با سلام و احترام خدمت شما همراه گرامی سایت راسخون.
خدمت‌ مقدس سربازی باعث شده فراق را تجربه کنید و گویا بیشتر از هر کس دلبسته مادرتان بودید. شاید هم‌ تک‌ فرزند بوده اید و تنها همدم تان مادر بوده است. در هر حال سعی میکنم رنج دوری و تنهایی تان را درک‌ کنم و مانند شما به مسئله نگاه کنم.
همراه ارجمند، این دلتنگی محبت و رافت شما را نشان میدهد و بیان‌ میکند که‌ سرشار از عاطفه هستید و اینها سرمایه ای ست برای شما. در کنار این سرمایه، با توجه به گستردگی ابعاد زندگی و الزامات ان، لازم است خصوصیات دیگر از جمله صبر و حلم را نیز رشد دهید.
مرد جوان، نقش شما می طلبد سخت تر و محکم تر باشید تا در سختی های زندگی، سکاندار و تکیه گاه خانواده و عزیزان تان باشید‌. زندگی با امتحانات و فراز و فرودهایش میخواهد شما را برای سرپرستی خانواده و مقتدر بودن، اماده کند. چه بهتر بود والدینتان در سالهای گذشته با تمرین های متفاوت این فاصله گرفتن و صبوری ها را در شما تبدیل به عادت میکردند تا اکنون کار شما سخت نمیشد ولی میتوانید با بکار بستن پیشنهادات ذیل، از سختی این ایام بکاهید:
- از نوشتن کمک بگیرید.‌ طبیعتا امکان برقراری ارتباط با خانواده، به طور دایم برای شما وجود ندارد و یا به حداقل میرسد، پس برای مادرتان نامه بنویسید و عکسی از او به همراه داشته باشید.
- به اطراف خود خوب نگاه کنید. همه دوستان شما، با شما همدل و هم درد هستند و این غم‌مختص شما نیست.
-- صبورترین‌ هم گروهی های خود را الگو کنید.
- خود را سرگرم‌ سازید. پس از انجام برنامه های هر روزه، یک برنامه مورد علاقه را برای خود مشخص سازید. مانند مطالعه، اموزش مهارت در دسترس. تحصیل و... بسیاری از افراد در ایان سربازی کارهای هنری خاص را می آموزند که شاید هیچگاه فکر نمی کردند که در آن زمینه استعدادی داشته باشند و یا حتی از این ایام برای آماده شدن در کنکور و یا ادامه تحصیل استفاده میکنند‌. اگر سیر مطالعاتی و یا کارهای عقب افتاده مانند تحقیق دارید حتما در این زمان ان‌ را پیگیری کنید و حتی در کلاسهای اموزشی مجازی شرکت‌ نمایبد. در هر حال تلاش کنید خود را با امور مفید سرگرم‌ سازید.
- صبور باشید تا زمان شما را مقاوم کند. خداوند برای هر سختی، صبر و تحمل متناسب ان را به فرد عطا میکند و اگر ادمی جزع و فزع نکند به راحتی میتواند شرایط را تحمل کند و از ان‌ عبور کند.
- پیشنهاد میکنم‌ در حال زندگی کنید و روزهای بعید و اینده را روزشماری نکنید. خوش بین باشید. اما به آینده کلی و در حد خبر خوب فکر کنید نه روزشمارانه. روزشماری گاهی فاصله را بیشتر نشان میدهد.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.