با سلام و احترام خدمت شما همراه گرامی سایت راسخون.
از اینکه فرزندتان بر خلاف سابق نسبت به نماز سستی میکند، ناراحت هستید و به دنبال یافتن راه حل، از ما کمک‌ خواسته اید.
همراه ارجمند،‌ دغدغه شما برای ایمان و دین و دنیای فرزندتان قابل درک است و این نگرانی حتما در پیشگاه الهی موجود خواهد بود. همانطور که واقف هستید وظیفه والدین تربیت صحیح است و تربیت صحیح نیازمند رعایت الزامات رشدی فرزند خواهد بود. فرزند شما در دوره نوجوانی به سر می برد. دوره ای که در ان، فرد تمامی اموخته های اعتقادی خود را درهم میکنید و تلاش میکند با استدلال جدید مورد قبول خو به آن برسد. یکی از علت های ترک نماز فرزند شما نیز همین میتواند باشد. صحیح ترین نوع اموزش و هدایت در این دوره رشدی، ترک گفتار و تمرکز بر رفتار است. یعنی تذکر کلامی و کلنجار رفتن و نصیحت و‌ سرزنش و توبیخ و... نه تنها نمیتواند در او موثر باشد بلکه سبب عناد فرزندتان نیز خواهد بود. پیشنهاد میکنم خودتان نماز را به پا دارید و جهت پیاده سازی امر به معروف و تربیت، یک بار در همان حالت او را به نماز دعوت کنید. با بیان دوستانه و بدون حالت دستوری. سعی کنید پس از خواندن نمازتان، رفتار مهربانانه و صمیمی تری با او و دیگر افراد داشته باشید تا اثر مثبت نماز را در عملکرد شما مشاهده کنند. در ادامه نیز تلاش کنید با او ارتباط دوستانه برقرار سازید و تعامل و گفتگوی خود را با او توسعه دهید. همچنین تلاش کنید با دوستان او‌ نیز رابطه برقرار کرده و با انها هم‌ دوست شوید و به مرور بر دوست یابی او اثرگذار باشید و او را به انتخاب دوست با ایمان تر هدایت نمایید. دعا برای فرزند را فراموش نکنید و از خداوند بخواهید او را از شر فسادهای اجتماعی و اموزش های مخرب، در امان بدارد.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.