ناشناس
کودکم وسایل رو به سمتمون پرت میکنه" چه باید کرد؟
با سلام و عرض تشکر. پسری ۲ ساله و نیمه دارم که بسیار لجباز و جیغ جیغو هست.۸ ماهه که از شیر گرفتمش و بعد از گرفتنش از شیر خیلی بد اخلاق شده یا شاید هم اصلا به این موضوع ربطی نداره و من اینطوری فکر میکنم. فوق العاده لجبازه، اگه دستشویی کرده باشه باید یک ربع و حتی بیشتر به هر طریقی راضی ش کنم بیاد بریم بشورمش، در نهایت هم باید با دعوا و بداخلاقی و به زور ببرمش، بعد که میریم داخل حمام حدود ۲۰ دقیقه پدرم رو در میاره تا در نهایت باز عصبانی بشم و بزاره بشورمش و حالا پروسه بیرون آوردنش شروع میشه!!!! بسیار هم جیغ جیغو هست و سریع تحریک میشه و اگه به چیزی گیر بده حداقل یک ربع بابتش جیغ میکشه و دایم حرفش رو تکرار میکنه و اصلا حواسش به چیز دیگه پرت نمیشه. من و پدرش رو کتک میزنه و وسایل رو به سمتمون پرت میکنه. اصلا باهام کنار نمیاد که از پوشک بگیرمش. گاهی توی مهمانی انقدر بی قراری و بداخلاقی میکنه که مجبور میشیم زود برگردیم. واقعا کلافه مون کرده. بسیار هم بدخوابه. از بس که کلافه مون میکنه دایما داریم باهاش دعوا میکنیم که کنترلش کنیم، با محبت و نرمی اصلا رام نمیشه. لطفا کمکمون کنید. باز هم ممنون
مشاور: خانم قربانی
با سلام و احترام خدمت شما همراه گرامی سایت راسخون.
از لجبازی های فرزندتان گفتید و اینکه فکر می کنید شروع این مسئله با پایان دوره شیرخواری اش بوده است. اکنون از رفتار و عملکرد کلافه شده اید و راه چاره میخواهید.
مادر عزیز، شروع لجبازی کودک معمولا از ۳-۴ سالگی است و تا حدودی رفتار فرزندتان مربوط به دوره سنی او خواهد بود. اما با توجه به شدت گزارشی که دادید بهتر است دنبال دلیل اساسی برای آن بگردید. دلایل کلی برای لجبازی کودک از این قرار است:
- رسیدن به خواسته: بیشتر اوقات لجبازی های کودکان هدف دار هست و اگر کودک بداند که با کج خلقی به آن هدف نمی رسد، احتمال کمی دارد که به این کار مبادرت کند. یعنی او میداند پافشاری اش، به کوتاه آمدن و عقب نشینی شما منجر خواهد شد. در چنین شرایطی بهتر است فرزندتان را خوب بشناسید و بر حسب شرایط، پاسخ منفی و منع کمتری داشته باشید و اگر هم چیزی را منع یا رد میکنید، تا اخر بر سر حرف خود بایستید.
- جلب توجه: کودک در پی مشاهده عکس العمل والدین و یا جلب توجه لجبازی میکند و اگر توجه بیشتر دریافت کند، حتما به کار خود ادامه خواهد داد.
- اصرار والدین برای آموزش و یا تربیت مطابق انچه صحیح میدانند. اگر والدین بخواهند کنترل کامل بر فرزند داشته باشند و بخواهند همه چیز طبق میل ایشان پیش برود، کودک لجباز میشود زیرا قصد نشان دادن اختیار و مخالفت خود را دارد. لازم است والدین از باید و نباید ها و امر و نهی بیش از حد پرهیز کنند و انعطاف بیشتری در امور فرزند داشته باشند. مخصوصا که کودک شما در حال استقلال طلبی بوده و رفتار شما با او تضاد کامل دارد.
- گرسنگی و خستگی: لجبازی و عدم اطاعت، بعد از گرسنگی و خستگی چه برای کودک و چه بزرگسال کاملا طبیعی ست.
- کنترل گری و دخالت بیش از حد: از دخالت بیش از حد در کارهای کودک باید پرهیز کرد. زیرا سن کودک اقتضا می کند که دائما به اطراف بدود و تحرک داشته باشد. وادار نکردن کودکان به تعجیل در کارها، اصرار نکردن در خوردن غذا، به حساب آوردن کودکان، صحبت و درخواست نظر، خودداری از تنبیه، سرزنش و پرخاشگری از مواردی است که می تواند در کاهش لجبازی کودک بسیار موثر باشد.
- بدآموزی و یادگیری از دیگران: یکی از راه های یادگیری رفتار، یادگیری مشاهده ای است.مشاهده لجبازی افراد از طریق تلویزیون، مشاهده رفتار والدین و دیگر همسالان سبب لجبازی کودک میشود.
- نیاز روحی به انس و توجه و یا برانگیختگی روانی: کودکان به راحتی قادر نیستند نیازهای خود را با زبان بیاورند و لذا با لجبازی، منفی کاری به دنبال کسب توجه خواهند بود. پیشنهاد میکنم با پیگیری نکات فوق ریشه رفتار کودک خود را بیابید و رفتار اصلاحی داشته باشید. سعی کنید با در نظر گرفتن فهم و توان و تفاوت کودک، انعطاف بیشتری در تربیت او داشته باشید. جملات مثبتتان بیشتر باشد و کمتر جمله منفی و انکاری به کار ببندید. کودکتان را بیشتر در آغوش بگیرید و به او محبت داشته باشید. با او صحبت کودکانه داشته باشید و بدون امر و نهی و عتاب و خطاب، صمیمیت خود را افزایش دهید.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.
