تا بزرگسالی ادامه می‌یابد. با افزایش سن و رسیدن به میانسالی، شدت اختلال انحراف جنسی کاهش می‌یابد. اما ازدواج با هر فردی که مبتلا به اختلال دارد، جای تامل و منع دارد زیرا که عدم سلامت روان یک زوج، به زوج دیگر اسیب می رساند. در درمان اختلالات جنسی و با هر نوع اختلالی، میزان همکاری فرد و تلاش او است که مشخص میکند درمان پذیر خواهد بود یا نه و این فقط با تشخیص درمانگر مجرب ‌و بر اساس درجه بندی اختلال او خواهد بود. درمان اختلال جنسی شامل روانکاوی سنتی، هیپنوتراپی، شناخت درمانی، تکنیک‌های رفتار درمانی و گروه درمانی می‌شود. دارو درمانی نیز برای درمان انحراف جنسی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.