با سلام و احترام خدمت شما همراه گرامی سایت راسخون.
والد ارجمند، فرزند شما به دلیل هیجانات شعله ور دوره نوجوانی و فعالیت هورمون های جنسی، و همچنین جو غالب اجتماع، دوستی با پسر و ناکامی را تجربه کرده است و ظاهرا افسرده به نظر میرسد. حالات گزارش شده از او طبیعی است و باید اجازه دهید که زمان اندکی از خاطرات او را محو نماید. در این اثنا هم لازم است آگاهی او را نسبت به چرایی گرایش او به سمت جنس مخالف و تبعات این ارتباطها بالا برده و اگر این کار غیر مستقیم و یا با معرفی منابع با مراجعه به مشاور باشد، بهتر است. گام بعدی، تقویت رابطه خود و همسرتان با اوست. سعی کنید با فرزندتان بیشتر از گذشته هم کلام شوید. زمانی که مطلبی رابرای شما تعریف میکند، بدون قضاوت، ایرادگیری و حتی ارائه راه حل ، فقط شنونده حرف هایش باشید زمانی که خودش از شما کمک خواست بدون امر و نهی مستقیم، او را راهنمایی کرده و اجازه تصمیم گیری و حفظ استقلال به او بدهید. با او به تفریح رفته و سعی کنید مهمانی های دوستانه و خانوادگی و یا یک سفر مورد علاقه او را در برنامه خود داشته باشید. توجه و محبت کردن به او را بیشتر کنید و با تاکید بر اهمیت و ارزش ها و توانایی هایش، ارزشمندی و قدرت تغییر را در او یاداور شوید. اگر نشانه یا یادگاری هایی از ان پسر دارد، معدوم سازید البته بهتر است او را هدایت و تشویق کنید تا خودش این کار را انجام دهد. در صورت ادامه دار بودن بیش از حد این حالات، حتما او را نزد روانشناس ببرید.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.